Elveda - Beyazperde.com eleştirisi : Gerçek bir yalandan, samimi bir vedaya..

The Farewell’e bir çok sinema yazarı arkadaşım gibi methiyeler düzmeyeceğim. Gerçek bir yalandan uyarlanan samimi bir aile dramedisi tanımı The Farewell’i anlatmaya yetiyor da artıyor bile. Bir anda fısıltı gazetesi ile ödül sezonunun parlayacak filmlerinden biri olacağı düşünülürken, Akademi The Farewell’i top yekün görmezden geldi. Filmin yapım şirketi A24 de ödüller açısından en kötü yıllarından birini geçirdi sanırım 2019’da. (Uncut Gems, The Lighthouse, Midsommar) Sonuç olarak elde, elle tutulan sadece başrolde yer alan Awkwafina’nın Altın Küre’si ve en iyi uluslararası film dalında Altın Küre ve Bafta adaylıkları kaldı.

Bağımsız, küçük bütçeli, kalplere dokunan, yer yer gülümseten, yer yer hüzünlendiren The Farewell’in hikayesi, NewYork’ta yaşayan üç kişilik Çinli çekirdek bir ailenin, annelerinin ölümcül hastalık haberini almalarıyla başlıyor. Öncelikle anne ve baba, babaannesi Nai Nai ile arasında özel bir bağ olan kızları Billi’ye bu kötü haberi vermek istemiyor ve kuzeninin düğünü için Çin’e gideceklerini söylüyorlar. Billi de düğüne katılmak isteyip ısrar edince ortaya çıkan gerçek, çocukluğunu geçirdiği büyükannesine veda etmek isteyen Billy’yi durdurmuyor ve anne babasının ardından o da soluğu Çin’de alıyor. Sonrası babaanneye gerçeği söylemeyen aile bireyleri arasında geçen bir yeniden buluşma hikayesi ve doğu / batı karşılaştırması çerçevesinde ilerliyor. Her iki kültürden de etkilenen Billi üzerinden, batının duyguları özgürce ifade eden dili ile, doğunun her şeyi içlerine atma eğilimleri arasında kalan Billi, onu geçmişe bağlayan tek insan olan babaannesinin kaderini bilmesi gerektiğini savunuyor ancak anne Lu Jian'ın hatırlattığı şu gerçekle, kendini bir anda oyunun içinde buluyor; "Çinli insanlar şöyle der; kanser olduysanız, ölürsünüz. Ama sizi öldüren kanser değil, korkudur." Çin'de böyle bir inanış yaygın olduğu için, ailelerin sık başvurduğu bir yol bu. Bu sırrı saklamanın, giden yerine taşımaları gereken bir yük olduğuna inanıyorlar. 

The Farewell, unutulmaya yüz tutan aile bağlarını hatırlatırken, Çin geleneklerini sergilediği sahneleriyle de dikkat çekiyor. Çin sinemasına aşinaysanız, The Farewell’de size enteresan gelen çok ayrıntı bulamayabilirsiniz. Ancak Çin’in geleneklerinden haberdar değilseniz, gördüğünüz bazı sahneler size hayli enteresan gelebilir.

Yönetmen Lulu Wang’ın ikinci uzun metrajı olan The Farewell’i ödül ligine sokan detaylardan biri, 238,5 milyon gişesiyle bir anda herkesin konuştuğu romantik komedi haline gelen Crazy Rich Asian’da da yer alan, burada da Billi’yi canlandıran bilinen sahne adıyla Awkwafina olabilir. Zaten Tzi Ma dışında kadronun geri kalanı, hemen hemen no name isimlerden oluşuyor.

Filmin görüntü yönetimi, seçilen açılar biraz daha özenli olsaydı, eminim çok daha güzel sahneler izleyebilirdik, ancak görüntülerde genel olarak bir özensizlik sezdim ben. Senaryo konusunda gelişme bölümünün oldukça uzun tutulması, dolayısıyla sarkan sahneler rahatsız edebilir. Oyunculukların hepsi oldukça doğal, zaten The Farewell’i de öne çıkarak en önemli detaylardan biri bu. Samimi bir hikayeye, samimi oyunculuklar.

Söz sinemaya gelince, beğeni kriterimi her zaman şu şekilde savunurum. Çok orijinal bir hikayeye ihtiyacınız yok, önemli olan o hikayeyi nasıl anlattığınız. The Farewell’in de bize sunduğu tam olarak bu; sıcak, samimi bir dramedi. Ancak fazlası değil.