Anaokulu Öğretmeni - Beyazperde.com eleştirisi : Öörtmenim, benim bir şiirim var…

16. Filmekimi’ni kaçırdınız mı? Bir festival-sever olarak çok dertlenmeyin, peşinden koştuğumuz bu filmlerin bir kısmı vizyonda takipçisiyle buluşacak. Mesela NETFLIX yapımı, bir ABD yeniden çevrimi olan ve Anaokulu Öğretmeni (The Kindergarten Teacher), Filmekimi sonrası arayı soğutmadan, hemen bu cuma sinema salonlarındaki yerini alıyor...

Seyirciyi farklı duygu durumlarına sürükleyecek olan bu ilginç filmin orjinali, İsrailli sinemacı Nadav Lapid’e ait. Lapid’in 2014 tarihli Haganenet (The Kindergarten Teacher) filminin ABD versiyonunun yönetmen koltuğunda bizim pek de tanımadığımız bir bağımsız sinemacı oturuyor, Sara Colangelo. Colangelo kısa filmleri Sundance, Tribeca, ve SXSW gibi festivallerde gösterilmiş, ödül almış ve de bir önceki filmi Little Accidents En İyi İlk Senaryo dalında  Independent Spirit Awards’a aday gösterilmiş bir isim. İkinci uzun metraj  filmi Anaokulu Öğretmeni dram kategorisinde adlandırılmış olsa da aslında yönetmenin bir röportajında da belirttiği gibi psikolojik gerilimin ağır bastığı, baş karakterin seyirciye bol şaşırtma verdiği, inişli-çıkışlı bir film.

Yaşamının 20 yılını anaokulu öğretmenliğine veren, evli ve -ergenlik dönemini ebevyenlerine karşı buzdolabı gibi geçiren- iki çocuk annesi olan Lisa, hayatının rutinini kırmak için şiir yazma kursuna gitmektedir. Entelektüel yanını kuvvetlendirmeye çalışan Lisa, yazdıklarının vasatın üzerine çıkmadığını içten içe bilir. Bir gün ders bitiminde 5 buçuk yaşındaki öğrencisi Jimmy’nin kendi kendine konuştuğunu duyar; küçük çocuğun dudaklarından aslında şiir mısraları dökülmektedir. Ama bu gizli yeteneğin ‘kıymetini’ sadece Lisa anlar. Senaryonun ikinci aşaması olan düğüm de tam bu noktada başlar.

O kadar dengeli kurulmuştur ki aslında bu ilişki… Biri orta yaşa merdiven dayamış - ve pek şeyden umudu kesmiş- bir yetişkin, diğeri henüz hayatın giriş kapısında, elindeki şekerle oynayan 5 yaşındaki bir çocuk… Biri doğuştan yetenekli, ama kimse farkında değil; öteki kendisinde olmayan yeteneği kaza kaza çıkartmaya çalışıp, göze girmek isteyen bir ruh. Halihazırda sakin bir çocuk olan Jimmy, anaokulu öğretmeninin sözünü dinlerken, öğretmeni Lisa kendince yöntemlerle Jimmy’nin şiir dünyasını, bakış açısını beslemeye çalışır. Ama şiir/şair aşkına kendisini kaptıran Lisa, bir öğretmen ilgisinin ötesine geçer… Yeteneği keşfetmiş olma, kendisinde olmayana imrenme (hatta gizli gizli kıskanma) ve yeri geldiğinde ondan faydalanma basamaklarını tek tek atlayan Lisa,  hikayenin ikinci aşamasında Jimmy ile öğretmen-öğrenci sınırlarını neredeyse hepten kaldırır! Doğaçlama şiirleriyle, dünyaya farklı gözlerle bakmasıyla Jimmy, artık Lisa’nın canı sıkıldığında konuşmak istediği tek dert ortağı olur!

Yüzüne yayılan geniş tebessümü ile çoğunlukla güçlü kadın rollerinde izlediğimiz Maggie Gyllenhaal’ın uzun zamandır en iyi beyazperde performansı diyebiliriz anaokulu öğretmeni Lisa için. Tüm o psikolojik gel-git’ler, karakterin dönüşümü ve en önemlisi kendisini kaptırdığını ‘illüzyona’ olan inancı, içsel çaresizliği ile beslemesi, Gyllenhaal’ın özlediğimiz oyunculuğu ile ortaya çıkıyor. Umarız ki yaklaşan ödüller sezonunda, adaylıklarda bu rol gözden kaçmayacaktır. Bir küçük övgü de küçük oyuncu Parker Sevak’a gelsin. İlk oyunculuk deneyimi olan Jimmy Roy karakteri, eğer sinemaya devam ederse, Sevak’ın kariyerinde iyi bir açılış olarak anımsanacaktır…

Yerli yerinde müzik kullanımının da senaryo akışına eşlik ettiğini ekleyerek, 2018 Sundance Film Festivali’nde Yönetmenlik Ödülü’ne layık görülen Anaokulu Öğretmeni filmini, bu bol filmli ekim ayında es geçmeyin deriz…

twitter.com/duygukocabayli