Nrgl:
Öncelikle ben de oglum ve kendi adima filmde emegi geçen herkese çok teşekkür ediyorum. Bizden cok sey buldum filmde; 2 saniyelik bir tebessümün, bir tek kelimenin göz temasının ne büyük önemi olduğunu , ne kadar yorulursak yorulalim hic pes etmeden edemeden umutla mücadeleye devam etmek zorunda olmayı, tek bir saniye gözümüzü üstünden çekmenin ne büyük risk oldugunu, bazi insanların gerçekten bu filmdeki kadar hatta daha da acimasiz oldugunu ozel çocuklarımızı toplumdan soyutlamaya calisip bir akil hastaligi gibi gorenlerin aslında vicdanlarının sakat olduğunu birkez daha gördüm.. Dağlarca verip bir kum tanesi kadar mucizeye razi olanlardaniz biz. Kurulan iki kelimelik devrik bir cümlenin beni saatlerce ağlattığını burada ki olumsuz yorum yapan ve klişe bulan insanlara şimdi nasil anlatabilirim ki..? Soylenecek okadar çok sey varki sizden tek ricam onlarin ruhuna dokunmaya çalışın otizm hastalik degil farkliliktir. Her cocukta farklı olabilir kalıplastirmayin. Sevgiyle ilgiyle hoşgörüyle eğitimle ilerleme ihtimali mümkündür. Sevgiler bizden butun meleklere ve sevgi dolu yüreklere.......
Çınar'ın Annesi