“Il traditore / The Traitor”, senaryosunu, Valia Santella, Ludovica Rampoldi, Francesco Piccolo ve Francesco La Licata ile birlikte yazan Marco Bellocchio’nun yönetmen koltuğunda oturduğu biyografik bir drama…
Prömiyeri, 23 Mayıs 2019’da Altın Palmiye Ödülü için yarıştığı Cannes Film Festivalinde yapılan ve aynı gün İtalya’da vizyona giren filmin, 7.1 /10 (8.400 oy) ve 3.6/5 (119 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 7.1/10 (102 yorum) ve 64/100 (22 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, katılımcı sayıları yetersiz olduğu için doğru bilgi vermekten oldukça uzak…
O nedenle bizde, “En İyi Uluslararası Film” kategorisinde 92. Academy ödülü için İtalya adına “Giriş” de yarışan ancak aday olamayan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…
Bunun içinde, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik halini aldığı üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…
Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, filmin İtalyanca oluşunun da etkisiyle, başlangıçta biraz, “Ne oluyoruz, bunlar da kim?” moduna girilse de 145 dakikalık sürenin doğru kullanılması nedeniyle, bütün taşların, herkesin anlayabileceği bir biçimde yerli yerine oturduğu bir film olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…
Evet, gerçekten de başta Pierfrancesco Favino’nun başarıyla canlandırdığı Tommaso Buscetta karakteri olmak üzere işin içine (hangisinin mafya, hangisinin Buscetta ailesinin üyesi olduğunu anlayamadığınız) pek çok İtalyan dâhil oluveriyor…
Ve bir süre bu böyle de devam ediyor…
Fakat ne zaman ki, Tommaso Buscetta, suçluların iadesi anlaşması çerçevesinde Brezilya tarafından İtalya’ya gönderiliyor…
İşte o andan itibaren, flashbacklerin de devreye girmesi ile birlikte her şey çorap söküğü gibi ilerlemeye başlıyor…
Filmin anılar ve itiraflara dayanan biyografik anlatım bölümünün yanı sıra özelliklede çapraz sorgulamaların yapıldığı mahkeme sahneleri de ilgi çekici…
Ne tür bir değeri var bilemiyoruz ancak film bittiğinde, İtalya’da 1980 – 2000 yılları arasındaki bir döneme damgasını vurmuş olayların tamamını öğrenmiş oluyorsunuz…
Hunter Lanier’in, “Il traditore”yi TV filmine benzettiği, FilmThreat’deki 20 Şubat 2020 tarihli yorumuna tamamen katılmasak da İtalya tarafından, ülkeyi temsilen Oscar heykelciği için yarışmak üzere gönderilmesini de pek anlayamadık…
Zira filmde, Pierfrancesco Favino’nun sıra dışı performansının dışında, sinema sanatı adına kayda değer çok da fazla bir şey mevcut değil…
Belki biraz tarzımızın dışında olacak ama tek bir “spoiler vermeden” buraya kadar yazdıklarımızın tamamı, zımnen de olsa ikisini de içerdiği için filme ilişkin hem ilk tespitimiz hem de ilk önerimiz olsun…
Ayrımı gönlünüze göre siz kendiniz yaparsınız…
Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 3 verdiğimiz bu film için önerimiz de, olumsuz yorum ve puanlara aldırmadan, “bir şans da siz verin” şeklinde olacak…
Keyifli seyirler…