The Cakemaker eleştirileri

İsrail – Alman ortak yapımı “The Cakemaker”, senaryosunu da yazan İsrailli yönetmen Ofir Raul Graizer’in ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmi…

Prömiyeri, 4 Temmuz 2017 tarihinde Çek Cumhuriyetindeki Karlovy Vary Uluslararası Film Festivalinde yapılan film, aynı zamanda 91. Academy Ödüllerinin Yabancı Dilde En İyi Film kategorisinde yarışacak beş film arasına girebilmek için İsrail’in adayı olmuş durumda…

Bu ilginç filmin, 7.2/10 (1.568 oy) ve 4/5 (394 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 7.6/10 (47 yorum) ve 74/100 (9 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, oylamaya katılan sayıları yüksek olmadığı için film hakkında doğru bilgi vermekten oldukça uzak…

Bu nedenle bizde, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle filmi bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…

Ancak yoruma geçmeden, filme ilişkin iki konu hakkında kişisel görüşümüzü paylaşmak isteriz…

Bir, bu film kesinlikle gastronomi konulu bir film değil…

Evet, yönetmen Ofir Raul Graizer yemek konusuna ilgi duyan hatta bu konuda bir kitap da yazıp hobi amaçlı olarak dersler veren de bir insan… Ancak hepsi bu kadar… Filmdeki biber dolması ile kara orman pastası gibi yemekler ve pastalar da hikâyenin konusu içinde tamamen teferruattır zaten…

Bu, paylaşmak istediğimiz ilk şeydi…

İkincisi ise, 24 Şubat 2019 akşamı dağıtılacak Oscar heykellerinden hiç değilse birinin bu filme isabet edebileceğine ilişkin bir önsezi… Artık Academy ödülünü Ofir Raul Graizer mi yoksa oyunculardan biri mi kazanır, bekleyip hep birlikte göreceğiz… Tabii dediğimiz gibi bu, sadece bir tahmin…

Gelelim oyuncu kadrosuna…

Gerek başrol erkek oyuncusu Tim Kalkhof ve gerekse de başrol kadın oyuncusu Sarah Adler çok tanınmış isimler olmasalar da, sokak simidi kadar “sade”, fakat sabah aç karnına gravyer peyniri ve çay ile tüketildiğinde insanda neden olduğu haz kadar “etkileyici” bir performans sergilemişler…

Şimdi bazılarının, “Bu nasıl bir tanım be arkadaş?” dediklerini duyar gibi oluyoruz… Aslında haklılarda… Biz sadece, menü de bizimde tuzumuz olsun istedik…

Filmin teknik detaylarına ve teknik kadrosuna hiç girmeyeceğiz… Zira her şey tam da olması gerektiği gibi… Ekstra olan tek şey Dominique Charpentier’nin eşsiz güzellikteki müzikleri…

Tekrar filmin kendisine ve özellikle de hikâyesine dönecek olursak… Burada bizi en fazla şaşırtan olgunun, kısaca Museviliğin “Helal Gıda” kuralı olarak tanımlanabilecek olan “Kosher / Koşer / Kaşer” anlayışının ve bu anlayışa son derece katı bir biçimde uyarak yaşamlarını sürdüren (fazlasıyla) muhafazakâr insanların oldukça itici bir biçimde resmedildiği bu filmin, pek çok Musevi film festivalinden ödüllerle dönmesi olduğunu söylemek isteriz…

Gerçi film sadece Musevi festivallerinin ödülleriyle yetinmeyerek, prömiyerini yaptığı Karlovy Vary Uluslararası Film Festivalinde, (Hristiyan) Ekümenik jüri ödülünü de almış…

Üstelik de, ana karakterlerinden birinin dinine bağlı İsrailli bir Musevi’nin olduğu eşcinsel bir ilişkinin anlatıldığı bir konu ile… Tabii burada asıl sevindirici olan husus, bu dinlere mensup (inanmış) jüri üyelerinin olaya “homofobik” yaklaşmamış olmaları...

Sonuç olarak, büyük bir ilgi ve keyifle izlediğimiz bu sıra dışı melodram için puanınız 3,5 önerimiz ise, “mutlaka izlenmeli” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 23 Kasım 2018 günü saat 01.04’de yazılarak paylaşılmıştır...