Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
Basın Eleştirisi
Habertürk
Yazar: Mehmet Açar
Kadir İnanır, Türk sinemasının ikonik oyuncularından... Yakup Usta'nın kapıyı bulmak için gösterdiği, nerdeyse akıl dışı diyebileceğimiz kararlılığını ve ısrarını gerçekten iyi yorumluyor. Timur Acar'ın Remzi'ye getirdiği gerçekçi yorumu da sevdim. Vahide Perçin ise Şemsa karakterinde oyunculuk kalitesini bir kez daha gösteriyor. Özellikle aksanı çok iyi kullanıyor... Almanya'da doğup büyüyen birine göre aksanının biraz düzgün olması kafa karıştırıcı olsa da Aybüke Pusat abartısız, sade tarzıyla filme belirli bir katkı yapıyor. Son olarak, Eyüp Boz'un, özellikle Mardin sahnelerinde bölgenin cömert güneş ışığını sıcak bir sarıya dönüştürdüğü görüntü yönetimini sevdiğimi söylemem gerek.
Eleştirinin tamamı için: Habertürk
Hurriyet
Yazar: Uğur Vardan
Oyunculuklara gelince: Kadir İnanır, karakterinin hislerini yüzünde ve ruhunda yaşayan Yakup’u inandırıcı kılmış. Mimikleri ve beden diliyle, evlat acısının dinmeyen yarasını seyirciye hissettirerek yansıtıyor. Keza Vahide Gördüm de benzer şekilde acılı anneyi perdeye taşıyor ve kuyu başındaki sahnede de yürekleri sızlatıyor. Bence kadronun en etkileyici performansı Timur Acar’dan gelmiş. Tam da kısa yoldan köşeyi dönen, eskiyi sadece bir meta olarak gören, pragmatist, üçkâğıtçı, işini bilir Remzi’de oldukça etkileyici... Genç oyuncu Aybüke Pusat da kuşak reflekslerini yansıtan karakterinde gayet iyiydi. Sonuçta meselesi, gezindiği coğrafyanın toplumsal ve bireysel acılarını perdeye taşıyan tavrıyla ilgiyi hak eden bir çalışma olmuş ‘Kapı’.
Eleştirinin tamamı için: Hurriyet
T24
Yazar: Atilla Dorsay
Film genelde hayli Yeşilçam tadı veren bir melodram havası taşıyor. Kadir İnanır uzun bir süreden sonra döndüğü oyunculuğunda içburucu bir kompozisyon çiziyor. Ve bakışlarıyla ya da açıkça ağlarken, sanki bizi de ağlamaya davet ediyor. Katılıp katılmamak size kalmış!... Onun yanısıra Şemsa anada Vahide Perçin, hinoğlu hin Remzi’de Timur Acar, sanki dedesinin tüm yeteneğini almış ve geleceğe taşımaya aday becerikli torun Nardin’de Aybüke Pusat da yeterince iyiler. Erdal Beşikçioğlu’nun başpapazını ve küçücük rolünde Menderes Samancılar’ı da unutmadan...
Eleştirinin tamamı için: T24
Sabah
Yazar: Olkan Özyurt
Güçlü ve dramatik bir hikayesi var Kapı'nın. Acılı baba Yakup (Kadir İnanır) torunuyla birlikte, yıllar önce oğluyla yaptığı, onlar Mardin'i terk edince çalınan evinin kapısının peşine düşüyor. İşte o kapı birçok yere açılıyor. Evlat acısına, faili meçhullere, kuşak çatışmasına, baba-oğul ilişkisine, Türkiye'de yaşanan değerler erozyonuna, tarihi eser kaçakçılığına. Film bütün bu temaları güçlü hikayesiyle harmanlıyor. Özellikle Kadir İnanır, Vahide Perçin ve Timur Acar performanslarıyla bu güçlü hikayenin taşıyıcı kolonları oluyor. Fakat sinematografisi bu filmi yukarıya taşıyamıyor.
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.
Habertürk
Kadir İnanır, Türk sinemasının ikonik oyuncularından... Yakup Usta'nın kapıyı bulmak için gösterdiği, nerdeyse akıl dışı diyebileceğimiz kararlılığını ve ısrarını gerçekten iyi yorumluyor. Timur Acar'ın Remzi'ye getirdiği gerçekçi yorumu da sevdim. Vahide Perçin ise Şemsa karakterinde oyunculuk kalitesini bir kez daha gösteriyor. Özellikle aksanı çok iyi kullanıyor... Almanya'da doğup büyüyen birine göre aksanının biraz düzgün olması kafa karıştırıcı olsa da Aybüke Pusat abartısız, sade tarzıyla filme belirli bir katkı yapıyor. Son olarak, Eyüp Boz'un, özellikle Mardin sahnelerinde bölgenin cömert güneş ışığını sıcak bir sarıya dönüştürdüğü görüntü yönetimini sevdiğimi söylemem gerek.
Hurriyet
Oyunculuklara gelince: Kadir İnanır, karakterinin hislerini yüzünde ve ruhunda yaşayan Yakup’u inandırıcı kılmış. Mimikleri ve beden diliyle, evlat acısının dinmeyen yarasını seyirciye hissettirerek yansıtıyor. Keza Vahide Gördüm de benzer şekilde acılı anneyi perdeye taşıyor ve kuyu başındaki sahnede de yürekleri sızlatıyor. Bence kadronun en etkileyici performansı Timur Acar’dan gelmiş. Tam da kısa yoldan köşeyi dönen, eskiyi sadece bir meta olarak gören, pragmatist, üçkâğıtçı, işini bilir Remzi’de oldukça etkileyici... Genç oyuncu Aybüke Pusat da kuşak reflekslerini yansıtan karakterinde gayet iyiydi. Sonuçta meselesi, gezindiği coğrafyanın toplumsal ve bireysel acılarını perdeye taşıyan tavrıyla ilgiyi hak eden bir çalışma olmuş ‘Kapı’.
T24
Film genelde hayli Yeşilçam tadı veren bir melodram havası taşıyor. Kadir İnanır uzun bir süreden sonra döndüğü oyunculuğunda içburucu bir kompozisyon çiziyor. Ve bakışlarıyla ya da açıkça ağlarken, sanki bizi de ağlamaya davet ediyor. Katılıp katılmamak size kalmış!... Onun yanısıra Şemsa anada Vahide Perçin, hinoğlu hin Remzi’de Timur Acar, sanki dedesinin tüm yeteneğini almış ve geleceğe taşımaya aday becerikli torun Nardin’de Aybüke Pusat da yeterince iyiler. Erdal Beşikçioğlu’nun başpapazını ve küçücük rolünde Menderes Samancılar’ı da unutmadan...
Sabah
Güçlü ve dramatik bir hikayesi var Kapı'nın. Acılı baba Yakup (Kadir İnanır) torunuyla birlikte, yıllar önce oğluyla yaptığı, onlar Mardin'i terk edince çalınan evinin kapısının peşine düşüyor. İşte o kapı birçok yere açılıyor. Evlat acısına, faili meçhullere, kuşak çatışmasına, baba-oğul ilişkisine, Türkiye'de yaşanan değerler erozyonuna, tarihi eser kaçakçılığına. Film bütün bu temaları güçlü hikayesiyle harmanlıyor. Özellikle Kadir İnanır, Vahide Perçin ve Timur Acar performanslarıyla bu güçlü hikayenin taşıyıcı kolonları oluyor. Fakat sinematografisi bu filmi yukarıya taşıyamıyor.