Gezginler eleştirileri

Senaryosunu da yazan Neil Burger'ın yönetmen koltuğunda oturduğu "Voyagers", kişisel egosu yüksek olan insanın, doğası gereği kontrolden çıkarak denetlenemez hale geldiğinde, neleri yapabileceğini değişik örnekler ile gösteren, gerilim dozu yüksek bir bilim - kurgu macerası olarak çıkıyor karşımıza...

29 milyon dolarlık mütevazı bir bütçeyle çekilen filmin en önemli silahı, başta sinemanın büyük bir hızla yükselen değerleri Fionn Whitehead ile Tye Sheridan olmak üzere genç oyuncu kadrosunun kapalı tek mekanda sergiledikleri dikkate değer performans...

Başta da belirttiğimiz gibi doğrudan insana odaklanılan ve uzay aracındaki atmosfere hakim olan beyaz renkleri nedeniyle yer yer Kubrick'in "2001: A Space Odyssey"ine (1968) saygı duruşuna da dönüşen bu filmden, devasa bütçeli Hollywood prodüksiyonlarındaki görsel efektlere benzer renklilikte bir patlama beklememek ve böylesi bir eleştiriye de yeltenmemek gerek...

Eğer tamamsak, gelin başlayalım...

Yaşanabilecek yeni bir gezegen arayışında olan dünyalılar, 2063 yılında nihayet böyle bir tanesini bulduklarını düşünmektedirler...

Tabii bunun üzerine 86 yıl sürecek bir keşif yolculuğuna başlama kararı verilir...

Öyle ki, gemide her 24 yılda bir yapay döllenme ve inkübasyon yoluyla çoğalacak olan mürettebatın ancak hayatta kalabilecek çocukları ile torunları ulaşabilecektir o gezegene...

Elbette halledilmesi gereken temel husus, 30 kişilik mürettebat kadrosunun temin edilmesi işidir...

Richard'ın (Colin Farrell) anlattıklarından öğrendiğimize göre her biri farklı bir konuda uzmanlaşacak olan bu ekip, laboratuvar ortamında, annesiz ve babasız olarak dünyadan izole bir biçimde büyütülerek eğitilecek olup dünyaya özlem duymayacakları gibi geri dönmeyeceklerinden de haberdar olacaklardır...

Aynı Richard'ın kafasında yanıtını bulamadığı tek soru, çok genç olacakları için yolculuk esnasında karşılaşacakları zorluklar ile baş edip edemeyecekleridir...

Bu yüzden Richard'da çocuklarla birlikte gidecektir...

Ki böylelikle, fazladan bir üç yıl da kazanılmış olacak olup "Humanitas" isimli uzay aracının yolculuğu başlar...

On yıl sonra...

Genç mürettebattan geminin doktoru Sela (Lily-Rose Depp), bir geleceğinin olmaması, Christopher (Tye Sheridan) ile Zac (Fionn Whitehead) ise, yiyip içtiklerinin güvenilirliği sebebiyle endişelidirler...

Ve özellikle de Christopher ile Zac, haklı da çıkarlar...

Zira onlara her gün, kendilerini uysallaştırarak cinsellik, öfke ve aç gözlülük gibi insani duygulardan uzaklaştırarak dürtü kontrolünü sağlayan mavi renkte kimyasal bir sıvı içirilmektedir...

Eminiz aynen bizim gibi askerlik görevini uzun yıllar önce tamamlamış olan erkek sinemasever dostlar, yemeklere katılan "şap" olayını çok iyi anımsayacaklardır...

Farkındayız, "Yok artık böyle bir şey" dediğinizin...

Belki bugün için haklı da olabilirsiniz...

Peki neden mi, bu kadar iddialıyız eski günlere dair?

Onbaşı rütbesi ile araç komutanı olarak ağzımıza tek lokmasını dahi koymadığımız ekmeklerin yapıldığı fırına bizzat biz giderdik de ondan...

Evet gerçekten de bizim "şap" yemekte değil ekmekteydi...

Neyse bu küçük anekdottan sonra biz yeniden filmimize devam edelim...

İşte keşfettikleri bu "şap" benzeri bilgiyi Christopher ile Zac, ilk önce Julie (Quintessa Swindell) ve Kai (Archie Madekwe) ile paylaşırlar...

Ardından Christopher Richard'a bir şeylerin kendilerinden gizlendiğini ima edince Richard dünyayı arayarak tüm gerçekleri çocuklarla paylaşmak istediğini ifade eder...

Yoksa tersi bir durumda, onların güvenlerini yitirecektir...

Mavi sıvıyı bıraktıktan sonra Sela'ya cinsel açıdan ilgi duymaya başlayan Christopher ile Zac, şimdi de Sela'nın omzuna dokunabilen Richard'ı kıskanmaktadırlar...

Çünkü mürettebatın birbirleriyle yapacakları el temasları kural olarak yasaklanmıştır...

Yasaktır yasak olmasına da...

Gözünü iyice karartan Zac, kendisine karşı koymaya çalışan Sela'yı elle taciz ederken Richard'a yakalanarak yemek hakkını kaybatmekle tehdit de edilince ortam iyice gerilir...

Daha da kötüsü Richard'ın Phoebe'den (Chanté Adams), Zac'ın kendisini frenleyen mavi sıvıyı içmeyi bıraktığı bilgisini almasıdır...

Yetmez Christopher'da kendiliğinden aynı şeyi itiraf eder Richard'ın yüzüne karşı...

Sırada Richard ile Christopher'ın, geminin iletişim arızasını gidermek üzere dışarıya çıkarak uzay yürüyüşü yapmaları faslı mevcuttur...

Ama o da nesi?

O an için dışarıda ne olduğu anlaşılamayan bir varlığın saldırısına uğrayarak kontrolünü kaybeden Richard yaralanır ve Christopher'ın yardımı ile geminin revirine getirilir...

Fakat öldüğü için artık çok geçtir...

Yapılması gereken tek şey, bir seçim yaparak yeni lideri belirleyerek birlikte hareket etmektir...

Dakika 36...

Geride, herkesin mavi sıvı içmeyi bıraktığı için ortama kaosun hakim olacağı 72 dakikalık bir bölüm daha sizleri bekliyor olacak...

Olumsuz yorum ve puanlara aldırmadan izlemenizi öneririz...

Keyifli seyirler,

Öncelikle neil burgeri, oyuncu arkadaşları ve set çalışanlarını tebrik etmek istiyorum. Gerçekten muhteşem bi film çıkarmışlar. Gerilim dozu yüksek bilim kurgu filmi, izlemenizi kesinlikle tavsiye ediyorum. Film her anlamda muhteşem konusu, müzikler, oyunculuklar, canımı sıkan tek şey filmin süresinin kısa olması biraz daha uzun olabilirdi 3 saat olsa bile izlenebilcek bi filmdi.
Puanım 10/9.6

Film, sürükleyicilik açısından tatmin edici bir seviyedir. Konu bağlantıları nispeten hızlı yapılmış ve bazı sahneler hızlı geçilmiş olsa da; çok az sahnede de bence fazla durulmuş. Yine de izleyenlerin pişman olmayacağı türden bir film olduğunu düşünüyorum. İzleyeceklere şimdiden iyi seyirler dilerim.