The Prodigy eleştirileri

Senaryosu Jeff Buhler tarafından yazılan “The Prodigy”, Nicholas McCarthy’nin yönetmen koltuğunda oturduğu fantastik bir korku – gerilim filmi…

8 Şubat 2019 tarihinde Amerika’da vizyona giren filmin, 5.9/10 (24.141 oy) ve 2.8/5 (500 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 5/10 (82 yorum) ve 45/100 (18 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, oylamaya katılan izleyici ve eleştirmen sayılarının yetersizliği nedeniyle, film hakkında doğru fikir vermekten oldukça uzak…

O nedenle biz de 6 milyon dolarlık mütevazı bir bütçeyle çekilen ve şu ana kadar da 21,1 milyon dolarlık bir gişe hasılatı rakamına imza atmış olan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…

Ancak, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik halini aldığı üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce yine bu filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, çok özgün bir hikâyeye sahip olmasa da, türün meraklısına, sıkılmadan izlenebilecek bir korku - gerilim şovu sunan 92 dakikalık bir “gece geç saat filmi” olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Öyle ki; özellikle de, örneğin aynen Simon Abrams’ın rogerebert.com’daki 8 Şubat 2019 tarihli yorumundaki gibi, “tahmin edilebilir” olduğu söylenilen senaryosu üzerinden ciddi eleştiriler alan filmde, bize göre, psikolojik gerilim, korku, karanlık, kan ve benzeri ögeler, kategoriye uygun bir biçimde tam dozajında kullanılmıştı…

Elbette “The Prodigy” nin bir “The Omen” (1976) olmadığını hepimiz biliyoruz…

Ki, zaten herkes gibi bizde öylesine bir beklentiyle geçmemiştik ekranın karşısına…

Fakat bir devam filmi olan “The Prodigy 2” ye açık kapı bırakacak tarzda sürpriz bir finale de sahip olan bu filmin senaryosunun, “tahmin edilebilir” olarak tanımlanarak eleştirilmesini, fazlaca uç bir yorum olarak bulduğumuzu da belirtmek isteriz…

Evet, kimilerince; filmin hikâyesindeki, ölmüş birinin reenkarnasyon yoluyla yaşayan bir canlının bedenini ele geçirmesi hususu da mantıksız ve gerçek dışı bulunmuş olabilir…

Ama bir endüstri olarak ele alındığında, sinema denilen şeyin işinin de gerçekte, hayata dair belgeseller yapıp sunmaktan çok insanlara paraları karşılığında hoşça vakit geçirebilecekleri hayaller satmak olduğu düşünüldüğünde, bize göre bu "mantıksız" yaklaşımı da bayağı bir havada kalıyor…

Hele de, varlığı / doğruluğu / gerçekliği bilimsel olarak kanıtlanamayan ve kanıtlanması da neredeyse imkânsız olan pek çok şeye, akıl süzgecinden geçirmeden (yani sorgulamaksızın) inanan milyarlarca insanın yaşadığı bir "sanal" gerçeklikler dünyasında…

Filme ilişkin bir diğer ciddi eleştirinin de, filmde kullanılan müziklere yönelik olduğunu görüyoruz…

Ki aslına bakarsanız bize göre filmdeki en orijinal (e yakın) şey, (enstrümanlar kullanarak değil de) sekiz yaşındaki Miles Blume karakterinin mırıldanarak seslendirdiği bu müziklerdi…

Ama tabii burada da devreye, her zamanki gibi kültürel kodlardan kaynaklanan zevkler ve renkler girmiş olduğu için bu konuda da çok daha fazla konuşmak istemiyoruz…

Zira bu da, öyle sonradan edinilebilecek veya kolaylıkla değiştirilebilecek basit alışkanlıklardan değil…

Belki biraz tarzımızın dışında kalacak ama buraya kadar söylediklerimizin tamamı, zımnen de olsa ikisini de içerdiği için filme ilişkin hem ilk tespitimiz hem de ilk önerimiz olsun… Artık ayrımı gönlünüze göre siz kendiniz yaparsınız…

Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 3 verdiğimiz bu film için önerimiz de, eğer türün meralısı iseniz olumsuz puan ve yorumları dikkate almadan “bir fırsat da siz verin” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Oyunculuk ve senaryo bakımından gayet başarılı gizem ve korku bakımından gayet keyifli bir film. Olayların akışı gayet hızlı sıkmadan ilerliyor ve merak uyandırıyor. İzlemenizi öneririm 👍