Kabus Evi eleştirileri

Bu seneki en iyi korku filmlerinden biri. Filmin konusu basit, yapısı bakımından da sade. En iyi korku filmlerinden biri olsa da benim için bir film olarak "iyi" seviyesini geçemedi.

“Haunt”, 2018 yılının korku – gerilim kategorisindeki en başarılı filmlerinden “A Quiet Place”in senaristleri de olan Scott Beck ile Bryan Woods’un, hikâyesini yazmanın yanı sıra yönetmen koltuğunda da oturdukları nefes kesen bir korku filmi…

Prömiyeri, 8 Ağustos 2019’da Popcorn Frights Film Festivalinde yapılan ve 13 Eylül 2019 tarihinde sınırlı salon gösterimi ile Amerika’da sadece 10 şehirde vizyona giren filmin, 6.3/10 (19.668 oy) ve 4.6/5 (8 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 6.2/10 (42 yorum) ve 69/10 (5 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, oylamaya katılan sayıları yeterli olmadığı için doğru fikir vermekten oldukça uzak…

O nedenle bizde, yapımcıları arasında (sanki birkaç sahnede en azından öneri götürerek “Eli” değmiş gibi de duran) Eli Roth ve Todd Garner gibi önemli sinemacılarında bulunduğu bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…

Bunun içinde, korkunun “gore” ve “slasher” alt kategorilerinden değişik örnekler ile kan ve barbarlığın sağlam bir kolajının sunulduğu filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe; eğer “The Texas Chain Saw Massacre” (1974) ve “The Hills Have Eyes” (1977) gibi korku klasikleri ile “The Cabin in the Woods”(2011) ve “Saw” serisi filmleri ile aranız iyiyse, hele bir de suratlarına Halloween maskeleri geçirmiş eli kanlı manyakların gençlere musallat olduğu filmlere karşı herhangi bir alerjiniz de yoksa karşımızdakinin, tam da kaçırmamanız gereken filmlerden biri olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Yani korku denilince aklınıza hemen ilk etapta, “The Amityville Horror” (1979) ve “Poltergeist” (1982) gibi paranormal olayların veya vampirli, zombili canavarlar ile “Cloverfield” (2008) tarzı iri yaratıkların bulunduğu yahut da "The Shining" (1980) gibi psikolojik gerilimin ağır bastığı diğer alt kategoriler geliyorsa emin olun bu film sizi bozacak ve çizgi dışına atacaktır… Aynen Eli Roth’un, izlerken sinirlerimizin allak bullak olduğu “Hostel” (2005) ve “Hostel: Part II” (2007) serisinin bize bir türlü iyi gelmiyor olması gibi…

Gerçi birkaç yerde flashback geçişleri ile (psikolojik arka planına yönelik çözümlemeler için) Katie Stevens’in canlandırdığı başrol karakteri Harper’ın çocukluğuna yolculuklar da yapılmış… Ancak (kaçırılmaması gereken) sürpriz final sahnesine hazırlık niteliğindeki bütün bunlar bile filmi, psikolojik korku alt kategorisine sokmuyor…

Muhtemelen dikkatli izleyiciler hemen fark etmişlerdir, filmin bir sahnesinde “Night of the Living Dead” (1968) filminden görüntüler de var… Fakat yukarıda da belirttiğimiz gibi bu filmin zombiler ile de herhangi bir alakası yok… Zaten bu görüntüler, büyük usta George A. Romero’ya saygı dışında pek bir şey de ifade etmiyor…

Bizce bu filmi en iyi özetleyen (hatta ciddi anlamda damgasını vuran) bölümlerden bir tanesi, kapalı tek mekân olarak kullanılan “haunted house / lanetli evdeki” oyuncular ile birlikte izleyenleri de geren, o elle temas edilerek sonuçlandırılan, “Guess the body parts / Vücut parçalarını tahmin et” oyununun oynandığı (topu topu iki dakika sürüyor olmasına rağmen saatlerdir devam ediyormuş gibi) bir türlü bitmek bilmeyen sinir bozucu sahneler…

Filmin castingine gelince:

Bir iki önemsiz istisna dışında oyuncuların hemen hepsi oldukça genç ve deneyimsiz… Hızlıca şöyle bir bakıldığında, filmografilerindeki en iyi işin bu film olduğu anında fark ediliyor… Yalnız doğrusunu söylemek gerekirse, sınırlı deneyimlerine karşın fena da iş çıkartmamışlar… Hani neredeyse film bittiğinde, “Aferin be” diyesiniz dahi geliyor kendilerine…

Belki, yine klasik bir laf olacak ama diğer yorumlarımızda olduğu gibi “spoiler vermeden” yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu satırlar son derece düşük bir bütçeyle çekildiği her halinden belli olan filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…

İlk önerimize gelince:

O hakkımızı da bu kez; bizim gibi korku kategorisinin bütün türlerine özel bir ilgi gösteren sinemasever dostlara, “ ‘A Quiet Place’ (2018) ve bu film ile iyi bir rüzgâr yakaladıklarını düşündüğümüz Scott Beck – Bryan Woods ikilisinin bundan sonraki projelerini de takibe almayı unutmayın” diye seslenerek kullanmak isteriz…

Keyifli seyirler…