Direniş Karatay: Basın eleştirileri

Hurriyet

Film, deneyimli görüntü yönetmenlerinden Selahattin Sancaklı’nın görselliğe hâkim rejisi, aksiyon sahnelerinde gösterdiği ustalıkla rahatça izleniyor. Lakin işin içerik boyutunda aynı çizgiyi bulmak zor... Aslında senaryonun bir derdi var; o da ‘Ahi Evran’ karakteri üzerinden ‘Ahilik’ müessesesine dikkat çekmek ve işin sadece kılıç kuşanmakla bitmediğini de hatırlatmak. Ama film kendisini ‘dönem rüzgârları’na o kadar teslim etmiş ki, diyaloglarda hamasetten ve kutsiyetten başka bir şey yok. Bu da bütün karakterler aslında hep bir ağızdan aynı şeyi konuşuyormuş gibi bir izlenim yaratıyor. Yazının başında hatırlattığım çocukluğumuzun tarihsel aksiyonlarında, karakterlerin üzerinde sanki bu denli ‘ağır’ yükler yoktu; daha insani, daha sıradandılar. Yeni dönem yapımları ise yeniden yazılmak istenen bir tarihin parçası olarak davranıyor, konuşuyor, yaşıyorlar... Bu bir tercih meselesi, tabii ki olabilir, böyle karakterlerle de sinema yapılır ama bence inandırıcılık meselesinin üstesinden gelemezsiniz (bu arada öykünün kötü adamları, geçmişteki Bizanslı kötülere benzer bir şekilde karikatürize olmuş, en azından böyle bir bağ var ortada!)