The Ritual: en yeniler yorumlar

Filmi bugün izledim film o kadar berbat o kadar kötüydü ki sırf filmin sonunu görmek için oturup izledim.. yani fragmanında mükemmelmiş gibi bir tanım gösteriyor ama izleyince boşu boşuna 1.5 saat harcamışım dedirtiyor. Konuyu hiç anlamadım filmin çoğu yeri hep karanlıktı insanları korkutmak ve germek için yüksek ses müzikten başka bir şey dinlemedim? Filmde ki tanrı diye adlandırılan yaratığın amacı neydi insanları kaçırıp çamaşır asar gibi ağaç dallarına neden asıyordu? Bir de filmin sonuna doğru o 4 arkadaştan sadece biri sağ kalıyordu ve ardına bakmadan kendisini kovalayan yaratıktan kaçarak ormandan dışarı çıkıyordu sadece bir tek o yaratık orman dışına çıkamıyordu.. zaten filmin son sahnesi çok anlamsız ve manasız bitti adam yaralı bir şekilde otobana doğru yürüdü ve bitti.. eğer benim gibi izlememiş insanlar varsa sakın İZLEMESİN

Berbat zaman kaybı. İmdb yüksek puanlı diye izledim ama uyduruk film. Korku desen değil gerilim desen değil

HAYAT SENDEN HERŞEYİNİ ALIR O BİR KATİL , SEN NE YAPARSAN YAP BU KAÇINILMAZ SON. SADECE KENDİ HAYATINA ODAKLAN VE SADECE KENDİN İÇİN SAVAŞ. SAVAŞAMAYAN VE BUNU HAKETMEYEN ÖLÜR. SEÇİM SENİN YA SAVAŞARAK ÖL HAKETTİĞİN GİBİ YADA SAVAŞMADAN YARI YOLDA ÖL.

film harikaydı.

Senaryosu, Adam Nevill’ın aynı adlı romanından (2011) Joe Barton tarafından uyarlanarak yazılan “The Ritual”, yönetmen koltuğunda David Bruckner’ın oturduğu ilgi çekici bir korku – gerilim filmi…

Dünya prömiyeri 8 Eylül 2017’de Toronto Uluslararası Film Festivalinde yapılan filmin uluslararası dağıtım ve gösterim hakları, festival sırasında yapılan bir sözleşmeyle 4,75 milyon dolar karşılığında Netflix’e devredilmiş…

13 Ekim 2017’de İngiltere’de vizyona giren ve sonrasında 9 Şubat 2018 tarihinden itibaren orijinal Netflix filmi olarak yayınlanmaya başlanan “The Ritual” ın, 6.3/10 (39.835 oy) ve 3.4/5 (1.430 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 6/10 (74 yorum) ve 57/100 (18 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, izlenilebilecek bir filmle karşı karşıya olduğumuza işaret ediyor gibi…

Böyle olup olmadığını anlamak için isterseniz gelin, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle filmimize biraz daha yakından bakalım…

Oyuncu kadrosu deyince de ilk dikkat çeken şey; bu tarz düşük bütçeli işler için artık neredeyse bir gelenek halini aldığı üzere, bu filmde de kadronun ağırlıklı olarak TV dizi ve filmlerinde boy gösteren oyunculardan oluşturulmuş olması oldu…

Aslında filmin casting direktörü Julie Harkin’in filmografisi de bunun kaçınılmaz olduğunu söylüyordu zaten…

Peki, bu durum filmi ne şekilde etkilemiş?

Bize göre filmdeki en iyi şeylerden biri oyuncuların performansı… Aktarılmaya çalışılan korku ve gerilimi neredeyse hissederek oynamışlar… Aynı başarı, müzik, ses, ışık, kamera ve kurgu içinde geçerli… Gerçekten de bu türden bir korku ve gerilim filminde bulunması gereken iç daraltıcı karanlık atmosfer, olabilecek en iyi şekilde yansıtılmış…

Biz bütün bu pozitif faktörleri tek tek sayıp dökerken birilerinin içinden, “bırak bunları, sen hikâyeye gel hikâyeye” dediğini duyar gibi oluyoruz…

Edgar Allan Poe geleneğiyle Stephen King'in tarzını birleştiren yeni bir yetenek olarak tanımlanan Adam Nevill, 2011 tarihli romanı “The Ritual” de, bizce gerçekten de insanın içini “ürperten” bir hikâye anlatmış…

Bazıları hikâyenin bir sonunun olmadığını söyleyebilirler…

Doğrudur…

Klasik anlamda bir son mevcut değil…

Aslına bakarsanız, Adam Nevill’in böyle bir derdinin olduğunu da hiç düşünmüyoruz zaten…

Zira o, bu hikâyede orman, ahşap kulübe, "canavar", tapınma, ayin, kurban vs. gibi metaforlar aracılığıyla 21. yüzyılda asıl korkulması gereken şeylerin (özellikle de Luke’un içki dükkânında yaşadıklarına yapılan kâbus gibi flashback/geri dönüşlerle), içinde yaşadığımız vahşi ormandan farksız "modern kentler" ile o kentler de (farkında olmadan da olsa) her gün birlikte olduğumuz "canavar ruhlu insanlar" ve bütün bunlara direnmeyerek sessizce teslim olan "kendi bencilliğimiz" olduğunu göstermeye çalışmış…

O nedenle, eğer korku – gerilim filmlerinden hoşlanıyorsanız, kendinize bir iyilik yapın ve olumsuz yorumlara aldırmadan çok düşük bir bütçeyle çekilmiş olan bu harika filmi izleyerek tadını çıkartmaya çalışın deriz…

Keyifli seyirler,

Son iki not:
1. Adam Nevill’ın, “Daire 16 / Apartment 16” (2010), “Ritüel / The Ritual” (2011) ve “Kimse Sağ Çıkmayacak / No One Gets Out Alive” (2014) isimli romanlarının Türkçe basımları da piyasada mevcuttur… Meraklılarına duyurulur…

2. Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 25 Ağustos 2018 günü saat 00.49’da yazılarak paylaşılmıştır...

Kesinlikle berbat bi amacı olmayan saçma sapan bi film zaman kaybından başka bişe değil zaten Sonunda eeee yani noldu şimdi diyorsunuz adam ormanda kaldı öyle

Öncelikle film çok güzeldi.Ve yapılan bu nasıl Netflix filmidir diyenlere cevabım, Black Mirrör dizii film serisinin 3. bölüm 2. Sozondaki “Arttırılmış Gerçeklik” bölümü nasıl tam bir Netflix filmi ise bu da o şekilde bir filmdir.
Öncelikle bu iki film arasındaki benzerlik, ikiside bilinçaltı korkularının ürkütücülüğünü başarılı bir şekilde önümüze sunmasıdır.Birbirlerinden ayrılan nokta ise Black Mirrör filminde bilinçaltı korkuları bize direk korkunun nesnesi biçminde gözükürken, Ritual filminde ise bunun genelde metaforlar aracılığı ile bazen de nesnelerin kendisi ile korkuların daha genel biçmini ifade ifade etmesi.

Kitabı okuma fırsatım olmadı. Filmin fragmanını izlerken "bir kaç arkadaş yine ormanda bir şey ile karşılaşır ve ölür" klişesini anımsatmıştı. Filmi izledim. Klişe diyemem. Kötü diyemem. Hatta o kadar özgün ki, konu bakımından birbirinin kopyası korku filmlerinden sonra ilaç gibi geldi. Bir arkadaşlarının vefatı ile onu anmak adına çıkılan bir yolculuk. Bu yolculuk esnasında içlerini kemiren pişmanlıklar ve şüpheler. Zoraki bir sebeple kestirmeden gidilen ormanlık alan ve o ormanda yaşadıkları zorlu bir deneyim. Filmde tehdit oluşturan "şey"in klişelerden uzak olması, baş karakter sayılabilecek olan elemanın olaydaki yeri ve altta yatan anlam, bence filmi son yıllardaki özgün filmlerden biri haline getiriyor.