Happy New Year, Colin Burstead eleştirileri

“Happy New Year, Colin Burstead”; William Shakespeare’in “Coriolanus” (1605 – 1608) isimli tragedyasından, serbest bir biçimde günümüze uyarlanan senaryosunu da yazan Ben Wheatley’in yönetmen koltuğunda oturduğu bir drama…

Prömiyeri, 11 Ekim 2018’de 62. BFI Londra Film Festivalinin yarışma bölümünde yapılan ve 30 Aralık 2018 tarihinde BBC Two’da gösterime sokulan bu filmin; hâlihazırda IMDB, Rotten Tomatoes ve Metacritic gibi mecralarda ciddiye alınacak miktarda oydan oluşan bir izleyici ve yorumcu puanı ortalaması mevcut değil…

O nedenle bizde bu filmi; her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye, ardından da puanlamaya çalışacağız…

Ancak, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik halini aldığı üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce; yine bu filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

***

Bu bağlamda da işe, karşımızdakinin; eğer bir miktarda olsa İngilizcenin argo da içeren günlük kullanım diline ve (özellikle de iğneleyici Shakespearean) ada edebiyatı ile kültürüne aşinalığınız yoksa bırakın dört dörtlük bir altyazıyı, Türkçe dublajla dahi izlerken keyif almakta zorlanacağınız filmlerden biri olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Neden mi?

İsterseniz bu soruyu doğrudan bir karşılık vererek değil de, Ben Wheatley’in çekmekte olduğu bu filmin adını; zamanında kendi Instagram (mr_wheatley) hesabından, (Türkçe karşılığını burada yazamayacağımız) “Colin You Anus” olarak duyurduğunu belirterek yanıtlayalım…

“Ek” bir bilgi olarak, kendisinin yine aynı hesaptan; 8 Mayıs 2019 tarihinde de, görüntü yönetmeni Laurie Rose ile birlikte son filmi “Rebecca”nın çekimlerine başladığı haberini paylaştığını da duyurmuş olalım…

Daha önce “Kill List” (2011), “High-Rise” (2015) ve “Free Fire” (2016) gibi filmleriyle de radarımıza girmiş olan Wheatley, editörlüğünü de üstlendiği bu filmi toplam 11 günlük bir sürede ve (hiçbir filminde onu yalnız bırakmayan) görüntü yönetmeni Laurie Rose’un maharetli el kamerası eşliğinde Pennsylvania Castle’da çekmiş…

Filmi izlerken, oyuncu kadrosunda; aralarında Neil Maskell, Bill Paterson, Charles Dance, Peter Ferdinando, Asim Chaudhry, Sam Riley ve Alexandra Maria Lara gibi, “Ben bunu bir yerlerden tanıyorum” diyebileceğiniz, doğru yerde durup doğru resim vermesini bilen pek çok ismin bulunduğunu da göreceksiniz…

Tabii bütün bu sıraladıklarımızı fark edebilmeniz (ve sonrada sevebilmeniz) için ilk on dakikadaki şoku atlatarak filme tamamen adapte olmuş olmanız gerekiyor…

Yoksa emin olun sizin için, klasik bir “Yine bana hüsran bana yine hasret var” vaziyeti hâsıl olacak ve böylelikle de filmin finalindeki ters köşeyi kaçıracaksınız…

***

Belki, yine klasik bir laf olacak ama bu söylediklerimiz filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…

İlk önerimize gelince:

O hakkımızı da bu kez, sinemaseverlere; “Farklı duruş ve tarzlarıyla sinema sanatına apayrı bir renk katmakta olan Ben Wheatley gibi çok özel yönetmenlerin filmlerini de izleme listelerinizden eksik etmeyin” diye seslenerek kullanmış olalım…

Sonuç olarak; kendi değerlendirme sistemimiz içinde “Geçer” kategorisine dâhil ederek puan olarak 3 verdiğimiz bu film için önerimiz de, “bir şans da siz verin” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinal hali, 18 Mayıs 2019 tarihinde bir başka mecrada yayınlanmıştır...