Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
Basın Eleştirisi
Hurriyet
Yazar: Uğur Vardan
İki yıl önceki yapıma göre daha derli toplu, izlenmesi zevkli bir çalışma olan ‘Jumanji: Yeni Seviye’nin bence asıl başarısı iki ‘Danny’ (Eddie ve Milo karakterlerini canlandıran DeVito ve Glover) üzerinden yapılan ince ‘yaşlılık’ esprileri ve filme katılan hüzün dozu olmuş. ‘Game of Thrones’un Sandor’u Rory McCann’ın canlandırdığı ‘Gaddar Jurgen’ karakteri de öyküye tarihsel fantezi ruhu ve atmosferi katması bakımından dikkat çekici. Ayrıca komik ve sarsak ‘Indiana Jones’ tadı bu kez daha hissedilir biçimde yakalanmış.
Eleştirinin tamamı için: Hurriyet
Sabah
Yazar: Olkan Özyurt
Yaşlıların devreye girmesiyle mizah seviyesi artan yeni macera keyifli bir seyirlik vaat ediyor. Yönetmen Jake Kasdan da hem görsel hem de aksiyon olarak bu vaadi gerçekleştiriyor. Ve genç kuşağa 'avatarın olma kendin ol' diyerek insanın kendisiyle barışık olması gerektiğini anlatmaya çalışıyor. Görünen kısmın özetine gelirsek, 90'lardaki Jumanji ve 2010'ların Jumanji'leri hitap ettiği kuşaklardan dolayı farkı meseleleri öne çıkarıyor. İlk Jumanji ailenin önemine ve güven meselesine odaklanırken, yeni nesil Jumanji'ler insanın kendisiyle barışık olması durumuna eğiliyor. Yani nereden nereye... Anlaşılan kuşaklar değiştikçe bir yerlerde aksamalar da baş gösteriyor.
Eleştirinin tamamı için: Sabah
Milliyet
Yazar: Nil Kural
ilmin en büyük avantajı, oyuncuların komedi alanındaki yetenekleri. Serinin yaratıcı konusu da yönetmene teknik açıdan iddialı ve oyuncaklı bir senaryo kurma imkanı veriyor ve bunlar filmde değerlendiriliyor. “Jumanji: Yeni Seviye”, izledikten sonra akılda kalmayan ancak izleyicisini maceranın içine çekebilen bir film.
Eleştirinin tamamı için: Milliyet
T24
Yazar: Atilla Dorsay
Aslında ilginç biçimde başlayan bir film, özellikle andığım oyuncuların sempatikliği ve özgün kişilikleriyle, 'öte yana' geçer geçmez değişiyor. Öncelikle ilk başta tanıdığımız ve kanımızın kaynadığı tüm o kahramanları birden kaybediyoruz. Hiç de hoş bir deneyim değil! Çünkü her kişilik bambaşka bir kılığa ve kişiye dönüşüyor. Bu arada yaşlar ve cinsiyetlerle de oynanıyor. Yani yaşlı bir adam genç bir kız, bir moruk iri-yarı bir dev olabiliyor. Örnek: Danny DeVito'nun sevimli dedesi Eddie, Dwayne Johnson'un devasa bedenine giriyor! Hatta yabancı bir eleştirmenin alayla yazdığı gibi, bu dönüşümlerde giyinik olan bir erkek, bir kadın karakter olarak dönünce yarı çıplak oluveriyor. O yazar çıplaklığın sadece kadınlara yakıştırılmasını bir cinsiyet ayrımı olarak görüyor. Haksız mı?
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.
Hurriyet
İki yıl önceki yapıma göre daha derli toplu, izlenmesi zevkli bir çalışma olan ‘Jumanji: Yeni Seviye’nin bence asıl başarısı iki ‘Danny’ (Eddie ve Milo karakterlerini canlandıran DeVito ve Glover) üzerinden yapılan ince ‘yaşlılık’ esprileri ve filme katılan hüzün dozu olmuş. ‘Game of Thrones’un Sandor’u Rory McCann’ın canlandırdığı ‘Gaddar Jurgen’ karakteri de öyküye tarihsel fantezi ruhu ve atmosferi katması bakımından dikkat çekici. Ayrıca komik ve sarsak ‘Indiana Jones’ tadı bu kez daha hissedilir biçimde yakalanmış.
Sabah
Yaşlıların devreye girmesiyle mizah seviyesi artan yeni macera keyifli bir seyirlik vaat ediyor. Yönetmen Jake Kasdan da hem görsel hem de aksiyon olarak bu vaadi gerçekleştiriyor. Ve genç kuşağa 'avatarın olma kendin ol' diyerek insanın kendisiyle barışık olması gerektiğini anlatmaya çalışıyor. Görünen kısmın özetine gelirsek, 90'lardaki Jumanji ve 2010'ların Jumanji'leri hitap ettiği kuşaklardan dolayı farkı meseleleri öne çıkarıyor. İlk Jumanji ailenin önemine ve güven meselesine odaklanırken, yeni nesil Jumanji'ler insanın kendisiyle barışık olması durumuna eğiliyor. Yani nereden nereye... Anlaşılan kuşaklar değiştikçe bir yerlerde aksamalar da baş gösteriyor.
Milliyet
ilmin en büyük avantajı, oyuncuların komedi alanındaki yetenekleri. Serinin yaratıcı konusu da yönetmene teknik açıdan iddialı ve oyuncaklı bir senaryo kurma imkanı veriyor ve bunlar filmde değerlendiriliyor. “Jumanji: Yeni Seviye”, izledikten sonra akılda kalmayan ancak izleyicisini maceranın içine çekebilen bir film.
T24
Aslında ilginç biçimde başlayan bir film, özellikle andığım oyuncuların sempatikliği ve özgün kişilikleriyle, 'öte yana' geçer geçmez değişiyor. Öncelikle ilk başta tanıdığımız ve kanımızın kaynadığı tüm o kahramanları birden kaybediyoruz. Hiç de hoş bir deneyim değil! Çünkü her kişilik bambaşka bir kılığa ve kişiye dönüşüyor. Bu arada yaşlar ve cinsiyetlerle de oynanıyor. Yani yaşlı bir adam genç bir kız, bir moruk iri-yarı bir dev olabiliyor. Örnek: Danny DeVito'nun sevimli dedesi Eddie, Dwayne Johnson'un devasa bedenine giriyor! Hatta yabancı bir eleştirmenin alayla yazdığı gibi, bu dönüşümlerde giyinik olan bir erkek, bir kadın karakter olarak dönünce yarı çıplak oluveriyor. O yazar çıplaklığın sadece kadınlara yakıştırılmasını bir cinsiyet ayrımı olarak görüyor. Haksız mı?