Dengesiz - Beyazperde.com eleştirisi : Şehre dair ıssızlık!

Carl Ellsworth'un senaryosunu yazdığı, Derrick Borte’nin yönettiği Unhinged / Dengesiz tamamı şehir trafiğinde geçen, şiddetin dozu ve insanların birbirlerine karşı umarsızlığı ve tutarsızlığı konusunda üstüne basa basa mesajlar vermeye çalışan bir film. Russell Crowe’un başrolünde oynadığı filmde Crowe karşımıza takıntılı, şiddet yanlısı ve bir nevi trafik magandası olarak çıkıyor.

Filmin tamamı neredeyse trafikte geçiyor ve film akmayan, tıkanan ve vızır vızır arabaların geçtiği yollarda sadece Rachel ve onu kovalayan adam varmış gibi davranmayı başarıyor. Yani ıssız bir yolda Rachel’in peşine takılan bir arabanın aksiyonunu izliyoruz. Film başında trafikte yaşanan şiddeti belgeselvari görüntüleri sunarak bizi baştan uyarma gayretinde. Ama Rachel’in bu kadar yalnız ve çaresiz kalacağını ummazdım doğrusu. Tabii işin bir de adam tarafı var. Neden bu kadar kararlı ve şiddete meyilli olduğu verilmiyor. Gerçi verilmemesi daha iyi, çocukluğa inen, sorunlu anne ve babadan dolayı oluşan şiddet eğilimli bireyleri karşımıza çıkaran akışlardan da bıkkınlık geldi.

Rachel’in telefonunu bir şekilde ele geçiren adamın bir anda Rachel’in hayatının hakimi olması da ilginç. Adam Rachel’e başka bir telefon bırakıyor ve onunla direktif veriyor. Bu direktifler sonucu oğlunu okuldan almayı başaran Rachel, arkadaşının ölmesine, kardeşinin de şiddet görmesine göz yumuyor gibi. Ama nedense bir polis merkezine gidip şikayetçi olmak ya da sığınmak aklına gelmiyor. Olay Rachel açısından bu benim meselem durumuna dönüşmüş durumda! Adamın cezasını kendisi kesmek istiyor.

82 dakikalık filmde adam kurgulu bir şiddet uyguluyor. Mesela önüne gelene, keyfi bir biçimde şiddet uygulamıyor, Rachel’i gözüne kestirip, onun hayatına müdahil olmuş kişilere şiddet uyguluyor. Bir telefon yardımıyla bir insanın bütün hayatını öğrenmiş olması da ayrıca ürkütücü. Elimizde açık adresler tutuyoruz desenize!

Sonuçta film, genelde ıssızda karşımıza çıkıp, girdaba dönüşen şiddet filmlerinden farklı. Ama film iyi bir kurnazlıkla Rachel ve adamı akıp giden trafikte yalnızlarmış gibi göstermeyi hedefliyor. Arada bir kenara çek, yardım iste Rachel desek de, film kendi yolunda gitmeye devam ediyor. Sonunu az çok tahmin edersiniz ama ben yolda geçen trafik magandası filmi izlemek istiyorum derseniz buyrun! Senaryonun hiçbir şeyi takmayan akışına da şapka çıkaralım madem!