Başlangıç olarak şunu söyleyeyim:Filmin atmosferi harikaydı.Kast sistemi,toplumda bulunduğumuz konumun görüş ve davranışlarımızı şekillendirmesi çok güzel anlatılmış.
-İki Melek-
Goreng ve bir iyi bir kötü meleğinin film sonuna kadar kendi aralarında çekişmeleri,Gorenge kendi doğrularını göstermeye çalışmaları bence gayet güzel bir fikirdi.Bu melek tasvirlerinin ilk başta sözde mahkumlardan* olması beni ilk başta çok tatmin etmemişti ama filmde karakterlerin hikayesine derin bir bakış atılmaması (zaten süre kısa bi'de oraya girsek ohoo) yüzünden bu karakterler seçilmiş.Yinede ne kadar uç koşullarda tanışmış olsan da bu kadar kısa bir sürede kendi zihnimizde iyi ve kötü için belirleyeceğimiz daha önemli kişilikler olduğunu düşünüyorum.
-Katlar Problemi -
Ben şöyle düşünüyorum:Evet aşağı inildikçe seviye düşüyor izlenimi vardı.1'den 333'e.Ama bence asıl alt basamak 0.kat.Bunu düşünmemin sebebi özgürlük kavramı.Belki düşünebilirsiniz,oradaki insanlar zorla tutuluyor.Hepsi birer suçlu.Bence Goreng karakterinin gelişi sadece Mesih ilan edilmesi için değildi.İnsanlar oraya istediği için giriyorlardı.Hatırlarsanız Trimagasi filmin başlarında"Bana iki seçenek sundular,ya akıl hastanesine gidecektim ya da buraya gelecektim."Goreng ve Imoguiri zaten kendi rızalarıyla gelmişti.Bence 1'den 333'e kadar herkes özgür.Cinayet,istedikleri kadar yemek yeme hakkı(tabii varsa),uyku,tatmin(5. kattaki sevişgen çift.).Herkes özgürdü.0.kat hariç filmin başında özellikle alt kattan başlanmış gibiydi.Aşçılar,garsonlar,yamaklar...Hepsi tek bir emir altında çalışıyordu hatırladınız mı?En ufak hataya göz kırpılmıyor,her şey mükemmel bir uyum içinde işliyordu.İşte oradakiler en alt katman.Öyle ki özgür değiller,kendi hazırladıkları yemeyi bırakın yemeyi,tadımını filmin başında, şef,müfettiş artık ne derseniz,tadım yapıyor.0 özgür olmayanlar.
-Yanına istediğin bir şey alabilme özgürlüğü-
Burada da kısaca günümüz dünyasında bir gönderme var.Silahlar,bıçaklar,kesici aletler.İnsanlar şiddet içerisinde.Ama onları aydınlığa götüren şey merak,umut,inanç(bkz.don kişot ve kitapta bulunan mutluluk tanımı.)sevgi.Bir köpek sevgiyi,bir ip özgürlük ve umudu,kitap ise merak duygusunu temsil ediyordu.Ve insanları aydınlığa götüren oydu(değildi*)
-Sonu?-
Finalde mesajın yanlış yere gönderildiğini düşünüyorum.Bahsettiğim gibi 0. kattaki insanlar daha özgür değiller.Belki mesaj onları uyandırmaya yarayabilir,bunun ucu açık bırakılmış.Ama kesin olan bir şey şu ki filmin sonunda şunu tırnak içine alabiliriz.
"Zülme göz yumma,sesini çıkar,karşı dur,en azından bu yolda kendini feda et."
Goreng'in başına gelen buydu.Belki de başaramadı ama bu yolda çabaladı.
--Arkadaşlar bu bir yorum,sadece benim şahsi görüşüm geri dönüşleriniz ufkumu aydılatır.İyi seyirler