Itsy Bitsy eleştirileri

“Itsy Bitsy”, hikayesini yazdığı gibi senaryosunu da “The Itsy Bitsy Spider” isimli şiirden esinlenerek Jason Alvino ve Bryan Dick ile birlikte kaleme alan Micah Gallo’nun yönetmen koltuğunda oturduğu ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmi…

Prömiyeri, 10 Ağustos 2019’da, 2015 yılından bu yana düzenlenmekte olan Popcorn Frights Film Festivalinde yapılan ve 30 Ağustos 2019 tarihinde de Amerika’da vizyona giren filmin, hâlihazırda IMDB, Rotten Tomatoes ve Metacritic gibi mecralarda ciddiye alınacak miktarda oydan oluşan bir izleyici ve yorumcu puanı ortalaması mevcut değil…

O nedenle bizde, bir anne ile iki çocuğuna musallat olan dev bir örümceğin kültürel kökenlerine dair (kısmen mide bulandıran görüntüler de içeren) kısa ama etkileyici bir girişle başlayan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…

Bunun için de, özellikle de vakti zamanında “Arachnophobia” (1990) ve bu filmde olduğu gibi yine meraklı bir kediciğin başının fena halde derde girdiği “Eight Legged Freaks” (2002) tarzındaki filmlerden hoşlanmış olanların ilgisini çekebilecek olan filmin ayrıntılı incelemesine geçmeden önce filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, toplam süresi olan 94 dakikanın neredeyse 70 – 75 dakikalık bölümünde, herhangi bir fiziksel temasa girmeden köşe kapmaca oynayan bir örümcek ile Spencer ailesinin, son 20 dakikadaki heyecan dolu kapışmalarının kurguya damgasını vurduğu bir film olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Ancak hemen baştan şunu da belirtmiş olalım:

Sözünü ettiğimiz bu 70 – 75 dakikalık köşe kapmaca bölümünde, insanı dehşete düşüren birkaç kanlı sahneye rağmen kimse, sürekli bir korku, gerilim ve aksiyon fırtınası da beklemesin bu filmde…

Zira Micah Gallo, spoiler vermek istemediğimiz için detaylarına girmeyeceğimiz bir olay nedeniyle duygusal sorunlar yaşayan ve o yüzden de katlanılması pek kolay olmayan bir ilaç bağımlısına dönüşerek girdiği her işten de kovulan Kara Spencer’in (yani anne karakterinin) çocukları ve çevresindeki diğer insanlarla olan etkileşimi ile de yakından ilgilenmiş…

Tabii böyle olunca da film, özellikle de anne ile oğlu ve anne ile yanında hemşire olarak çalışmaya başladığı antik eser koleksiyoncusu Walter Clark arasındaki tartışmaların yaşandığı bölümlerde çarpıcı bir aile dramı haline de bürünmüş…

Kara Spencer’in psikolojisinin bozularak sorunlu ve geçinilmesi zor bir insana dönüşmesine neden olan olayı Micah Gallo bizlere, Kara’nın duygusal gelgitler yaşadığı anlardaki flashback görüntüler ile bir güzel anlatmış… Ve filmi dikkatle izleyenlerin hemen fark edeceği gibi bu sahneleri, hiç gereği yokken film boyunca birkaç defa tekrarlamış da…

Bize göre, filmin anne ve iki çocuğu ile Walter Clark ve Şerif Jane Dunne’dan oluşan baş karakterlerini canlandıran Elizabeth Roberts, Arman Darbo, Chloe Perrin, Bruce Davison ve Denise Crosby’nin performansları böylesi bir film için yeterli düzeydeydi… Ki, bunlardan 2 Golden Globes ödüllü yılların oyuncusu Bruce Davison ile “Pet Sematary” (1989) filminde evin annesi Rachel Creed karakterini de canlandırmış olan Denise Crosby’i yakından tanıyoruz da zaten…

Fakat filmde bariz bir biçimde gözü rahatsız eden bir şey vardı ki, o da Çin pazarından satın alınmış plastik oyuncaklar kadar hantal bir görüntü sergileyen ve gerçek de filmin asıl başkarakteri olan dev örümceğin bizzat kendisiydi… Ki, bu durum, antik çağlardan fırlayarak günümüze gelmiş olan bir yaratığa hiç yakışmıyordu…

Peki, nasıl olmuş da böylesine basit ve anlamsız bir hata yapılmıştı?

Çünkü örümcek tasarımı için Micah Gallo tarafından (muhtemelen bütçe olanakları da düşünülerek) filmde, CGI (Computer-generated Imagery) teknolojisi yerine daha farklı efekt çözümleri tercih edilmişti…

“Talep gelirse bir devam filmi de çekebiliriz” düşüncesiyle, ucu açık bırakılan bir finale de sahip olan bu film için söyleyebileceklerimiz bu kadar…

Belki biraz tarzımızın dışında olacak ama “spoiler vermeden” buraya kadar yazdıklarımızın tamamı, zımnen de olsa ikisini de içerdiği için filme ilişkin hem ilk tespitimiz hem de ilk önerimiz olsun… Artık ayrımı gönlünüze göre siz kendiniz yaparsınız…

Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 2 verdiğimiz bu film için önerimiz de, eğer türün fanatik meraklılarından değilseniz “kesinlikle bulaşmayın” şeklinde olacak…

“Olsun, ben yine de izlerim” diyenlere de keyifli seyirler…

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 2 Ekim 2019 günü saat 03.24’de yazılarak paylaşılmıştır...