Kelebekler eleştirileri

Türk sinemasına inancı tazeleyen ve son yılların mutlaka görülmesi gereken filmlerinden. Emeği geçenleri kutlarım. Oyunculuklar da çok iyi. Senaryo sağlam. Komik olmak için kendini kasan pek çok Türk filminden çok daha komik, eğlenceli. Aynı zamanda ağlatmak için kendini kasan pek çok Türk filmi veya dizisinden de daha hüzünlü. Benzer yapımların, yönetmen ve oyuncuların ülkemizde artması dileğiyle.

Türk filmlerin'in dünya sinemasında yerinin neden olmadığını bi daha anlamış olduk. İlk önce senaryo yetersiz, oyunculuklar berbat (Bartu Küçükçağlayan, bir an önce diksiyon dersi alması lazım zira filmde konuştuğunun yarısını anlamadım; acilen sitcomlara geri dönsün sinema biraz fazla onun için), Tolga Tekin ve Tuğçe Altuğ çok çok yetersiz, uzun ve anlamsız diyaloglar, gereksiz sahneler (cenazeyi beklerken rakı içip dans etmeler, salak salak gülmeler) ve çocuksu fikirler (tavukların patlaması gibi ancak TRT Çocuk çizgi filmlerinde ilginç olabilir) başlı başına filmin ne kadar kötü olduğunun göstergesidir. Filmi bir tek muhtarı oynayan Serkan Keskin ve imamı oynayan Hakan Karsak izletmiş, gerisi boş. izlemeyin, izlettirmeyin...

Tolga Karaçelik'in Gişe Memuru ile Sarmaşık'dan sonraki üçüncü uzun metrajlı filmi Kelebekler'i, dün akşam yönetmenin de katılımıyla Rexx'de düzenlenen özel bir gösterimde izleme fırsatı buldum. Bu film bu yılki Sundance festivalinde "Dünya Sineması - Büyük Juri Özel Ödülü"nü aldığı ve Tolga Karaçelik'in tarzının büyük bir hayranı olduğum için epey heyecanlıydım. Size rahatlıkla şunu söyleyebilirim ki Kelebekler, kesinlikle bir hayal kırıklığı yaratmadı. Hatta şu an üzerinde düşündüğümde filmi daha da çok sevmeye başladım. Kelebekler, son yıllarda izlediğim en iyi Türk filmlerinden birisiydi.

"Kelebekler, babalarının acilen çağırması üzerine 30 yıldır birbirleriyle görüşmeyen üç kardeşin yeniden buluşmasına odaklanıyor. Yaptıkları uzun araba yolculuğundan sonra babalarının yaşadığı köye varan üç kardeş, babalarının ölmüş olduğunu öğrenirler. Bu köyde geçirdikleri zaman içerisinde üç kardeş, babalarının nasıl öldüğünü öğrenmeye ve birbirlerini anlamaya çalışırlar."

Öncelikle Kelebekler'in çok iyi yaptığı şeylerden konuşalım. Yönetmen Tolga Karaçelik, bu bilindik hikayeyi sade içeriğinden uzaklaşmadan, olabilecek en klişeden uzak biçimde çekmiş. Evet, filmde patlayan tavuklar veya kardeşlerden birisinin mesleğinin astronot olması gibi normalde filmlerde pek görmediğimiz olaylar var. Ama Karaçelik, bunları hiçbir zaman hikayenin odak noktası haline getirmiyor. Bu sahnelerin hiçbiri "burası fazla dramatik oldu, şuraya azıcık da komedi serpiştireyim" duygusuyla seyirciye yansıtılmıyor. Ne kadar absürt olursa olsun, Kelebekler sürekli gerçekçi yapısını korumayı başarıyor. Fakat bunun nasıl olduğunu size tam olarak izah edemem, bunu anlamak için filmi izlemeniz gerekiyor.

Kelebekler'in asıl hikayesi, üç ana karakterin yolculuğuna odaklanıyor. Filmin içerdiği komik bölümlere karşın, ana karakterler seyirciye derin bir nefes aldırıp kendi sorunlarından konuşmaya başladıklarında, onların yaşadıklarını sizler de hissediyorsunuz. Bu konuda film, yaşanan absürt durumların içerisinde bu karakterlere gereken içeriği vermeyi başarmış. Filmde yaşananlara karşılık ana karakterlerin gösterdiği davranışlar, harika detaylarla dolu. Bu karakterler hakkındaki bütün detayları bilmemenize rağmen bu detaylar sayesinde onları gerçekten de tanıyormuş gibi hissediyorsunuz. Bunun sayesinde film temposundan asla ödün vermiyor.

Bunun dışında sadece filmin içeriği değil, görünüşü de son derecede özgündü. Film boyunca kameranın sallanması, hikayenin içerisinde bulunduğu ortam ile görüntü yönetmeni bu filme ucuz bir görünüm getirmiş olsa da, filmin içeriği bakımından bu sonuç işe yaramış. Çünkü Karaçelik'in Sarmaşık gibi diğer filmlerinin aksine, böyle içten ve dikkat çekmekten uzak bir hikayenin dev bir bütçeyle çekilmesi anlamsız olurdu. Bu da sonucu daha da özgün bir hale getirmiş.

Fakat oyunculuklardan da konuşmam gerekiyor. Başroldeki üç kardeşi canlandıran Bartu Küçükçağlayan, Tuğçe Altuğ ve Tolga Tekin'in performansları öyle gerçekçi ve etkileyiciydi ki, film esnasında oyuncuların bir karakteri canlandırmaya çalışmasını değil de gerçekten var olan kişileri izliyor gibiydim. Bu oyuncuların filme getirdiği içtenlik, gerçekten de görmezden gelinemez doğrusu. Fakat sadece başroller için değil, filmdeki bütün oyuncular hakkındaki görüşüm de böyle. Ercan Kesal, Hakan Karsak ve Serkan Keskin'in bulunduğu yardımcı oyuncu kadrosundaki karakterlerin her birini izlemesi o kadar keyifliydi ki, benim için sadece bu oyuncuların biri değil, her biri bulundukları sahneyi çalmayı başardı. Kelebekler, son zamanların en güçlü oyuncu kadrolarından birisine sahip ve bu oyuncuların her biri bu filmde parlama fırsatı yakalamış.

Tolga Karaçelik'in senaryosu ise her zamanki gibi herkesin kendinde bir şeyler bulabileceği akıcı işlenişinin altında dikkat isteyen detaylarla doluydu. Diyalogların her biri son derecede doğaldı ve hikayenin kendisi ise tek kelimeyle çarpıcıydı. Kelebekler'i izlerken bir anlığına bile sıkılmadım ve süre ilerledikçe kendimi bu kişilerin ve hikayenin içerisindeymiş gibi hissettim. Ve bu da bir filmin ne kadar iyi olduğunu gösteren sinyallerden birisi. Kelebekler, bana bir sinema ekranına baktığımı unutturup gerçekten de bir şeyler hissetmemi sağladı.

Ayrıca harika kurgusu ve senaryosunun yanı sıra Kelebekler, filmden sonra aklınıza kazınmış olacak sahnelerle doluydu. Bu konuda genel seyirciye göre en çok ön plana çıkan sahneler; tavukların patladığı bölüm ile final sahnesi olacağına dair hiç şüphem olmasa da, beni daha çok ufak sahneler etkilemeyi başladı. Özellikle de üç kardeşin gazetedeki bir habere karşı yemek masasında gülmeye başladıkları bölüm. Burada fazla spoiler vermek istemiyorum ama özellikle bu sahnenin içeriği hakkındaki bir şey, beni filmin diğer bölümlerinden daha çok ilgimi çekti. Şu an ne olduğuna emin olmasam da -en kısa zamanda filmi yeniden izleyip yeni detaylar yakalamaya can atıyorum bu arada- Tolga Karaçelik, görünürde pek fazla olayın yaşanmadığı bir sahneyi, ufak detaylarla ilgi çekici kılmayı başarmış.

Eğer sorunlarıma gelecek olursak, filmde 1-2 sahne biraz gereğinden fazla uzayabiliyor. Bu şahsen canımı sıkan bir durum olmasa da, filmin geneline baktığımda bu bölümlerin daha iyi olabileceğini düşünüyorum sadece. Bunun dışında film hakkında başka bir sorunum dahi yoktu.

Genel anlamda Kelebekler, beni her yönüyle şaşırtmayı başardı. Zengin bir içeriğe sahip olmasıyla beraber sade işlenmiş senaryosu, ileride kült olabilecek sahneleri, kusursuz performansları ve hikayesindeki tonların kurduğu harika denge ile Kelebekler, son yılların en iyi Türk filmlerinden birisiydi. Bu yorumu ise filmi iyi veya kötü bulmanız için değil, sinemada gidip desteklemeniz için yazıyorum. Bu kadar harika işlenmiş, iyi gişe yapmak yerine güçlü bir hikayeyi işlemeyi tercih eden Türk filmleri vizyonda çok fazla izlenmiyor. Kendinize bir iyilik yapın ve Kelebekler'i vizyona girer girmez izleyin. Harika vakit geçirmenizi ve gerçekten bir şeyler hissetmenizi sağlayan, türünde eşi benzeri pek görülmeyen filmlerden birisi. Tolga Karaçelik, Türk sinemasının en güçlü seslerinden birisi olduğunu bu filmde bir kez daha kanıtlamış. Sakın kaçırmayın. İyi seyirler.

FİLMİN İYİ YANLARI:

+ Kusursuz performanslar, her biri ön planda olan renkli karakterler.

+ Komedi ile dramın yakaladığı kusursuz denge.

+ Güçlü senaryosu ve doğal diyaloglar.

+ İçerdiği sıra dışı olaylara rağmen hikayenin hiçbir zaman bu bölümlerle öne çıkmaması.

FİLMİN KÖTÜ YANLARI:

- 1-2 gereğinden fazla uzayabilen sahne.

TOPLAM PUAN: 9.4/10

Son yıllarda izlediğim en kötü filmdi. Konular arası bütünlük yok, sonu da başı da uyumsuz. İzlemeyin derim.

Woody allen ve Coen kardeşleri hatırlattı film bana. Bir de Wes Anderson tadı aldım. Farklı bir film izlemek isteyenlere tavsiye ederim.

Bir sinema ve Tolga Karaçelik'sever olarak filmin Sundance'den en iyi film ödülünü alması göğsümü kabartmadı dersem yalan olur...
Ama bu Amerikanvari durum komedisi... Karaçelik'in zorlama bir karakteri abartılı 'oynayışı' gibi detaylar beni filmden soğuttu açıkçası.
Hasanlar'da karşılaşılan gişe memuru,sondaki Ercan Kesal süprizi ve deist imam dışında beni heyecanlandıran,filme çeken hiçbir şey olmadı diyebilirim.
Ancak sadece hem yazılışı hem oynanışıyla deist imam için bile izlenebilir.İyi seyirler!

Son zamanlarda gördüğüm en güzel film.Gözyaşı ile kahkaha arasında gidip geliniyor.İmam karakteri şahane.Sade anlatımı çok etkileyici.Tavsiye ederim.

Oyuncuları beğendim. Bu konuda bir sıkıntı yok. Fakat filmin konusu çok boş. Film boyunca anlamsız bir çok sahne var. Acaba bunu bir yere bağlayacak mı diye bakıyorum ama bir yere bağlanmıyor. Normalde film 1 veya 2 hatta belki 2.5 yıldızı bile hak edebilir. Lakin internet üzerinde yorumlara baktım da film sanki başyapıt gibi anlatılmış. Sanatsal film diyenler var kara mizah diyenler var. Bu film absürt komedi dalında 2 yıldız alabilir. "Boş vakitlerde izlenebilir" kategorisine dahi girebilir. Ancak sanatsal veyahut kara mizah dalında tamamen boş bir film. Hatta "film" mi yoksa değil mi mi o bile tartışılır. Kusura bakmayın çok ağır eleştirdim ancak birinin kral çıplak demesi lazımdı. Kusura bakmayın bu böyle. Bundan 10 sene 20 sene sonra bu filmi izleyenler bu filme yorum dahi yapmazlar.

kesinlikle izlenilmesi gereken Sundance Film Festivali'nden aldığı ödülü sonuna kadar hak eden iyi bir yapım 8/10

Klasik bir sanat filmi....Ne dram ve komedi ikisi de yoktu, bir tür belirtmek gerekirse ödül kazanmasi icin yapilan klasik sanat filmleri kategorisine sokabilir,mantiksiz ve sacmaydi

Tartışmasız izlediğim en kötü filmdi. Konusu bile ne değil. Ne olduğu , ne yapılmak istendiği belli değil. Lütfen izlemeyin

Böyle bir film görmedim tamamen bir zaman kaybı sakın izlemeyin başından sonuna anlamsızlıklarla dolu bir film

ben çok beğendim.eğlenerek izledim.hiç sıkılmadım.oyunculuklar çok başarılıydı.
hem güldürdü hem hüzünlendirdi. Karmakarışık duygularda bıraktı.Çekim tekniği de iyiydi.Türk sineması adına gururlandım. Aile böyle bir şey işte. KüsemezsinKüstüğünü varsayarsın yine bi yerde bağlanırsın.hoca bir efsaneydi.

Bu filmin yapimcina,senaristine,oyuncununa,yönetmenine ve benim vaktimi alan herkezin taa a.... koyayim.bu ne lan.

Filme buradaki olumlu yorumları okuduktan sonra gittim, hiç pişman etmedi. Karakterler çok ilginç, wes anderson filmlerini hatırlattı bana. Herkese tavsiye ederim.