Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
Basın Eleştirisi
Arka Pencere
Yazar: Gözde Hatunoğlu
Karanlıkta yürüyemeyeceğimiz sokaklara sahip, durduk yerde hiç tanımadığınız biri tarafından bıçaklanma tehlikesi olan Ceyhan ilçesi ve filmde bahsi geçen mahalle, bizler için orman kanunlarının geçerli olduğu yasaklı bir yeri andırıyor. Kuşları çok seven, güvercin besleyen Culluk Yusuf, bir yandan sevgi dolu bir adam portresi çizerken bir yandan da hapisaneye girip çıkma sebepleriyle, anlattığı yaralanma vakalarıyla ürkütücü bir hale geliyor. 'Sapına kadar erkek' bir dünya olan Ceyhan mahallelerinin birinde muhtarlık yapmış, 70'li yaşlarını yaşayan bir kadını "Ben feministim" derken dinliyoruz ancak bir yandan da kurduğu her cümlede "Adam gibi" tabirini kullandığına şahit olup gülümsüyoruz. Gülümsüyoruz zira asıl amacının erkek egemen düzene karşı koymak olduğunu, samimiyetini perdeden yansıyanlarla hissedebilmemiz olası ve biliyoruz ki kadınlar ancak erkekleşerek var olabiliyorlar o topraklarda.
Kendisi de Ceyhanlı olan ve gösterim sonrası söyleşide “mahalleden tanıdığım insanları anlattım” diyen Yunus Ozan Korkut cesaret gerektiren bir işe imza atmış; bir grup hapisten çıkmış, suç dosyası kabarık, uyuşturucu kullanan ya da en azından ne yapacağı kestirilemeyen insanı doğal halleriyle ürkütmeden görüntülemeyi başarmış. İşini kolaylaştıransa o insanları tanıyor oluşu, o mahallenin çocuğu olmayan birisi bu samimiyeti yakalayamayabilirdi. Yine de fragmanlarda gördüğümüz bir karakterin kendisini vurmakla tehdit edip milyonlarca dolar para istemesi sonucu filmini kısaltmak zorunda kalmış.
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.
Arka Pencere
Karanlıkta yürüyemeyeceğimiz sokaklara sahip, durduk yerde hiç tanımadığınız biri tarafından bıçaklanma tehlikesi olan Ceyhan ilçesi ve filmde bahsi geçen mahalle, bizler için orman kanunlarının geçerli olduğu yasaklı bir yeri andırıyor. Kuşları çok seven, güvercin besleyen Culluk Yusuf, bir yandan sevgi dolu bir adam portresi çizerken bir yandan da hapisaneye girip çıkma sebepleriyle, anlattığı yaralanma vakalarıyla ürkütücü bir hale geliyor. 'Sapına kadar erkek' bir dünya olan Ceyhan mahallelerinin birinde muhtarlık yapmış, 70'li yaşlarını yaşayan bir kadını "Ben feministim" derken dinliyoruz ancak bir yandan da kurduğu her cümlede "Adam gibi" tabirini kullandığına şahit olup gülümsüyoruz. Gülümsüyoruz zira asıl amacının erkek egemen düzene karşı koymak olduğunu, samimiyetini perdeden yansıyanlarla hissedebilmemiz olası ve biliyoruz ki kadınlar ancak erkekleşerek var olabiliyorlar o topraklarda.
Tersninja
Kendisi de Ceyhanlı olan ve gösterim sonrası söyleşide “mahalleden tanıdığım insanları anlattım” diyen Yunus Ozan Korkut cesaret gerektiren bir işe imza atmış; bir grup hapisten çıkmış, suç dosyası kabarık, uyuşturucu kullanan ya da en azından ne yapacağı kestirilemeyen insanı doğal halleriyle ürkütmeden görüntülemeyi başarmış. İşini kolaylaştıransa o insanları tanıyor oluşu, o mahallenin çocuğu olmayan birisi bu samimiyeti yakalayamayabilirdi. Yine de fragmanlarda gördüğümüz bir karakterin kendisini vurmakla tehdit edip milyonlarca dolar para istemesi sonucu filmini kısaltmak zorunda kalmış.