The Beach House eleştirileri

“The Beach House”, senaryosunu da yazan Jeffrey A. Brown’ın yönetmen koltuğunda oturduğu ilk uzun metrajlı sinema filmi…

Oldukça düşük bir bütçeyle çekildiği için bünyesinde, bir “görsel efekt şenliği” ile Jake Weber dışında “önemli bir oyuncu” da barındırmaması ve çok büyük bir olasılıkla da, “anlatılanların kolaylıkla anlaşılamaması” nedeniyle, IMDB ahalisi tarafından dışlanan bu “bağımsız (indie)” Shudder platformu filmi adına biz de, ilk uyarımızı yapmış olalım…

Gelin isterseniz konuya, doğrudan şu “anlatılanların anlaşılamaması” hususu ile giriş yapalım ve örneklerle ile de hikâyenin yapısından söz edelim…

Yurt dışındaki profesyonel yorumlara baktığımızda, pek çok eleştirmenin filmi, Jack Finney’in ünlü romanından (1955) birkaç kez sinemaya uyarlanan “Invasion of the Body Snatchers” ve Stephen King’in “The Mist” ine (2007) benzettiklerini gördük…

Doğrudur, ciddi “esinlenmeler” içeren benzerlikler çok fazla…

Fakat biz, Brown’ın aslında H. P. Lovecraft’dan etkilendiğini düşünüyoruz…

Nasıl mı?

Yaklaşık 5 – 6 ay önce “Color Out of Space” (2019) için yine bu mecrada kaleme aldığımız oldukça kapsamlı yorumda:

Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, “korku” ve “bilim – kurgu” edebiyatının temel taşlarından H. P. Lovecraft’dan ve insanlığa miras olarak bıraktığı o muhteşem külliyatından haberdar olmadan anlaşılması ve dolayısıyla da yorumlanması asla mümkün olmayan bir film olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Zira başta Stephen King olmak üzere pek çok önemli isme de esin kaynağı olan Lovecraft’ın kafasındaki evrende, içinde tanrı gibi ilahi varlıkların olmadığı ve galaksiler arası büyük resimde de, insanın önemsiz bir figür olduğu “cosmicism” felsefesinin çok ayrıcalıklı bir yeri vardır… Artık onun hikâyelerindeki ana tema, (çıplak gözle görülerek) anlaşılması pek mümkün olmayan bir genişliğe sahip olan bu evren karşısında insanlığın, “kozmik boşluk korkusu” olarak da tanımlanabilecek olan “önemsizlik” korkusudur…

Biçiminde laflar etmiştik…

Ki, bu söylediklerimizin tamamı, “The Beach House” içinde geçerlidir…

Zira bu filmde Jeffrey A. Brown’ın bize anlattıklarının, H. P. Lovecraft hikâyelerinden çok da büyük bir farkı yok…

İşte bu nedenle de, eğer “armut piş, ağzıma düş” tarzı, düşünmeye gerek bırakmadan anlaşılması çok kolay olan büyük bütçeli (ve tabii çok da renkli) Hollywood prodüksiyonlarından hoşlananlardansanız, bu filmden kesinlikle uzak durmalısınız diyoruz…

Neden mi?

Elbette ki, evrensel sinema kültüründen “nasiplenemeyenlerin” yazacakları, bağlamından kopuk yorum ve olumsuz puanlar aracılığı ile filmi henüz izlememiş olan sinemaseverleri yanıltmamaları için…

Yok, sinemadaki burcumuz “sıra dışılık”, yükselenimiz de “yeni deneyimler” diyenlerdensiniz de, bu filmi kesinlikle ıskalamamalısınız…

Belki, yine klasik bir laf olacak ancak diğer yorumlarımızda olduğu gibi “spoiler vermeden” yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu son derece özgün satırlar, filme ilişkin aydınlatıcı tespitler toplamımız olsun…

Sinema sanatına yaraşır; “emek ve bilgi verilerek” yazılmış bir başka kapsamlı yorumda yeniden buluşmak üzere, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 3 verdiğimiz bu film için önerimiz de, olumsuz puan ve yorumlara aldırmadan “bir şans da siz verebilirsiniz” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 15 Temmuz 2020 günü saat 00.42’de yazılarak paylaşılmıştır...