Child's Play eleştirileri

Senaryosu, Tyler Burton Smith tarafından Don Mancini’nin yarattığı karakterler esas alınarak yazılan “Child's Play”, yönetmen koltuğunda kendisini “Polaroid” (2019) den de tanıdığımız Norveçli sinemacı Lars Klevberg’in oturduğu bir korku filmi…

Avrupa prömiyeri, 18 Haziran 2019’da Paris’te yapılan ve 21 Haziran 2019 tarihinde de Amerika’da vizyona giren filmin, 5.9/10 (22.606 oy) ve 3.4/5 (5.792 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 5.8/10 (190 yorum) ve 48/100 (34 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, filmi henüz izlememiş olanlar için oldukça heves kırıcı…

Ama biz yine de, 10 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilen ve 43.5 milyon dolarlık bir hasılat rakamına ulaşmış olan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak inceleyecek ardından da puanlamaya çalışacağız…

Bunun için de, 1988 tarihli aynı isimli filmin “remake”, yani yeni versiyonu olarak çekilen filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, filmografilerinde “Legion” (2017 – 2019), “The Handmaid's Tale”(2017 – 2020), “iZombie” (2015 – 2019) ve “The Expanse” (2015 – 2019) gibi TV dizileri bulunan MastersFX ile “2012” (2009), “Super 8” (2011), “Melancholia” (2011) ve “Overlord” (2018) gibi filmlerle "Game of Thrones" (2012 – 2019), “The Walking Dead” (2015) ve “Fear The Walking Dead” (2015) TV dizileri bulunan Pixomondo’dan alınan karakter ve görsel efekt destekleri sayesinde hayata geçirilmiş bir film olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Eğer daha önce 1988 tarihli orijinal film ile yine ergenlerin başat karakter oldukları “Stranger Things” (2016 – 2019) isimli TV dizisini izlemediyseniz, sırf hem “laf olsun” hem de “zaman dolsun” diye izleyebilirsiniz bu filmi, o kadar…

Zira henüz bilgisayar, internet, WiFi teknolojisi, cep telefonu, büyük ekran LED TV, Playstation ve sosyal medyanın hayatlarımıza girmediği 80’lerin ruhunun 80’lerde kaldığı ve eli bıçaklı bücür bir oyuncak bebeğin terör estirdiği bir hikâyenin müşterisi olmak fikrinin, filmdeki çocuklarla aynı yaşlarda (13 – 14) olan yeni yetme gençlere bile cazip gelmeyeceğini düşündüğümüz için…

Filmin bir diğer handikabı da, ancak korkunun “gore” olarak tanımlanan alt kategorilerindeki filmlerde görülebilen (ve filmin Amerika’da MPAA tarafından “R – rated”, yani 17 yaşından küçüklerin yalnızca ebeveynleri veya bir yetişkin refakatinde izleyebileceği bir film olarak değerlendirilmesine neden olan) kanlı öldürme sahnelerinin, her ne kadar türün meraklılarının ilgisini çekse de inandırıcı olmaktan oldukça uzak oluşu…

Tabii aslında bu da ister istemez, “Bu filmin 1988 tarihli ilk versiyonu ve Chucky karakteri nasıl olmuş da vakti zamanında bu kadar fazla ilgi çekmiş?” sorusunu sordurtmuyor da değil insana…

Gerçi o yıllarda Chucky teknoloji ile bu kadar içli dışlı değildi… 2019 tarihli bu yeni versiyonda ise Chucky, boyuna posuna bakmadan, otomobiller dâhil etrafındaki bütün teknolojik cihazları yönetebilir bir güce kavuşmuş…

Oldu olacak, şimdi bir de yine uyanık bir Hollywood tüccarının marifetiyle aynı yılların ürkütücü korku filmi karakterleri olan Michael Myers, Jason Voorhees ve Freddy Krueger’a da, benzer tarzda bir uyarlama ile günümüze dönüş yaptırıldığını bir düşünsenize… Çok büyük bir ihtimalle bu, her şeyi ile el yapımı ve (serbest gezerek GDO’suz yemle beslenen tavukların yumurtaları kadar) organik olan Halloween, 13. Cuma ve Elm Sokağı efsanelerinin de karizmasının çizilmesine neden olurdu… Çünkü biz onları, o halleriyle tanımış ve öyle de benimseyerek izlemiştik o yıllarda…

Oyuncu olarak filmdeki en tanıdık isim, yıllardır “Star Wars” serisinin Luke Skywalker’ını oynayan usta aktör Mark Hamill… Fakat onu bu filmde biz, oyuncu olarak değil de Chucky bebeğe sesi ile hayat veren biri olarak görüyoruz… Bunun dışında da, öyle ahım şahım performans sergileyen bir oyuncu da yok filmde…

Belki biraz tarzımızın dışında olacak ama “spoiler vermeden” buraya kadar yazdıklarımızın tamamı, zımnen de olsa ikisini de içerdiği için Don Mancini’nin kapitalizmin çocukları etkilemeye yönelik pazarlama taktiklerini eleştirmeye yönelik “dark comedy / kara mizah” da içeren hikâyesinden esinlenilerek kurgulanan filme ilişkin hem ilk tespitimiz hem de ilk önerimiz olsun… Artık ayrımı gönlünüze göre siz kendiniz yaparsınız…

Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 2 verdiğimiz bu film için önerimiz de, eğer “Chucky” bebek ve “gore” türünün fanatik takipçilerinden değilseniz “kesinlikle bulaşmayın” şeklinde olacak…

Yaptığımız tüm uyarılara rağmen, yönetmen Lars Klevberg’in kendisiyle yapılan bir söyleşide, olası bir devam filminin “Chucky” ile değil de kıllı tüylü ayı “Buddi” bebeği ile çekileceğinin sinyallerini verdiği bu filme burun kıvırmak yerine, “Olsun, ben yine de izlerim” diyenlere de keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 4 Ekim 2019 günü saat 03.09’da yazılarak paylaşılmıştır...

Bence gayet iyi bir filmdi teknolojik bir chucky gördük filmde bildiğimiz chucky gibi değil bence iyi bir filmdi farklılık iyidir 10/7