Ayin eleştirileri

“Hereditary”, aynı zamanda senaryosunu da yazan Ari Aster’in (debut) ilk uzun metrajlı sinema filmi…

Metacritic’in “Mutlaka İzlenmeli” kategorisindeki filmler arasında yer alan filmin yapım aşaması notları arasında en fazla dikkat çeken hususlardan birisi, Ari Aster’in kendi filmini bir “korku filmi” olarak değil de daha ziyade “kâbusa dönüşen bir trajedi” olarak tanımlamasıdır…

Yine aynı Ari Aster’in söylemlerinde yer bulan dikkat çekici bir diğer önemli hususta, kendisinin bu filmin yapımında “Rosemary's Baby” (1968), “Cries and Whispers” (1972), “Don't Look Now” (1973), “Carrie” (1976), “Ordinary People” (1980) ve “The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover” (1989) gibi filmlerden etkilenmiş olduğunu açıkça ifade etmesi…

Dünya prömiyerini 21 Ocak 2018’de Sundance Film Festivalinde yapan ve 8 Haziran 2018’de vizyona giren 10 milyon dolar bütçeli filmin, gişe hasılatı da tamı tamına 80,2 milyon dolar…

Aynı başarılı çizgi kendini, 7.3/10 (243.883 oy) ve 3.5/5 (10.000 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 8.3/10 (376 yorum) ve 87/100 (49 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritics yorum ortalamalarında da gösteriyor…

Gelin isterseniz, kâğıt üstündeki bilgilere göre oldukça başarılı duran filmimize, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle biraz daha yakından bakalım…

Oyuncu denilince de profesyonel yorumların neredeyse yüzde yüze yakın bölümünde Toni Collette’in performansının öne çıkartıldığını görüyoruz…

Evet, iyi oynamış…

Ama bize göre filmde, “yandım anam!” diye feryat figan edercesine köşe bucak koşuşturmadan da iyi oynanabileceğini gösteren bir Gabriel Byrne ve Alex Wolff faktörü de vardı…

Şaşkın ve çaresiz baba (Steve) ile oğul (Peter) rollerindeki performansları, bize göre gerçekten de takdire şayandı…

Eminiz bu filmdeki dikkat çekici performansı, genç yetenek Alex Wolff’a Hollywood’daki pek çok kapıyı ardına kadar açacaktır…

Umarız gelecek yıllarda da artan bir ivme ile kendisini hep böyle nitelikli işlerde görürüz…

İşin mekân, dekor, kostüm, makyaj, müzik, kurgu ıvır zıvır vs. kısmına gelince…

Henüz ilk işi olmasına rağmen Ari Aster, filmin hikâyesini yazmış olmanın avantajını da kullanarak ekibini oldukça iyi yönetmiş…

Öyle ki, özel efekt ve sanal efekt ekibinin ciddi katkılarıyla yaratılan ürkütücü atmosfere, dahiyane bir fikir olan minyatür dekorları da dâhil ederek son derece sıra dışı ve etkileyici bir işe hep birlikte imza atmışlar…

Başta da belirttiğimiz gibi “Hereditary”yi, Ari Aster’in kendi ifadesiyle bir “korku filmi” olarak değil de “kâbusa dönüşen bir trajedi” olarak kabul edip öyle izlemek lazım…

Yoksa nafile bir çaba olarak, “korku da korku” diye tutturmanın hiçbir anlamı yok…

Zira filmin hikâye yazarı ve yönetmeni kendi filmini böyle tanımlamıyor…

Sonuç olarak, kendi türüne özgün bir katkı olarak değerlendirilebilecek bu film için naçizane puanımız 3,5 olacak…

Arşivimize de dâhil ettiğimiz bu filmi biz, büyük bir ilgi ve zevkle izledik…

Umarız sizlerde sever ve aynı alakayla izlersiniz…

Keyifli seyirler,

Büyü, sihir, tarikat ve ayin... Bu öğeleri ele alarak izlersek filmin baştan sona verdiği gerilim yeterli geliyor. Oyunculuk gayet iyiydi. Başlarda dram sizi çok geriyor ancak sonrasında paranormal şeyler devreye giriyor.

Özellikle teknik işçilikle ve yönetmenin benimsediği tarz ile ön plana çıkan film, korkudan ziyade atmosferi ile geren bir yaklaşımla ilerliyor. Konusu ortalama bir senaryo etrafında dönerken biçim olarak tebrik edilmeyi hak ediyor

Film güzel zaten en iyiler listesinde bulup izlediğim bi film. Psikolojik gerilim türü daha ağır basıyor. Merak uyandıran çok ağır ilerlesede sonuna ulaştırabilen bi film. Filmin en büyük eksisi sahneler gereksiz uzatılmış çok ağır işlenmiş. Bir buçuk saatlik filmi gereksiz yere iki saatin üstüne çıkarmışlar. Filmdeki kız Charlie otistikmiydi bilmiyorum ama inanılmaz gıcık kaptım o karaktere. Abi Peter ise benden tam not aldı. Yaşadığı korkuyu duyguları muhteşem oyunculuğuyla bize çok iyi yansıttı. Kaza sahnesi cidden iyiydi. Fakat film bi konuda bana ters köşe yaptı onuda spoiler vererek yazacağım spoiler:
anneden oğlunu kurtarmak için çok daha büyük çabalar bekliyorken pasif kalıp çabuk ölmesi beni hayal kırıklığına uğrattı. Büyük cesaretler gösterip büyük adımlar atıp oğlunu ne kadar sevdiğini oğluna göstermesini ve ölmeden önce son bi kezde olsa kötü olan anne oğul ilişkisini düzeltip oğlunun güvenini kazanmasını istemiştim. Ama maalesef kötü sonla bitti. spoiler:
Finali benim için tatmin edici değildi güzel bağlanmadı basitleştirdi filmi. İyi seyirler...