Karakomik Filmler 2 eleştirileri

Öncelikle normalde herhangi bir filme falan yorum yazan birisi değilim ama saçma yorumları görünce dayanamadım. İnsanlar ülkede o kadar alışmış ki mantıksız saçma filmlere tabi anlayamamalarına bir şey diyemiyorum sonuçta bir eseri anlamak için belli seviyede bir kültür birikimi gerekir deneyim gerekir. Evinde tüm gün saçma sapan programları izleyen insanlara göre bir film değil. Onların yazdıklarına aldırmayın. Çaresizlik korku anlık mutluluk gibi duyguları müziklerle birlikte çok güzel yaşatabilen 2 güzel film yapmış Cem Yılmaz. İzleyeceklere tek tavsiyem yorumlara bakmayın gülme amacıyla izlemeyin anlamaya çalışın. Göndermeleri eleştirileri görmeye çalışın. Zaten arada Cem Yılmazın ufak güldüren dokunuşlarını fark edebilirsiniz.Konuyu falan anlatmaya gerek yok merak eden izlemeli kendisi tecrübe etmeli. Herkese iyi seyirler.

çok kötü bir film tercihi yaparsanız ve verdiğiniz para için üzülürseniz bu filme gidince şükrediyosunuz.DAHA KÖTÜSÜNE DAHA DENK GELMEDİM.

Artık Cem Yılmaz'dan sürekli komik olmasını beklemeyin. Adam farklı şeyler deniyor, ilginç yollara giriyor. Ve bunu yapıyor mu, yapıyor. Filmlerin ikisi de daha iyiydi. Ayrıca Karakomik 1'den genel olarak daha kaliteliydi. Özellikle bazı sahnelerde kullanılan sinematografi kusursuzdu. Tebrikler!

Filme verilen puanlar 0 veya 5. Yani ya çok beğenmişler. Ya da hiç beğenmemişler. Toplam ortalama 2.3 olduğuna göre genel olarak istenen verilmemiş demek. Güzel film güzeldir. Ne boykot dinler ne fasa fiso güzel film ezer geçer. Güzel değil. Nerdee arif v 216 nerde bu. Nerde hokkabaz nerde bu. Güldürmedi değil derdimiz. Olmamış ya. Olmamış.

Aslında beklentim bu değildi konsept bakımından 1 gayet hoştu güldükte üzüldükte burdada 2.filmi öyle beklerken çok farklı birşey çıktı filmin ilk bölümü beklediğimiz gibiydi kaliteliydi altı dolu ama kısaydı derken 2. Bölüme geçtiğimizde insanların giderek birbirini anlamadığı dinlemediği yalnızlaştığı soyutlandığı ama içindeki o çocugun redler yesede salakça yılmayarak bir umut peşinde gittiği kaosu gördük.cıktığım da ne oldu ulan dedirtti şaşırtmıştı ama sonrasında gayet güzel anılacak iyi ki bu filme gitmişim dedirticek bir filmdi devamıni görmek dileği ile

Cem yılmaz bizi devamlı güldürmek zorunda değil ama kalite farklı bişi..çok saçma mantıksız bir filmdi..zaman kaybı oldu gercekten

Bugüne kadar Cem YILMAZ'ın tüm filmlerini izleyen biri olarak izlemiş olduğum en kötü filmi buydu.YAZIK!!!

“Karakomik Filmler: Deli ve Emanet”, serinin 2019 tarihli ilk iki filminde olduğu gibi yine senaryosunu yazmanın yanı sıra başrol oyunculuğunu da üstlenen Cem Yılmaz’ın yönetmen koltuğunda oturduğu oldukça temiz bir iş…

İlk bölümde, Samatya Taksi durağının 66 yaşındaki Fahri Başkanı Mehmet (Mehmet Küçükdurmaz) ağabeyin doğum günü kutlaması ve taksi şoförü Güven’in (Cem Yılmaz) gönlünü kaptırdığı mahalleye yeni taşınan Meral’in (Büşra Develi) durağa gelerek sıradaki taksiye binerek (o an için nereye gittiğini bilmediğimiz) sahnelerle başlayan film, ertesi gün Meral ile Güven’in market karşılaşması ve bayağı “tantanalı” olan dışarıdaki sohbetleri ile devam eder…

Tam da havada “aşk kokusu var” dedirten bu ortamın ardından Güven, kendi vardiyasının sonunda kullandığı aracı teslim etmek üzere durağa doğru yol alırken, son bir müşteri (Hakan Gerçek) daha biner aracına…

Derken yolda bir başkasını (Katil – Cem Davran) daha alarak, gecenin karanlığında ıssız bir yere giderek araçtan inen “kimliği belirsiz” ve biraz da “tekinsiz” duran bu müşteriler Güven’den, kendilerini bir “beş dakika” beklemesini isterler…

İsterler istemesine de içine esaslı bir kurt düşmüş olan Güven, silah sesleri de duymaya başlayınca hayatının en önemli hatasını yapmak suretiyle bu iki adamın yanına intikal ediverir…

Zira olacak olan şeylerden ilki, gittiğinde adamların havaya rastgele ateş ediyor olmaları diğeri de “Katil” in Güven’in eline tutuşturduğu tabanca ile öbür adamı öldürerek cinayeti üstüne yıkmaya çalışmasıdır…

Doğal olarak artık Güven son derece şaşkın ve şoktadır…

Aynen yeni nesil Cem Yılmaz filmlerinden de kendi ilk filmlerindekiler ile Recep İvedik (Şahan Gökbakar) ve Yılmaz Erdoğan prodüksiyonlarındakine benzer “sululuklar” bekleyen malum izleyici kitlesi gibi…

Ama emin olun, “Yağmurdan Kaçarken Doluya Tutulmak” biçiminde adlandırılabilecek olan hikayesi ve kurgusu ile “The Twilight Zone / Alacakaranlık Kuşağı” isimli TV dizisinin bölümlerinden biriymişçesine devam eden olaylar zinciri, mevzuya sıra dışı bir performans sergilen Özkan Uğur’un canlandırdığı Tuncay’ın da katılmasıyla daha da bir renklenecek…

İkinci bölümdeki “Emanet” e gelince…

Babaları ölen Erol (Emin Gürsoy) ve Birol (Cem Yılmaz) ile Saba Tümer’in sunduğu TV’deki “Kalbim Sende” adındaki evlenme programlarından birinde, prensini arayan Deniz (Özge Özpirinçci) ile tanışıyoruz…

Geçirdiği bir trafik kazası sonucunda sol kolunu kullanamaz hale gelen Birol’da, hep hayalini kurduğu “Yetenek Sizsinin” isimli TV şovuna katılabilmek umuduyla İstanbul’a gider…

Ve ilk gece Selim Demirci’nin (Tansu Biçer) işlettiği otelde, başka yer olmadığı için çift kişilik bir odayı tanımadığı birisi ile paylaşmak zorunda kalır…

Ertesi sabah oda arkadaşının, aynı TV şovuna kendi grubuyla katılacak olan Ayhan Kumacı (Çağlar Çorumlu) olduğunu öğreniriz…

Ayhan grubuna, şova tek başına katılmayı kafasına koymuş olan Birol’u da davet eder ve biraz güç de olsa nihayetinde ikna etmeyi başarır da…

Ancak ardından da kovar…

Bütün bu, gerek “Kalbim Sende” ve gerekse de “Yetenek Sizsinin” programları aracılığı ile Cem Yılmaz’ın aslında, “dark comedy / kara mizahın” bütün inceliklerini kullanarak hem katılımcılar hem de SMS ile katılımcıları destekleyenlere yönelik ciddi bir kişilik (ve elbette toplumsal) bir analizi yapmakta olduğunu fark ediyoruz…

Ki, bu süreç filmin son sahnesine kadar sürer de…

Peki, hepsi bu kadar mı?

Tabii ki de hayır?

“Neo – noir” tarzın tadını bir kez almış olan Cem Yılmaz, “Birol” ile “Deniz / Bahriye” nin yollarının “sert” bir şekilde kesiştiği andan itibaren, “noir” ögelere de yer vermeye başlar…

Zaten, ikilinin erkekler tuvaletinin önünde yaşadıkları mizansende de “yağmur” öylesine durup dururken yağmaz…

Yani kimse boşuna ıslanmaz…

Her şey planlı ve programlıdır…

Gördüğümüz kadarıyla Cem Yılmaz’ın “noir” larında mevcut olmayan tek şey, fosur fosur tüttürülen sigaradır…

Hani özellikle de televizyonlardaki gösterimlerinde RTÜK engeline takılacağı için varsın o da olmayı versin…

Keyifli seyirler,

Bu adam sizi guldurmek zorunda mi arkadasim. Kemal Sunal'in her filminde gulduk mu? Adam oldukca basarili sosyal mesajlar veriyor. Muhaliftir haindir kahramandir onun kararini ben veremem. Ancak toplumumuzda saatlerini aptalca programlara ayirmis insanlara bu filmiyle guzel bir igneleme yapmis ayrica guldugum esprileri de uzun yillar hatirlanacak kadar guzeldi. Sadece azdi... ama bu filme duyulmasi gereken saygiyi dusurmemeli.

Hayatımda izlediğim en saçma ve mantıksız, anlam veremediğim bir filmdi. Cem Yılmaz gibi bir profesyonelin kariyerine yakışmayacak derece de bir film. Çok gereksiz.

Cem yılmazın büyük bir hayranı olarak ona yakıştıramadığım bir yapımda sinemadan çıkıp gidesim geldi kusura bakmayın bir emek var ama çok berbattı

Beklentimin baya altında bir film 👎 Cem yılmaz filmlerinin kalitesi neden bu kadar düştü bilmiyorum ama eskisi gibi daha çok emek vermesi gerektiğini düşünenlerdenim.

Kesinlikle birbirinden bağımsız saçma sapan bir filmdi. Zamanıma yazık oldu. Emek harcamış olabilirler Cem Yilmaz ismi var diye gittim beklentimi karşılamayı bırak yazık olmuş. Resmen dalga geçilmiş insanlarla aynı tepki salonda filmi izleyen herkeste oldu. Tamamen gereksiz.

İlk filmlerinden daha güzel bir ikileme olduğunu düşünüyorum. En azından sağlam bir şekilde bağlanan ve toplumsal mesajlarla dolu iki ayrı film izledik. Tabi ki Cem Yılmaz olunca herkes en iyisini bekliyor, bu yönden bakarsak en iyisi olmamış. Fakat ortalamanın üzerinde, seyir zevki güzel iki film ortaya çıkmış.

Filme gitmeden önce de umudum yoktu. Sırf boykot saçmalığı için gittim. Maalesef yine olmamış :( Cem yılmaz ciddi kalıcı filmler yapmak istiyor ama olmuyor. Çok zorlama duruyor. Umarım deneye deneye sonunda başarıya uğraşır. Ya da bildiği sulara dönmesi daha mantıklı.