Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
Basın Eleştirisi
Habertürk
Yazar: Mehmet Açar
İnsanlıktan çıkmış, paraya tapan iki Türk erkeğinin, aşkla yola gelmesini anlatan “Ailecek Şaşkınız”, hikâyesi itibarıyla Kural, Cemcir ve Aydemir üçlüsünün bence en iyi filmi. Filmin bütününde oyun havalarının ritmini yakalayan yönetmen Aydemir’in başarısının sırrı, iki karakterin anormalliklerini gerçekçi bir dünyanın içine yerleştirmesi... Daha gerçekçi, az abartılı ve iyi yazılmış hikâyelerle üçlünün daha nitelikli filmlere imza atacağını düşünüyorum.
Eleştirinin tamamı için: Habertürk
Hurriyet
Yazar: Uğur Vardan
Filmi yine ikilinin karşılıklı gösterileri sürüklese de bu kez Cengiz Bozkurt katkısı çok yoğun olarak hissediliyor. Hele bir ‘şükür namazı’ sekansı var ki, filmin en akılda kalıcı yanlarından. Keza Elif Komiser’de izlediğimiz Saadet Işıl Aksoy da komedinin üstesinden geldiğini gösteriyor. Yönetmenlik koltuğunda, ikilinin en başından beri bütün filmlerinde birlikte çalıştığı Selçuk Aydemir’i gördüğümüz ‘Ailecek Şaşkınız’, girişte az biraz tökezliyor ama sonradan ritmini buluyor ve çok sayıda komik sahne sunuyor. Alt metindeki iyiliğe ve yardımseverliğe vurgu da bütün naifliğine rağmen olumlu ve pozitif ayrımcılık hak eden türden bir etki yapıyor. Bence ‘Ailecek Şaşkınız’, ‘Düğün Dernek’ serisinin iki filminden de daha iyi bir noktada. Doya doya gülmek ve Mudanya-Tirilye havası almak isteyenler, buyurun salona diyoruz...
Eleştirinin tamamı için: Hurriyet
Sabah
Yazar: Olkan Özyurt
Hem durum hem karakter komedisini iyi harmanlayan ve ikili dışında farklı karakterlere alan açan bir senaryo var karşımızda. Hal böyle olunca Cengiz Bozkurt, Erdal Bakkal'ı hatırlatan karakteriyle adeta bir gizli başrol olarak filmin taşıyıcı unsurlarından biri oluyor, Saadet Işıl Aksoy'un komedi yeteneği ortaya çıkıyor. Ayrıca, görüntü yönetmeni Gökhan Tiryaki'nin filme farklı bir hava kattığını da söylemek gerek. Popüler komedilerimizde, Cem Yılmaz filmlerini dışarda tutmak gerek, göremediğimiz görsel olarak iyi bir atmosfer yaratma sorununun üstesinden geliyor Ailecek Şaşkınız.
Eleştirinin tamamı için: Sabah
Sözcü
Yazar: Burak Göral
Tamamı Bursa'da, hatta Tirilye'de geçen hikaye bize diğer komedilere göre farklı bir şehir mekanı sunuyor her şeyden önce. Ayrıca bir Şahan Gökbakar komedisi gibi sadece ana karakterine odaklanmıyor Selçuk Aydemir komedileri. Önceki filmlerinde de olduğu gibi hikayede etkili yan karakterleri onları iyi oynayacak oyuncularla donatıyor. Mesela "Ailecek Şaşkınız"da Cengiz Bozkurt da Elif'in babası rolünde filmin komedi dozunu arttıran bir performans sergilemiş. Kızına hayırlı bir kısmet isteyen baba karakterini en fazla ne kadar farklılaştırabilirsiniz ki? Ama Aydemir ve Bozkurt öyle klişelerden öyle mizahi durumlar çıkarabilmişler ki o karakterde; 'şükür namazı' ve 'hayat öpücüğü' sahnelerinde ne kastettiğimi daha iyi anlayabilirsiniz izleyince.
Eleştirinin tamamı için: Sözcü
Posta Gazetesi
Yazar: Kerem Akça
Anadolu komedisinden buraya geçiş yapmak ikiliye iyi mizah anlamında da iyi gelmemiş. ‘Kuru gürültü’ oranını arttırmış. Son 20 dakika ne olup bittiği bile anlaşılmaz şekilde bir ‘aşık kovalamacası’na kayıyor ve komikmiş gibi üzerimize atılıyor. Filmin gereksiz uzaması da üstelik bu sayede gerçekleşiyor. Ama o bölümün gerçeküstücülüğü Kıvanç Baruönü gibi yaratıcı bir yönetmene teslim edilse ortaya çıkabilecekler daha boyutlu olabilirdi. Selçuk Aydemir’in ikiliyi baltalama ezberi bu sayede hissediliyor. Karikatür estetiğini canlandırma konusunda bu film Cemcir-Kural ikilisinin en dişe dokunur çalışması belki. Fakat sinematografi ve sanat yönetimine bel bağlamak, bir ‘uyumsuzluk’ getiriyor yine. Kurgu açısından devreye giren geçişler de yarı yolda kalıyor. “Ailecek Şaşkınız”, bir “Çalgı Çengi”, bir “Düğün Dernek 2: Sünnet” kadar seviyeyi düşürmese de ancak belli bir kaliteye ulaşabiliyor.
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.
Habertürk
İnsanlıktan çıkmış, paraya tapan iki Türk erkeğinin, aşkla yola gelmesini anlatan “Ailecek Şaşkınız”, hikâyesi itibarıyla Kural, Cemcir ve Aydemir üçlüsünün bence en iyi filmi. Filmin bütününde oyun havalarının ritmini yakalayan yönetmen Aydemir’in başarısının sırrı, iki karakterin anormalliklerini gerçekçi bir dünyanın içine yerleştirmesi... Daha gerçekçi, az abartılı ve iyi yazılmış hikâyelerle üçlünün daha nitelikli filmlere imza atacağını düşünüyorum.
Hurriyet
Filmi yine ikilinin karşılıklı gösterileri sürüklese de bu kez Cengiz Bozkurt katkısı çok yoğun olarak hissediliyor. Hele bir ‘şükür namazı’ sekansı var ki, filmin en akılda kalıcı yanlarından. Keza Elif Komiser’de izlediğimiz Saadet Işıl Aksoy da komedinin üstesinden geldiğini gösteriyor. Yönetmenlik koltuğunda, ikilinin en başından beri bütün filmlerinde birlikte çalıştığı Selçuk Aydemir’i gördüğümüz ‘Ailecek Şaşkınız’, girişte az biraz tökezliyor ama sonradan ritmini buluyor ve çok sayıda komik sahne sunuyor. Alt metindeki iyiliğe ve yardımseverliğe vurgu da bütün naifliğine rağmen olumlu ve pozitif ayrımcılık hak eden türden bir etki yapıyor. Bence ‘Ailecek Şaşkınız’, ‘Düğün Dernek’ serisinin iki filminden de daha iyi bir noktada. Doya doya gülmek ve Mudanya-Tirilye havası almak isteyenler, buyurun salona diyoruz...
Sabah
Hem durum hem karakter komedisini iyi harmanlayan ve ikili dışında farklı karakterlere alan açan bir senaryo var karşımızda. Hal böyle olunca Cengiz Bozkurt, Erdal Bakkal'ı hatırlatan karakteriyle adeta bir gizli başrol olarak filmin taşıyıcı unsurlarından biri oluyor, Saadet Işıl Aksoy'un komedi yeteneği ortaya çıkıyor. Ayrıca, görüntü yönetmeni Gökhan Tiryaki'nin filme farklı bir hava kattığını da söylemek gerek. Popüler komedilerimizde, Cem Yılmaz filmlerini dışarda tutmak gerek, göremediğimiz görsel olarak iyi bir atmosfer yaratma sorununun üstesinden geliyor Ailecek Şaşkınız.
Sözcü
Tamamı Bursa'da, hatta Tirilye'de geçen hikaye bize diğer komedilere göre farklı bir şehir mekanı sunuyor her şeyden önce. Ayrıca bir Şahan Gökbakar komedisi gibi sadece ana karakterine odaklanmıyor Selçuk Aydemir komedileri. Önceki filmlerinde de olduğu gibi hikayede etkili yan karakterleri onları iyi oynayacak oyuncularla donatıyor. Mesela "Ailecek Şaşkınız"da Cengiz Bozkurt da Elif'in babası rolünde filmin komedi dozunu arttıran bir performans sergilemiş. Kızına hayırlı bir kısmet isteyen baba karakterini en fazla ne kadar farklılaştırabilirsiniz ki? Ama Aydemir ve Bozkurt öyle klişelerden öyle mizahi durumlar çıkarabilmişler ki o karakterde; 'şükür namazı' ve 'hayat öpücüğü' sahnelerinde ne kastettiğimi daha iyi anlayabilirsiniz izleyince.
Posta Gazetesi
Anadolu komedisinden buraya geçiş yapmak ikiliye iyi mizah anlamında da iyi gelmemiş. ‘Kuru gürültü’ oranını arttırmış. Son 20 dakika ne olup bittiği bile anlaşılmaz şekilde bir ‘aşık kovalamacası’na kayıyor ve komikmiş gibi üzerimize atılıyor. Filmin gereksiz uzaması da üstelik bu sayede gerçekleşiyor. Ama o bölümün gerçeküstücülüğü Kıvanç Baruönü gibi yaratıcı bir yönetmene teslim edilse ortaya çıkabilecekler daha boyutlu olabilirdi. Selçuk Aydemir’in ikiliyi baltalama ezberi bu sayede hissediliyor. Karikatür estetiğini canlandırma konusunda bu film Cemcir-Kural ikilisinin en dişe dokunur çalışması belki. Fakat sinematografi ve sanat yönetimine bel bağlamak, bir ‘uyumsuzluk’ getiriyor yine. Kurgu açısından devreye giren geçişler de yarı yolda kalıyor. “Ailecek Şaşkınız”, bir “Çalgı Çengi”, bir “Düğün Dernek 2: Sünnet” kadar seviyeyi düşürmese de ancak belli bir kaliteye ulaşabiliyor.