Hearts Beat Loud eleştirileri

“Hearts Beat Loud”, senaryosunu, Marc Basch ile birlikte yazan Brett Haley’in yönetmen koltuğunda oturduğu müzik dolu bir drama…

Prömiyeri, 26 Ocak 2018’de Sundance Film Festivalinde yapılan ve 8 Haziran 2018 tarihinde vizyona giren filmin, 6.9/10 (5.348 oy) ve 3.8/5 (1.533 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 7.3/10 (145 yorum) ve 65/100 (29 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, her ne kadar katılımcı sayıları çok fazla olmasa da sinema izleyicisinin ilgisini çekmeyi başaramayan “orta halli” bir filmle karşı karşıya olduğumuzu söylüyor gibi…

Yine de isterseniz, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle 2 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilip 2,4 milyon dolarlık bir gişe yapmış olan bu filmi birde biz inceleyerek yorumlayalım ve ardından da puanlamaya çalışalım…

Ancak, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik haline geldiği üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce yine filme ilişkin ilk tespitimizi paylaşalım:

Karşımızdaki, yukarıda da tahmin ettiğimiz gibi “orta halli” tanımına son derece uygun olan “basit” ama bir o kadarda “sevimli” bir hikâyeyi bünyesinde barındıran sıcacık bir film… Öyle ki, eğer bir sinemasever olarak aynı zamanda müzikten de hoşlanıyorsanız, emin olun 97 dakikalık sürenin nasıl akıp geçtiğini anlayamadığınız bu film, size gerçekten de iyi gelecek…

Ama o kadar…

Zira yapmış olduğumuz bu iyimser tespit nedeniyle, kesinlikle “Hearts Beat Loud” un müthiş bir film olduğu sonucuna da varılmamalı… Belki bu üçüncü tekrar olacak ama dediğimiz gibi bu film her şeyi ile “orta halli…”

Örneğin, plakçı dükkânının sahibi Leslie rolündeki Toni Collette ile barmen Dave’i canlandıran 3 Golden Globes ve 2 Primetime Emmy ödüllü Ted Danson’ın da içinde bulunduğu oyuncu kadrosu da fazlasıyla “orta halli”…

Ama yine bir o kadar da “sıcak ve samimi…”

Her ne kadar kişisel olarak (bu filmdeki gibi) gitarlar ve bir iki yerde de davul dışında akustik enstrümanlar yerine insanın ruhunda doğallık değil de sentetiklik duygusu uyandıran bilgisayar destekli elektronik cihazların kullanıldığı müziklerden pek keyif almasak da, Keegan DeWitt’in bu film için özel olarak yazdığı şarkıların da kötü olduğu söylenilemez…

Filmin kendisinde izlediğimiz gibi gerçekte de bizzat Kiersey Clemons tarafından seslendirilen “Hearts Beat Loud”, “Blink (One Million Mile)” ve Nick Offerman tarafından seslendirilen “Shut Your Eyes” ile bu ikilinin birlikte seslendirdikleri “Everything Must Go” için de kullanılabilecek en doğru deyim, olsa olsa yine “orta halli” olabilir…

Filme ilişkin en gereksiz tartışma ise Sam Fisher (Kiersey Clemons) ile Rose (Sasha Lane) arasındaki ilişkiye ilişkin homofobik bakış açısı… Maalesef bu kör paradigmadan kurtulamayanlar ve bu eleştirileri yapanlar halen her yerde mevcut…

Sonuç olarak, baştan sona ilgiyle izlediğimiz bu “orta halli” film için puanımız 2,5 önerimiz ise, “sizde bir şans verin ve izleyin” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 15 Şubat 2019 günü saat 00.27’da yazılarak paylaşılmıştır...