Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,5
yayın
-
Gazete Duvar
-
Habertürk
-
Milliyet
-
Birgün
Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler
Gazete Duvar
Filmi henüz izlemeyenler için bu uyarıyı not düşelim. “Şüphe”nin senaryosunun etkileyiciliği söylenen hiçbir sözün havada kalmaması, dönüp dolaşıp başka bir anlama bağlanmasında yatıyor bir yandan. Hae-mi’nin yıllarda unutulmayacak gün batımına karşı dans sahnesinin hemen ertesinde tam da “o gün batımı gibi yok olmak istedim” dileğindeki gibi ‘ hiç var olmamış gibi yok olması’ ile film başka bir boyut kazanıyor. Tıpkı yazının girişindeki yemek sahnesi gibi kırılma anlarından birisi yine bir masa etrafında oluyor. Hae-mi’nin dans ettiği, içki ve esrarın kafaları bulanıklaştırdığı bu yemeğin ardından bu Hae-mi denklemden çıkıyor. Ama Ben’in ‘yakmak’ ile kurduğu oyun ilişkisi giriyor hikayenin içine. Hae-mi’nin ortadan kaybolmasıyla birlikte, Ben’den şüphelenmeye başlayan Jong-su bir yandan kadını ararken diğer yandan da Ben’in yakacağını söylediği seraları dolaşıyor. Ama ikisinden de sonuç çıkmıyor. Long-su’nun şüphesi, Ben’in hiçbir şeyi ciddiye almayan her şeyi bir oyun gibi kurgulayan tavırlarıyla birleşince büyük bir öfkeye, öfkede finalde gerçek bir yangına dönüşüyor.
Habertürk
Görsel açıdan mütevazi bir film ama yönetmen Chang Dong Lee'nin her ayrıntıya kafa yorduğu, sahneleri çok iyi tasarlayıp çektiği kesin. O sakin akışın altındaki yoğun duyguları ve saplantıyı serinkanlı bir tarzda anlatmasını çok sevdim. Film boyunca ve filmden sonra zihnimizi sürekli aktif halde tutmasını da... Film tam olarak ne anlatıyor, ana fikri ne derseniz, size öyle çok kesin şeyler söyleyemem. Bunlar ancak seyircinin zihinsel katılımıyla yanıtlanacak sorular gibi geliyor bana... Seyirciyi kendi düşünceleriyle baş başa bırakan filmleri seviyorsanız “Şüphe”yi kaçırmayın. Sevmiyorsanız, uzak durun...
Milliyet
Chang-dong müthiş bir ustalıkla Murakami’nin dünyaya kattığı gizemli büyüden, sınıf farkını üç karakter üzerinden işlemeye, psikolojik okumalara alan açan bir izlekten yazımın yaratım sürecine uzanan bir bütünlüğü hiçbir dikiş izi göstermeden sunuyor. Geçen yıl Cannes’da yarışan “Şüphe”nin sinemasal ve entelektüel seviyesine ulaşan film çok ender karşımıza çıkıyor.
Birgün
Şüphe, içerdiği bütün ilginç temalara rağmen beni çok sarmadı. Arthouse yani sanat sineması denilen türün “belirsizlik” tutkusunu sevmiyorum. Şüphe, belirsizlikte zirvede duran filmlerden biri. Tamam, her şeyi apaçık ortaya koymak, her şeyi bilen yönetmeni oynamak sevimsiz olmalı. Ama kendini ve seyirciyi sınırlamayacağım diye her şeyi bulanık bırakmak da bana kaçak güreşmek gibi geliyor. Bazen acaba yönetmen de kahramanları gibi, baktığı hayatı anlayamıyor, her şeyi bir gizem halesi içinde mi görüyor diye düşündüm. Bu da fazla ukalaca geldi (kendim için).