Şampiyonlar - Beyazperde.com eleştirisi : Bu filmde herkes şampiyon!

Campeones / Şampiyonlar, Goya ödüllerinde En iyi Film ödülü kazanmasının yanında İspanya’da üç milyonu aşkın kişinin izlediği bir film olmuş. Film aslında klasik bir başarı, dönüşüm ve kendini bulma hikayesi. Ama filmdekilerin bir kısmı zihinsel engelli gençlerden oluşunca işin boyutu biraz değişiyor. Zorluklarla baş etme ve biraz da sosyal sorumluluk havası kazanıyor. Tabii film bunu kırmak için bir hayli çabalamış, oyuncuların dram hikayelerini çok fazla ortaya çıkarmadan onların yaşamın içinde normal insanlar gibi verdikleri mücadelelere, dayanışma ve birlikte hareket etme duygularına odaklanmış. Hatta mizahi unsurlar bile eklenmiş.

Zihinsel engellilerden oluşan bir basket takımının başına zorunlu koç olarak getirilen Marco Montes’in de önyargılarını, kibrini ve isteklerini törpülediği bir alanı mevcut filmin. Hatta özel hayatı, annesi, karısı da bu değişim sürecinin içinde bir parça. Film, ceza olarak verilen şeyin ödüle dönüşmesini destekleyen bir anlatıma sahip. Biz filmi dublajlı olarak izledik, hatta filmdeki down sendromlu oyuncu bir down sendromlu tarafından seslendiriliyor. Filmin geliri de İstanbul Zihinsel Engelliler İçin Eğitim ve Dayanışma Vakfı (İZEV)’e aktarılıyor.

Filmde karakterlerle bağımız, bağlantımız hepsine bir özellik yüklenerek sağlanıyor. Bir tanesi suyu sevmezken, bir diğeri ters bir uzak mesafeden basket atmayı deniyor, başka bir tanesi hastalık hastası olma durumuyla öne çıkarken, başkası kendisini değil karşı tarafı engelli olarak görmeyi tercih ediyor. Film bu özelliklerin bir kısmının aşılmasına yardımcı olurken, bazılarını güzel detaylar olarak filmin içine yayıyor ve tekrarlıyor. Bu tekrarlar çoğu zaman mizahi unsurlarını oluşturuyor filmin.

Filmde dikkati çeken bir şey de temposu. Takım sürekli bir yerlerde karşılaşmalara çıkıyor, yolculuk ediyor ve sosyalleşiyor. Tabii onların toplum içindeki yerleri, konumları ve onlara olan bakış açıları da sürekli sınanıyor. Bunlara kısaca değinmeyi seçen film, genelde onları kendi ortamlarında, yani antrenman mekanlarında vermeyi seçiyor. Film o kadar fazla pozitif enerji yayıyor ki, yenilgi bile ekip tarafından alkışlanıyor, kötünün iyisi olarak yorumlanıyor. Marco Montes’in yerine kendimizi koyduğumuzda gerçekten zorlanacağımız, pes edeceğimiz bir süreç gibi gözükse de sonrasında yaşanan bütünleşmeyi göstermek açısından başarılı bir film olmuş Şampiyonlar. Ajite etmeden, engellilerin öne çıkmasına ve farkına varılmasına vesile olmuş. Kesinlikle şansı hak ediyor!

twitter.com/banubozdemir