Color Out Of Space eleştirileri

“Color Out of Space”, senaryosunu da H. P. Lovecraft’ın aynı isimli kısa hikâyesinden (1927) Scarlett Amaris ile birlikte uyarlayarak yazan Richard Stanley’in yönetmen koltuğunda oturduğu bilim – kurgu arka planlı bir korku filmi…

Prömiyeri, 7 Eylül 2019’da Toronto Uluslararası Film Festivalinin (TIFF) “Midnight Madness / Gece Yarısı Çılgınlığı” bölümünde yapılan ve 24 Ocak 2020 tarihinde Amerika’da vizyona giren filmin, 6.2 /10 (33.021 oy) ve 4.0/5 (50 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 6.7/10 (201 yorum) ve 70/100 (28 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, orta karar bir filmle karşı karşıya olduğumuzu söylüyor gibi…

Ama biz yine de tedbiri elden bırakmayarak, (“The Island of Dr. Moreau” – 1996 sonrasında ara verdiği bir öyküyü anlatan “narrative” filmlere yeniden dönüş yapan) Stanley’in açıklamalarından öğrendiğimize göre “Lovecraft uyarlamaları üçlemesinin” ilki olan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…

Bunun içinde, 6 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilen ve hali hazırda da 1 milyon dolarlık bir hasılat rakamını da ulaşmış olan filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe karşımızdakinin, “korku” ve “bilim – kurgu” edebiyatının temel taşlarından H. P. Lovecraft’dan ve insanlığa miras olarak bıraktığı o muhteşem külliyatından haberdar olmadan anlaşılması ve dolayısıyla da yorumlanması asla mümkün olmayan bir film olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Zira başta Stephen King olmak üzere pek çok önemli isme de esin kaynağı olan Lovecraft’ın kafasındaki evrende, içinde tanrı gibi ilahi varlıkların olmadığı ve galaksiler arası büyük resimde de insanın önemsiz bir figür olduğu “cosmicism” felsefesinin çok ayrıcalıklı bir yeri vardır…

Artık onun hikâyelerindeki ana tema, (çıplak gözle görülerek) anlaşılması pek mümkün olmayan bir genişliğe sahip olan bu evren karşısında insanlığın, “kozmik boşluk korkusu” olarak da tanımlanabilecek olan “önemsizlik” korkusudur…

Bu çerçevede Lovecraft, insan bedeninin, astral işgal ve uzaylı yaratıklar tarafından (melez bir varlığa dönüştürülerek) ele geçirildiği “occult / okült” olgular (yani bilinmezlik) içeren sayısız korku hikâyesini kaleme almıştır…

İşte eğer kısaca özetlemeye çalıştığımız bu bilgilerden bihaber bir biçimde ekran başına geçerek bu filmi izleyecek olursanız, gayet tabii ki de en az iki hataya imza atacaksınız:

• Richard Stanley’in Müslüman mahallesinde salyangoz satar tarzda bir film yaptığına dair bir fikre kapılabileceksiniz…

Bu bir…

• Yetmedi ardından, birde kendi dar bakış açınızla yazdığınız yorumlar ile filmi henüz izlememiş olanları da yanlış yönlendireceksiniz…

Bu da iki olsun...

“Color Out of Space” in oyuncu kadrosuna, özellikle de “Bu iş böyle yapılır” dercesine her anında döktüren Nicolas Cage’in performansına gelince:

Bu film için yaklaşık sekiz ay önce yine bu mecrada kapsamlı bir yorumunu da paylaştığımız “Mandy” (2018) ile birlikte Cage’in son yıllardaki en iyi iki filminden biridir diyebiliriz…

Öyle ki, hani neredeyse, yaş aldıkça açılıyor gibi kendileri…

Elbette bu son cümle sadece bir “şaka” …

Gerçekte Cage’i coşturup gaza getiren temel unsur, Richard Stanley ve Panos Cosmatos’un senaryoları ile teknik becerilerinden başka bir şey değildi bize göre…

Belki, yine klasik bir laf olacak ama diğer yorumlarımızda olduğu gibi yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu satırlar filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…

İlk önerimize gelince:

O hakkımızı da bu kez; “Captive State” (2019) filminin yorumunda olduğu gibi kendini bol efektli ve bol aksiyonlu "gişe şampiyonu" vasat bilim – kurgu ve korku filmlerinin bağımlılığından kurtarmayı becerebilmiş sinemasever dostlara, sinemanın insana beyin jimnastiği de yaptıran bu türden seçkin örneklerini de izleme listelerinizden eksik etmeyin” diye seslenerek kullanmak isteriz…

Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 3,5 verdiğimiz bu çok özel film için önerimiz de olumsuz puan ve yorumlara aldırmadan “mutlaka bir şans da siz verin” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler

Bu ne be hiçbir elle tutulur yönü olmayan inanılmaz boş bir hikaye.İzlemeyin derim ,zaman kaybı bence.

Gerçekten zamanınıza yazık. Rezalet tanımı az kalır. Ben sadece ülkemizdekiler kötü sanıyordum tüm dünyada son bir kaç yılda çıkanların geneli kötü. Senaryo, işleniş biçimi, uyumsuzluk, mantıksızlık… ne ararsan var.