Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
Basın Eleştirisi
Sabah
Yazar: Olkan Özyurt
Yerli yerinde bir oyuncu yönetimi sayesinde Ekin Koç ve Farah Zeynep Abdullah gayet başarılı performanslar sergiliyor. Ama bir not da düşelim: Abdullah'ın duygusal geçişlerdeki başarısı, Kelebeğin Rüyası'ndaki performansıyla eşdeğer. Fakat naçizane filmin yıldızı Bold Pilot'ın sahibi Özdemir Atman'ı canlandıran Fikret Kuşkan. Tüm ustalığını minimal bir tarzda öyle bir sergiliyor ki şapka çıkarmamak elde değil. Velhasıl elde, anaakım sinemamızda çıtayı yükselten, gerçek hikayelerin ne kadar etkili olabileceğini gösteren etkileyici bir film var. Kaçırmayın deriz!
Eleştirinin tamamı için: Sabah
T24
Yazar: Atilla Dorsay
Ama oyuncular da çok iyi. Halis Karataş’ta Ekin Koç, Begüm’de Farah Zeynep Abdullah, eski Türkiye Jokey Kulübü başkanı Özdemir Atman’da Fikret Kuşkan son derece etkileyici oyunlar veriyorlar. Serkan Güler’in kusursuz görüntüleri ve Toygar Işıklı’nın filmi sarıp sarmalayan müziği de birinci sınıf. Ve elbette tüm bunların ‘maestro’su yönetmen Ahmet Katıksız. Serkan Yörük’le birlikte senaryoyu da yazan; 9 Eylül Üniversitesi’nden mezun olduğuna göre benim gibi İzmirli; birkaç TV dizisi ve Sonsuz Aşk filminden sonra ilk kez bu filmde tüm yeteneğini gösteren arkadaş. Hoş geldin!
Eleştirinin tamamı için: T24
Gazete Duvar
Yazar: Şenay Aydemir
Türkiye ana akım sinemasında görmeye fazla alışık olmadığımız bir özen ve görsel atmosferle inşa edilmiş yılın dikkat çekici yapımlarından birisi olarak kayıtlara geçecektir kuşku yok ki “Şampiyon”. Bitirirken, bir spor medyası klişesine başvuralım. Futbol medyası şampiyonluğa oynayan takımlar bitime kısa bir süre kala maç kazandığında “Şampi…” başlığı atmayı çok severler. Bu şampiyonluğun çoğu geldi anlamına gelir. Bu klişeyi bozup film için de “Şampi…” başlığını atabiliriz. ‘Şampiyonluk’ tam olarak gelmemiş olsa da, çok önemli bir kısmının elde edildiği kesin!
Eleştirinin tamamı için: Gazete Duvar
Habertürk
Yazar: Mehmet Açar
“Bizim İçin Şampiyon”u sevdim. Sevmediğim yanları, geniş kitleye hitap etmek üzere çekilmiş Türk filmlerinin çoğu gibi müziği fazla fazla kullanması… Bu arada, filmin seyirciyi ağlatacağı ya da en azından çoğu kişinin gözlerini yaşartacağı kesin. Ama aşırıya kaçan bir duygu sömürüsünden söz edilemez. Yönetmen Ahmet Katıksız ölçüyü kaçırmıyor. Atların yer aldığı sahnelerde ve özellikle at yarışı çekimlerinde Hollywood filmlerini aratmayan bir anlatım düzeyi yakalamak konusunda da başarılı… Üstelik sadece stilize edilmiş ağır çekimlerden (slow motion) ya da hızlı kurgulanmış sahnelerden söz etmiyorum. Ahmet Katıksız ve görüntü yönetmeni Serkan Güler, yarış çekimlerinde gerçekçi ve inandırıcı olmayı başarıyorlar.
Eleştirinin tamamı için: Habertürk
Hurriyet
Yazar: Uğur Vardan
Halis Karataş’ta Ekin Koç’un, Begüm Atman’da da Farah Zeynep Abdullah’ın canlandırdıkları karakterleri inandırıcı kıldıklarını söyleyebilirim. Finaldeki gerçek görüntüler ve yazıyla ifade edilen tarihsel hatırlatmalar biraz fazla tutulmuş, bu cephe daha kısa ve öz halledilebilirdi. Sonuç itibariyle ‘Bizim İçin Şampiyon’, sinemamız adına kendi alanında bir ilk. Ve duygusal tortu bakımından seyirci zihnimizde ‘Müslüm Baba’ türü bir iz bırakıyor. En azından bendeki hissiyatı böyle oldu...
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.
Sabah
Yerli yerinde bir oyuncu yönetimi sayesinde Ekin Koç ve Farah Zeynep Abdullah gayet başarılı performanslar sergiliyor. Ama bir not da düşelim: Abdullah'ın duygusal geçişlerdeki başarısı, Kelebeğin Rüyası'ndaki performansıyla eşdeğer. Fakat naçizane filmin yıldızı Bold Pilot'ın sahibi Özdemir Atman'ı canlandıran Fikret Kuşkan. Tüm ustalığını minimal bir tarzda öyle bir sergiliyor ki şapka çıkarmamak elde değil. Velhasıl elde, anaakım sinemamızda çıtayı yükselten, gerçek hikayelerin ne kadar etkili olabileceğini gösteren etkileyici bir film var. Kaçırmayın deriz!
T24
Ama oyuncular da çok iyi. Halis Karataş’ta Ekin Koç, Begüm’de Farah Zeynep Abdullah, eski Türkiye Jokey Kulübü başkanı Özdemir Atman’da Fikret Kuşkan son derece etkileyici oyunlar veriyorlar. Serkan Güler’in kusursuz görüntüleri ve Toygar Işıklı’nın filmi sarıp sarmalayan müziği de birinci sınıf. Ve elbette tüm bunların ‘maestro’su yönetmen Ahmet Katıksız. Serkan Yörük’le birlikte senaryoyu da yazan; 9 Eylül Üniversitesi’nden mezun olduğuna göre benim gibi İzmirli; birkaç TV dizisi ve Sonsuz Aşk filminden sonra ilk kez bu filmde tüm yeteneğini gösteren arkadaş. Hoş geldin!
Gazete Duvar
Türkiye ana akım sinemasında görmeye fazla alışık olmadığımız bir özen ve görsel atmosferle inşa edilmiş yılın dikkat çekici yapımlarından birisi olarak kayıtlara geçecektir kuşku yok ki “Şampiyon”. Bitirirken, bir spor medyası klişesine başvuralım. Futbol medyası şampiyonluğa oynayan takımlar bitime kısa bir süre kala maç kazandığında “Şampi…” başlığı atmayı çok severler. Bu şampiyonluğun çoğu geldi anlamına gelir. Bu klişeyi bozup film için de “Şampi…” başlığını atabiliriz. ‘Şampiyonluk’ tam olarak gelmemiş olsa da, çok önemli bir kısmının elde edildiği kesin!
Habertürk
“Bizim İçin Şampiyon”u sevdim. Sevmediğim yanları, geniş kitleye hitap etmek üzere çekilmiş Türk filmlerinin çoğu gibi müziği fazla fazla kullanması… Bu arada, filmin seyirciyi ağlatacağı ya da en azından çoğu kişinin gözlerini yaşartacağı kesin. Ama aşırıya kaçan bir duygu sömürüsünden söz edilemez. Yönetmen Ahmet Katıksız ölçüyü kaçırmıyor. Atların yer aldığı sahnelerde ve özellikle at yarışı çekimlerinde Hollywood filmlerini aratmayan bir anlatım düzeyi yakalamak konusunda da başarılı… Üstelik sadece stilize edilmiş ağır çekimlerden (slow motion) ya da hızlı kurgulanmış sahnelerden söz etmiyorum. Ahmet Katıksız ve görüntü yönetmeni Serkan Güler, yarış çekimlerinde gerçekçi ve inandırıcı olmayı başarıyorlar.
Hurriyet
Halis Karataş’ta Ekin Koç’un, Begüm Atman’da da Farah Zeynep Abdullah’ın canlandırdıkları karakterleri inandırıcı kıldıklarını söyleyebilirim. Finaldeki gerçek görüntüler ve yazıyla ifade edilen tarihsel hatırlatmalar biraz fazla tutulmuş, bu cephe daha kısa ve öz halledilebilirdi. Sonuç itibariyle ‘Bizim İçin Şampiyon’, sinemamız adına kendi alanında bir ilk. Ve duygusal tortu bakımından seyirci zihnimizde ‘Müslüm Baba’ türü bir iz bırakıyor. En azından bendeki hissiyatı böyle oldu...