Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,0
5 Puanlama
Freaks hakkında görüşlerin ?
5
0 Eleştiri
4
1 Eleştiri
3
2 Eleştiri
2
0 Eleştiri
1
0 Eleştiri
0
0 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
“Freaks”, senaryosunu da birlikte yazan Zach Lipovsky ile Adam B. Stein’in yönetmen koltuğunda birlikte oturdukları ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmi…
Prömiyeri, 8 Eylül 2018’de Toronto Uluslararası Film Festivalinde (TIFF) yapılan ve 13 Eylül 2019 tarihinde Amerika ile Kanada’da eş zamanlı olarak vizyona giren filmin, hâlihazırda IMDB, Rotten Tomatoes ve Metacritic gibi mecralarda ciddiye alınacak miktarda oydan oluşan bir izleyici ve yorumcu puanı ortalaması bulunmamaktadır…
O nedenle bizde, Amerika ve Kanada ortak yapımı olan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…
Bunun için de, oldukça düşük bir bütçeyle çekildiği her halinden belli olan bu bağımsız filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…
Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, en iddia sızının dahi 100 milyon dolarlık yapım bütçesine sahip olduğu “X – Men” vs. gibi Marvel prodüksiyonlarıyla kıyaslanarak yorumlanması çok da gerçekçi olmayan filmlerden biri olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…
Zira Andrew Karr yönetimindeki ekibin gerçekleştirdiği birkaç (maliyet anlamında) ucuz görsel efekt numarası dışında filmdeki tüm sinerji, başta baba ve kızı Chloe ile onlara daha sonra katılan dondurmacı dedeyi canlandıran Emile Hirsch, Lexy Kolker ve Bruce Dern ile adlarını yazmadığımız diğer oyuncuların bireysel çabaları sayesinde ortaya çıkmış durumda…
O yüzden de bu filmi, yukarıda da belirttiğimiz gibi dev Hollywood stüdyolarının pahalı reklam ve gösterişli efektleri ile parlatılarak bilgisayar başında şişirilen bol aksiyonlu bilim – kurgu filmleriyle yarıştırmaya kalkmak pek de fazla bir anlam ifade etmeyecektir…
Bu küçük uyarı sonrasında filmin hikâyesine dönecek olursak:
Gördüğümüz kadarıyla Zach Lipovsky – Adam B. Stein ikilisi, kısık ateşte pişerken etrafa iştah açıcı kokular da yayan bu hikâyeden (yani devamından) daha çok ekmek yerler…
Öyle ki, film başladığında ortamda “distopik” bir şeylerin döndüğünden şüpheleniyor ancak tam adını koyamadığınız gibi baba ve kızıyla birlikte (nedensiz bir biçimde) sizde acı çekiyorsunuz…
Hatta bir ara, yaşadıkları evin perişanlığı ile yiyip içtiklerinin yetersizliğini de göz önünde bulundurarak, babanın akıl hastası olduğundan ve kendi kafasında (içine sıkışıp kaldıkları) farklı bir dünya yaratmış olabileceğinden dahi şüpheleniyorsunuz…
Ta ki, 30 dakikalık süre tamamlanıp da (Mr. Snowcone) dede ile torun (Chloe) bir araya gelip TV kanallarında haber konusu oluncaya kadar… Zaten o saniyeden sonra filmde ciddi bir kıpırdanma ile birlikte heyecanlı bir koşuşturma da başlıyor…
Ki, bize göre Lipovsky ve Stein böylelikle, TV’deki “Freaks / Ucubeler” flaş haberinin yanı sıra “Seattle'da Drone Saldırıları” ve “Dallas'ı Hatırlamak” gibi diğer haber manşetleriyle, insanların (derin uykudaymışçasına) geri plandaki “sinsi amaçları” sorgulamaksızın doğruluğuna anında inandıkları “geleneksel” medyanın yönlendirme gücüne de vurgu yapmaya çalışmışlar…
Bundan sonra artık filmde sizi bekleyen tek şey, oyuncuların bütün hünerlerini sergiledikleri aksiyon dolu sahneler…
Peki, o andan itibaren neler mi oluyor?
Aslında daha pek çok şey oluyor da, “spoiler” vermemeyi prensip edindiğimiz klasik yorum tarzımız gereği biz onları, yazdıklarımızın ardından meraka kapılarak filmi izlemeye karar verecek olanlara bırakalım istedik…
Belki, yine klasik bir laf olacak ama diğer yorumlarımızda olduğu gibi “spoiler vermeden” yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu satırlar filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…
İlk önerimize gelince:
O hakkımızı da bu kez, düşük bütçeli nitelikli “indie”leri de takibe almış olan sinemasever dostlara, “Gözünüz ekranda, kulağınız da Zach Lipovsky – Adam B. Stein ikilisinin yeni sinema projelerinde olsun” diye seslenerek kullanmak istiyoruz…
Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak da “kantarın topuzunu kaçırmadan” 3 verdiğimiz bu film için önerimiz de, (mantığını bir türlü kavrayamadığımız yüksek puanlı) olumsuz yorumlara aldırmadan “sizde izleyebilirsiniz” şeklinde olacak…
Keyifli seyirler,
Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 21 Aralık 2019 günü saat 13.26’da yazılarak paylaşılmıştır...
Prömiyeri, 8 Eylül 2018’de Toronto Uluslararası Film Festivalinde (TIFF) yapılan ve 13 Eylül 2019 tarihinde Amerika ile Kanada’da eş zamanlı olarak vizyona giren filmin, hâlihazırda IMDB, Rotten Tomatoes ve Metacritic gibi mecralarda ciddiye alınacak miktarda oydan oluşan bir izleyici ve yorumcu puanı ortalaması bulunmamaktadır…
O nedenle bizde, Amerika ve Kanada ortak yapımı olan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…
Bunun için de, oldukça düşük bir bütçeyle çekildiği her halinden belli olan bu bağımsız filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…
Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, en iddia sızının dahi 100 milyon dolarlık yapım bütçesine sahip olduğu “X – Men” vs. gibi Marvel prodüksiyonlarıyla kıyaslanarak yorumlanması çok da gerçekçi olmayan filmlerden biri olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…
Zira Andrew Karr yönetimindeki ekibin gerçekleştirdiği birkaç (maliyet anlamında) ucuz görsel efekt numarası dışında filmdeki tüm sinerji, başta baba ve kızı Chloe ile onlara daha sonra katılan dondurmacı dedeyi canlandıran Emile Hirsch, Lexy Kolker ve Bruce Dern ile adlarını yazmadığımız diğer oyuncuların bireysel çabaları sayesinde ortaya çıkmış durumda…
O yüzden de bu filmi, yukarıda da belirttiğimiz gibi dev Hollywood stüdyolarının pahalı reklam ve gösterişli efektleri ile parlatılarak bilgisayar başında şişirilen bol aksiyonlu bilim – kurgu filmleriyle yarıştırmaya kalkmak pek de fazla bir anlam ifade etmeyecektir…
Bu küçük uyarı sonrasında filmin hikâyesine dönecek olursak:
Gördüğümüz kadarıyla Zach Lipovsky – Adam B. Stein ikilisi, kısık ateşte pişerken etrafa iştah açıcı kokular da yayan bu hikâyeden (yani devamından) daha çok ekmek yerler…
Öyle ki, film başladığında ortamda “distopik” bir şeylerin döndüğünden şüpheleniyor ancak tam adını koyamadığınız gibi baba ve kızıyla birlikte (nedensiz bir biçimde) sizde acı çekiyorsunuz…
Hatta bir ara, yaşadıkları evin perişanlığı ile yiyip içtiklerinin yetersizliğini de göz önünde bulundurarak, babanın akıl hastası olduğundan ve kendi kafasında (içine sıkışıp kaldıkları) farklı bir dünya yaratmış olabileceğinden dahi şüpheleniyorsunuz…
Ta ki, 30 dakikalık süre tamamlanıp da (Mr. Snowcone) dede ile torun (Chloe) bir araya gelip TV kanallarında haber konusu oluncaya kadar… Zaten o saniyeden sonra filmde ciddi bir kıpırdanma ile birlikte heyecanlı bir koşuşturma da başlıyor…
Ki, bize göre Lipovsky ve Stein böylelikle, TV’deki “Freaks / Ucubeler” flaş haberinin yanı sıra “Seattle'da Drone Saldırıları” ve “Dallas'ı Hatırlamak” gibi diğer haber manşetleriyle, insanların (derin uykudaymışçasına) geri plandaki “sinsi amaçları” sorgulamaksızın doğruluğuna anında inandıkları “geleneksel” medyanın yönlendirme gücüne de vurgu yapmaya çalışmışlar…
Bundan sonra artık filmde sizi bekleyen tek şey, oyuncuların bütün hünerlerini sergiledikleri aksiyon dolu sahneler…
Peki, o andan itibaren neler mi oluyor?
Aslında daha pek çok şey oluyor da, “spoiler” vermemeyi prensip edindiğimiz klasik yorum tarzımız gereği biz onları, yazdıklarımızın ardından meraka kapılarak filmi izlemeye karar verecek olanlara bırakalım istedik…
Belki, yine klasik bir laf olacak ama diğer yorumlarımızda olduğu gibi “spoiler vermeden” yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu satırlar filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…
İlk önerimize gelince:
O hakkımızı da bu kez, düşük bütçeli nitelikli “indie”leri de takibe almış olan sinemasever dostlara, “Gözünüz ekranda, kulağınız da Zach Lipovsky – Adam B. Stein ikilisinin yeni sinema projelerinde olsun” diye seslenerek kullanmak istiyoruz…
Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak da “kantarın topuzunu kaçırmadan” 3 verdiğimiz bu film için önerimiz de, (mantığını bir türlü kavrayamadığımız yüksek puanlı) olumsuz yorumlara aldırmadan “sizde izleyebilirsiniz” şeklinde olacak…
Keyifli seyirler,
Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 21 Aralık 2019 günü saat 13.26’da yazılarak paylaşılmıştır...
İzlerken bu ne dediğim ama sonlara doğru her sahnesinin anlam bulduğu ve çok beğendiğim bi film final çok tatmin etmese de gizemini iyi korudu. Verdiği mesajı da pek iyi bulmadım. Finalde daha akıllı hamlelerle farklı bi sonuca ulaşılabilirdi mesela dede görünmezken diğer kadına zarar verebilecekken gidip kızın önüne atlaması aşırı saçmaydı. Yine de izlenenilecek güzel bi film.
Ben bir film eleştirmeni değilim. Ancak film izlerken bende elbette yorumlara bakıyorum ve beğendiğim yada beğenmediğim bir filme zıt görüşümde yorum yapanların akılsız(kusura bakmayın) olduğunu düşünüyorum. Ama inanın akılsız değilim:). Bu filimle alakalı pek fazla yorum bulamadım hatta hiç yorum yok denilebilir. Hatta olan bir kaç yorumda süper man filmi olarak ve saçma olarak nitelendirmiş. Evet gerçek hayatta olabilecek şeyleri konu edinmiyor film yani biraz fantastik ancak elbette bir galaksinin koruyucuları yada star wars kadar fantastik değil. Lütfen izleyin ve eminim ki olumlu yorumlarınız olacak , yorumlarınızı lğtfen paylaşın ve daha çok kişi izlesin.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler