Senaryosunu, hikâyesini de yazmış olan Jeffrey Reddick’in William Halfon ve Jonathan Doyle ile birlikte kaleme aldıkları “The Final Wish”, Timothy Woodward Jr.’ın yönetmen koltuğunda oturduğu bir korku filmi…
Prömiyeri, 17 Ekim 2018’de Screamfest Horror Film Festivalinde yapılan ve 24 Ocak 2019 tarihinde vizyona giren filmin, hâlihazırda IMDB, Rotten Tomatoes ve Metacritic gibi mecralarda ciddiye alınacak miktarda oydan oluşan bir izleyici ve yorumcu puanı ortalaması mevcut değil…
O nedenle bizde bu filmi, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…
Ancak, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik halini aldığı üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce filme ilişkin ilk tespitimizi paylaşalım:
Karşımızdaki, bütçe yetersizliğinden çok hikâyesi; odaklanma sorunu da bulunan, kafası son derece karışık biri tarafından yazılan, bu nedenle de izleyen için her şeyi ile “ucu açık bir biçimde havada kalan” gri tonda bir film…
Hâlbuki bu filmin hikâye ve senaryosunda imzası bulunan Jeffrey Reddick, gişede oldukça iyi iş yapan “Final Destination” (2000) ve “Final Destination 2” nin de (2003) hikâyelerini yazmış olan oldukça tanıdık bir isim…
Ki aynı hikâye, bu serinin 3,4 ve 5’inci devam filmlerinde de Hollywood’da pek çok kişiye ekmek yedirmeye devam etmişti…
Ama aynı Jeffrey Reddick’in kalemi, ne yazık ki bu sefer ki “Final” serisinde (“serisi” sözcüğünü bilinçli kullandık… Zira film “The Final Wish 2” ye açık kapı bırakacak bir şekilde bitiyor…) biraz tutukluk yapmış ve Amerikan izleyicisine ilginç geleceğini düşünerek bizim yeni nesil yerli korku filmi yönetmenlerinin çok sevdiği karakterlerden olan cinleri, Kur’an ve Irak’tan da bahsederek konuya dâhil etmiş…
Fakat yukarıdaki tespitimizde de belirttiğimiz gibi, anlatımda ciddi kopukluklar ve gereksiz sıçramalar olduğu için her şeyin ucu, gerçekten de bayağı bir havada kalmış…
Aslında benzer durum filmin yönetmeni içinde geçerli…
O da, İspanyol korku sinemasından Blumhouse Productions yapımlarına uzanan yelpazedeki türün herkesçe bilinen örneklerinden esinlenerek kendi çekim ve kurgusunu gerçekleştirmiş…
Bu esinlenmeye ilişkin olarak vereceğimiz tek örnek, “Insidious” (2010), “Insidious: Chapter 2” (2013) ve “Insidious: Chapter 3” (2015) serisinde Elise Rainier karakterini canlandıran Lin Shaye’in bu filmde evin annesi Kate Hammond’ı oynaması… Ki, aynı Lin Shaye’in “Ouija” (2014) ve bir Mike Flanagan filmi olan “Ouija: Origin of Evil” (2016) da canlandırdığı Lina Zander karakterine hiç girmiyoruz bile…
Eh madem bu esinlenme vesilesiyle işin oyuncu kadrosu faslına da girdik… Konuya, yine oradan devam edecek olursak, “Acts of Violence” (2018) ve “The Hurricane Heist” (2018) gibi filmlerden yüzüne aşina olduğumuz Melissa Bolona dışında filmin castinginde çok da dikkate değer isimlerin bulunmadığını söyleyerek bu faslı da kapatabiliriz…
Sonuç olarak, ciddi beklentilerle ekran başına geçecek olan korku filmi fanlarını tatmin etmesi pek fazla mümkün olmayan bu film için puanımız (biraz da zorlamayla) 2,5 önerimiz ise, “siz bilirsiniz” şeklinde olacak…
İzleyeceklere keyifli seyirler,
Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 27 Şubat 2019 günü saat 00.40’da yazılarak paylaşılmıştır...