Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,9
270 Puanlama
Sessiz Bir Yer hakkında görüşlerin ?
5
3 Eleştiri
4
12 Eleştiri
3
14 Eleştiri
2
7 Eleştiri
1
4 Eleştiri
0
14 Eleştiri
Sırala
Filtrele:
Hepsi
Beklentilerimi karşılayamadı maalesef. Neredeyse herkes, amatör veya profesyonel o kadar beğenip övdü ki bu filmi, belki de istemsizce haksızlık yapmama neden oldular filme. Fakat yine de bu kadar mantık dışılık ile anca bu kadar beğenirdim zaten. Konu fena değil, film kendini de izletiyor. Ancak detaylarına burada giremeyeceğim pek çok mantıksızlık var neredeyse her harekette. Ne kadar fantastik unsur eklenmiş olursa olsun, yine de belli bir mantık çerçevesi gerekiyor, hele ki bu tarz filmlerde. Görülebilir ama görülmese de kayıp değil. Belli sahnelerde gerilimin yükseldiğini kabul etmem gerek. Fakat çok ters köşe olaylar yaşanmıyor.
Film fantastik öğeler taşıyor. Bazı sahneler güzeldi ancak filmi bütün olarak ele alırsak sıkıcıydı. Konuşmadan da izlettirdiğini söyleyemeyeceğim çünkü o sahneler sizi cidden sıkıyor.
Konu saçma, senaryo basit ve sığ, kadro çok yetersiz fakat gişe başarısı muazzam. Yapımcılar böylesine bir başarıyı beklemiyorlardı şimdi ikincisini çekmeye hazırlanıyorlar. Konusu gözleri görmeyen bir yeraltı canavarı hassas kulakları sayesinde dünyanın başına bela olur. Her ses çıkaran canlıyı öldürür. Başrolde ki kahramanlarımız ne hikmetse Amerika kıtasında aile olarak yaşamaktadırlar. VIP salonda tek başına seyrettim ve zerre gerilim hissetmedim. Hatta canavar belirdikçe gülüyordum. Vasat bir yapım.
İlginç bir konuya sahip olan ve uzun süre unutamayacağım korku filmi. O kadar alışmışız ki korku filmlerinde "lapps" diye çıkan korku efektlerini duymaya, böylesi bir film görmeyi özlemişiz.
kör ama sese duyarlı canavarlarla mücadele eden ailenin hikayesi.. Sürükleyici tempolu. Oyunculuk kadro kurgu iyi.. Güzel bir film olmuş
“A Quiet Place”; John Krasinski’nin senaryosunu Bryan Woods ve Scott Beck ile birlikte yazıp yönettiği ve baş rollerinden birinde de oynadığı son derece etkileyici bir proje…
Bu tanımlamadaki “etkileyici” ve “proje” sözcüklerini özellikle seçerek ve üstüne basa basa kullandık…
Neden mi?
Bir, 17 milyon dolar gibi Hollywood standartlarına göre oldukça mütevazı sayılabilecek bir bütçeyle çekilen ve 08 Nisan 2018’de vizyona giren filmin 21 Mayıs 2018 itibarıyla gişe hasılatı tamı tamına brüt 297 milyon dolar…
Ki nihayetinde bu rakam, 350,3 milyon dolara da ulaştı...
İki, sizi bilmem ama yapımcı Michael Bay ve Paramount Pictures bu hasılattan yeterince “etkilenmiş” olmalılar ki, “projeye” devam kararı alarak “A Quiet Place Part II”yi (2020) anında duyurdular…
Zaten senaryo ekibindeki Woods ve Beck ikilisi de, olası bir devam filmi ihtimalini göz önünde bulundurarak işe önceden koyulduklarını açıklamışlardı…
Gelelim filmin kendisine…
Konuya hiç girmiyoruz…
Zaten o, bugüne kadar hemen her yerde yeterince anlatılmış durumda…
Bizim ekleyeceğim tek şey; filmin, tam on ikiden vuracak kadar özgün bir konu ve onun etrafında şekillendirilen sağlam bir hikâyeye sahip olduğu gerçeği…
Sanıyoruz filmin bütün dünyada, büyük bir ilgi ve alakaya neden olmasının ardındaki asıl neden, yani “püf noktası” da gerçekte bu gibi…
Filmde, sadece Emily Blunt ve John Krasinski değil işaret diliyle anlaşmaya çalışan Abbott ailesinin bütün fertleri oldukça iyi iş çıkartmışlar…
Bunun yanı sıra; Jeffrey Beecroft - Scott Farrar işbirliği ile ortaya çıkartılan “gözleri olmayan” ama “biraz insansı” duran yaratık tiplemesinden özel efektlere, kurgudan ses ve müziğe kadar her şeyin tam bir senkronizasyon içinde olmasını sağlayan teknik ekipte, izleyenin hem gözüne hem de kulağına aynı anda hitap etmesini bilmiş...
Sonuç olarak; “A Quiet Place”den aklımızda geriye, pek ürkütüp şaşırtmasa da kendini ilgiyle izletmesini bilen “etkileyici” bir film “projesi” imajı kaldığını söyleyebiliriz…
Part II’nin yorumunda görüşmek üzere, bu filmi izleyecek herkese keyifli seyirler…
Bu tanımlamadaki “etkileyici” ve “proje” sözcüklerini özellikle seçerek ve üstüne basa basa kullandık…
Neden mi?
Bir, 17 milyon dolar gibi Hollywood standartlarına göre oldukça mütevazı sayılabilecek bir bütçeyle çekilen ve 08 Nisan 2018’de vizyona giren filmin 21 Mayıs 2018 itibarıyla gişe hasılatı tamı tamına brüt 297 milyon dolar…
Ki nihayetinde bu rakam, 350,3 milyon dolara da ulaştı...
İki, sizi bilmem ama yapımcı Michael Bay ve Paramount Pictures bu hasılattan yeterince “etkilenmiş” olmalılar ki, “projeye” devam kararı alarak “A Quiet Place Part II”yi (2020) anında duyurdular…
Zaten senaryo ekibindeki Woods ve Beck ikilisi de, olası bir devam filmi ihtimalini göz önünde bulundurarak işe önceden koyulduklarını açıklamışlardı…
Gelelim filmin kendisine…
Konuya hiç girmiyoruz…
Zaten o, bugüne kadar hemen her yerde yeterince anlatılmış durumda…
Bizim ekleyeceğim tek şey; filmin, tam on ikiden vuracak kadar özgün bir konu ve onun etrafında şekillendirilen sağlam bir hikâyeye sahip olduğu gerçeği…
Sanıyoruz filmin bütün dünyada, büyük bir ilgi ve alakaya neden olmasının ardındaki asıl neden, yani “püf noktası” da gerçekte bu gibi…
Filmde, sadece Emily Blunt ve John Krasinski değil işaret diliyle anlaşmaya çalışan Abbott ailesinin bütün fertleri oldukça iyi iş çıkartmışlar…
Bunun yanı sıra; Jeffrey Beecroft - Scott Farrar işbirliği ile ortaya çıkartılan “gözleri olmayan” ama “biraz insansı” duran yaratık tiplemesinden özel efektlere, kurgudan ses ve müziğe kadar her şeyin tam bir senkronizasyon içinde olmasını sağlayan teknik ekipte, izleyenin hem gözüne hem de kulağına aynı anda hitap etmesini bilmiş...
Sonuç olarak; “A Quiet Place”den aklımızda geriye, pek ürkütüp şaşırtmasa da kendini ilgiyle izletmesini bilen “etkileyici” bir film “projesi” imajı kaldığını söyleyebiliriz…
Part II’nin yorumunda görüşmek üzere, bu filmi izleyecek herkese keyifli seyirler…
A Quiet Place hakkında en çok sevdiğim şey, atmosferiydi. Filmin oldukça klostrofobik bir yapısı var ve zaman zaman kendinizi gerçekten bu dünyanın içindeymiş gibi hissediyorsunuz. John Krasinski'nin yönetmenliği de en çok bu konuda etkiliydi. Bunun dışında Emily Blunt'ın performansı harikaydı, John Krasinski'nin oyunculuğu da gayet başarılıydı. Normalde bir korku filminin içerisinde bir çocuk oyuncu olduğunda işler hiç de iyi sonuçlanmasa da, buradaki çocuk oyuncular harikaydı. Özellikle de filmdeki karakteri gibi gerçek hayatta da sağır olan Millicent Simmonds'ın performansı filme daha da bir gerçekçilik katıyordu. Yaşanan olayları onun karakterinin bakış açısından gördüğümüz bölümler, A Quiet Place'in zirveye ulaştığı anlardı.
Oyunculuklar ve atmosfer iyi olmasına karşın, A Quiet Place'ın zayıf olduğu tek bir taraf vardı -ki bu da oldukça büyük bir etmen-, o da hikayenin gerilim/korku tarafıydı. Hikayenin gidişatında bir aciliyet olsa da bunu umursamak gerçekten de zordu. Filmin korku bölümü ise bir hayli saçmaydı. Filmde karakterler her şeyi sessiz bir şekilde yapmaya çalışırken sırf seyirciyi hoplatmak adına art arda jump-scare sahneleri yaşandığında kendimi filmden kopmuş hissettim. Mesela John Krasinski'nin Emily Blunt'ı banyoda aradığı sahnede banyonun camına bir el çarpıyor ve güçlü bir jump-scare efekti oluyor. Ama filmdeki yaratıklar bunu hiç fark etmiyor bile. Şahsen filmde en ufak bir ses ve müzik olmasaydı, sonuç çok daha etkili olurdu.
A Quiet Place iyi bir film ama kesinlikle herkesin dediği kadar bir başyapıt değil. Atmosfer ve performansların dışında filmin içeriği son derecede bilindikti ve korku namına yapılan şeyler beni sürekli filmin içinden çıkarttı. Hikayedeki bazı mantık hataları ise gözden kaçamayacak kadar fark edilebilirdi. Eğer film bittikten sonra yaşananlar hakkında kafa yormaya çalışırsanız, neredeyse hiçbir şeyin mantıklı olmadığını anlayacaksınız. Yine de zayıf içeriğine karşın profesyonelce yapılmış bir film olmuş. Bazı yaratıcı bölümleri ve sıkmayan temposuyla izlenmeyi hak ediyor. Fakat beklentilerinizi sakın yüksek tutmayın.
Puanım: 6.6/10
spoiler: Örneğin filmde yaşanan mantık hatalarından birisi final sahnesindeydi. Eğer bu uzaylılar yüksek ses karşısında güçsüz kalıp bir silah karşısında kolayca öldürülebiliyorsa, neden dünyanın herhangi bir yanında böyle bir şeyi yapmayı akıl eden bir insan veya bir askeri ordu olmadı? Yaratıkların böyle öleceğini kimse bilmese de hiç olmazsa her türlü seçeneği deneyebilirlerdi. Ya da ordu tanklarla savaşabilirdi. Kısacası dünyanın bu noktaya gelmiş olması çok saçmaydı.
Oyunculuklar ve atmosfer iyi olmasına karşın, A Quiet Place'ın zayıf olduğu tek bir taraf vardı -ki bu da oldukça büyük bir etmen-, o da hikayenin gerilim/korku tarafıydı. Hikayenin gidişatında bir aciliyet olsa da bunu umursamak gerçekten de zordu. Filmin korku bölümü ise bir hayli saçmaydı. Filmde karakterler her şeyi sessiz bir şekilde yapmaya çalışırken sırf seyirciyi hoplatmak adına art arda jump-scare sahneleri yaşandığında kendimi filmden kopmuş hissettim. Mesela John Krasinski'nin Emily Blunt'ı banyoda aradığı sahnede banyonun camına bir el çarpıyor ve güçlü bir jump-scare efekti oluyor. Ama filmdeki yaratıklar bunu hiç fark etmiyor bile. Şahsen filmde en ufak bir ses ve müzik olmasaydı, sonuç çok daha etkili olurdu.
A Quiet Place iyi bir film ama kesinlikle herkesin dediği kadar bir başyapıt değil. Atmosfer ve performansların dışında filmin içeriği son derecede bilindikti ve korku namına yapılan şeyler beni sürekli filmin içinden çıkarttı. Hikayedeki bazı mantık hataları ise gözden kaçamayacak kadar fark edilebilirdi. Eğer film bittikten sonra yaşananlar hakkında kafa yormaya çalışırsanız, neredeyse hiçbir şeyin mantıklı olmadığını anlayacaksınız. Yine de zayıf içeriğine karşın profesyonelce yapılmış bir film olmuş. Bazı yaratıcı bölümleri ve sıkmayan temposuyla izlenmeyi hak ediyor. Fakat beklentilerinizi sakın yüksek tutmayın.
Puanım: 6.6/10
spoiler: Örneğin filmde yaşanan mantık hatalarından birisi final sahnesindeydi. Eğer bu uzaylılar yüksek ses karşısında güçsüz kalıp bir silah karşısında kolayca öldürülebiliyorsa, neden dünyanın herhangi bir yanında böyle bir şeyi yapmayı akıl eden bir insan veya bir askeri ordu olmadı? Yaratıkların böyle öleceğini kimse bilmese de hiç olmazsa her türlü seçeneği deneyebilirlerdi. Ya da ordu tanklarla savaşabilirdi. Kısacası dünyanın bu noktaya gelmiş olması çok saçmaydı.
Ne yazık ki aldığı övgülere rağmen iyi bir film değil Sessiz Bir Yer. Neden? Çünkü herşeyden önce senaryodaki boşlukların seyirciler tarafından kolayca doldurulabilmesi, ilginç bir konu bulmuş olmanın tek başına yeterli olmadığını gösteriyor. Fantastik filmlerin, korku filmlerinin en önemli özelliklerinden birisi o evrene, o mizansene seyircinin ikna edilmesi. Kurgulanan hikayede bizi ikna eden şeyler vardır ve biz bunun gerçekte olmayacağını bilsek de kabulleniriz. bu da bir çeşit samimiyettir. Bu filmde ise senaryo bizi ikna edemiyor, bunu yapmaya da yeltenmiyor, tek yapmaya çalıştığı şey bizi yerimizden sıçratan korkutucu sahneler göstermek. Çok ilgi çekici olabilecek bütün seçeneklerin dışlandığı, biraz hafif psikolojik numaralar ve ajitasyonla karakterlerin geçiştirildiği bir film Sessiz Bir Yer. Filmdeki mantık hataları ise belki sağlam kurgulanmış gerilim sahneleri olsaydı daha az göze batabilecekken, tam tersine daha dikkat çekiyor ve gerçeklik duygusu zedeleniyor. Böylece geriye sessiz filme yakın bir tarzda çekilmiş beylik bir gerilim filmi kalıyor. Bu arada açılış sekansı ve o olayın hatırlandığı kısa kabus görüntüleri çok iyi çekilmişti kesinlikle. Bu ve benzeri bir kaç sahne dışında ne yazık ki vasat bir film olmamayı başaramıyor Sessiz Bir Yer.
Filmin ilk sahnesi nerdeyse konuşmasız geçmesine rağmen ,ikinci sahnesinde konu hızla ilerliyor.İlginç bir konu işlenmiş.
çok güzel bir film.. gerilimi çok iyiydi.. nefesimi tutarak izledim.. sıkılmadan izlenebilecek bir film.
Film psikolojik olarak sizi etkisi altına alıyor ve sessizce izliyorsunuz. Arada canınız sıkılıp dikkatiniz dağılsa da atmosferi sizi içine çekiyor çoğu yerde. Diyalog adına hiç bir şeyin verilmediği film izlenip bittikten sonra geride hiç bir şey kalmıyor. ikinci kez izlenecek bir yapım olmayan filmde başrollerde ki Emily Blunt yine iyi bir performans verirken yan rollerde ki Millicent Simmonds da sizi bir o kadar ergen hareketleri ile del edecek. Kısacası sıkıcılık ile ilginçlik arasında giden değişik ve ilginç bir yapım olmuş. Benim puanım 5/3
Filmi öncelikle beğendiğim belirtmek isterim. Gerilimi dozunda olay örgüsü sakin başlayıp tavan yapan bir yerden sonrada hadi artık dedirten bir film. Olayların olgunlaşması için belirli bir zaman filme göre 400 gün civarı bekleniyor ancak burada çoğu şey sadece küçük küçük gösteriliyor. Buda aslında tutarsız akıldaki sorulara cevap vermeyen mantık hatalarıyla dolu bir filmmiş hissi uyandırıyor. Evet birkaç tane mantık hatası var ancak filmin başında tutarsızmış gibi gözüken çoğu şey aslında filmin sonuna doğru anlam buluyor.
Tabii burada yönetmen neredeyse sıfır diyalogla olayları göstererek ne yapmaya çalıştıklarını anlatmaya çalıştıysa gayet başarısız olmuş ki benim asıl beklentim buydu. Bunun yanında sanırım kimsenin filmde ismi geçmiyor. Bir kadın bir kız çocuk bir erkek çocuk gibi sıfatlar üzerinden yakıştırmalar yapılmış ama bu sanırsam kullanılmamış.
spoiler: Filmin içeriğine dönecek olursak ilk işitme cihazından başlamak istiyorum. Bu ilk başta ne alaka sesli konuşamıyorlar ne işe yarayacak diyorsunuz ama sonda babanın canavarlara karşı geliştirdiği bir cihaz olduğunu anlıyoruz ancak sadece kafalarını karıştırıyor öldürmüyor. Sesleri geçirmeyen izole bir yapı fikri sanırım herkesin aklına gelen ilk fikir ve bunu gerçekleştirmeleri evet gayet olağan dedirtiyor ama üst tarafın tahtaların arası açık olması size kısa süreli bir bu kadar aptal olamazlar ya dedirtiyor. Ya hadi açık bıraktınız ortam hava alsın diye canavar sizi yukarınızda gezerken duymuyor? Ya da canavar ortamı kurcalarken bir tahtayı kırmış olsun artık o şelale benzeri şey nasıl oluşacak bu durumda bilmiyorum ama kırsa bile o diyaloglar geçerken canavarın oralara uğramayışı şüphe uyandırıcı. Bir diğer konu kum. Bu kadar işlevsel bir araçsa sahile ulaşınca lay lay lom olması gerekirken bunların neden buna kalkışmadığını anlam veremedim açıkçası en azından imkansız olduğunu belirtmek için haritada bir yerini gösterselerdi. Ayrıca ses çıkmama konusunda bir ayakkabı gelişmeye çalışmaması da ilginç geldi sonuçta her yere yürüyerek gidiyorsun. Kum dökmekten daha pratik.
Sanırım benim aklıma gelen yönleri bu kadar. Tabii bunlar çok kafaya takılacak detaylar değil önemli olan o gerilimi size yaşatması ve vermek istediği bir mesaj varsa verebilmesi. Bu filmin pek dişi doyuran bir mesaj içerdiğini düşünmesem de gerilimi size yaşatıyor bu yüzden izlerseniz zamanınız boşa gitmemiş olacaktır. Vaktiniz varsa izleyebilirsiniz. Sağlıcakla kalın :)
Tabii burada yönetmen neredeyse sıfır diyalogla olayları göstererek ne yapmaya çalıştıklarını anlatmaya çalıştıysa gayet başarısız olmuş ki benim asıl beklentim buydu. Bunun yanında sanırım kimsenin filmde ismi geçmiyor. Bir kadın bir kız çocuk bir erkek çocuk gibi sıfatlar üzerinden yakıştırmalar yapılmış ama bu sanırsam kullanılmamış.
spoiler: Filmin içeriğine dönecek olursak ilk işitme cihazından başlamak istiyorum. Bu ilk başta ne alaka sesli konuşamıyorlar ne işe yarayacak diyorsunuz ama sonda babanın canavarlara karşı geliştirdiği bir cihaz olduğunu anlıyoruz ancak sadece kafalarını karıştırıyor öldürmüyor. Sesleri geçirmeyen izole bir yapı fikri sanırım herkesin aklına gelen ilk fikir ve bunu gerçekleştirmeleri evet gayet olağan dedirtiyor ama üst tarafın tahtaların arası açık olması size kısa süreli bir bu kadar aptal olamazlar ya dedirtiyor. Ya hadi açık bıraktınız ortam hava alsın diye canavar sizi yukarınızda gezerken duymuyor? Ya da canavar ortamı kurcalarken bir tahtayı kırmış olsun artık o şelale benzeri şey nasıl oluşacak bu durumda bilmiyorum ama kırsa bile o diyaloglar geçerken canavarın oralara uğramayışı şüphe uyandırıcı. Bir diğer konu kum. Bu kadar işlevsel bir araçsa sahile ulaşınca lay lay lom olması gerekirken bunların neden buna kalkışmadığını anlam veremedim açıkçası en azından imkansız olduğunu belirtmek için haritada bir yerini gösterselerdi. Ayrıca ses çıkmama konusunda bir ayakkabı gelişmeye çalışmaması da ilginç geldi sonuçta her yere yürüyerek gidiyorsun. Kum dökmekten daha pratik.
Sanırım benim aklıma gelen yönleri bu kadar. Tabii bunlar çok kafaya takılacak detaylar değil önemli olan o gerilimi size yaşatması ve vermek istediği bir mesaj varsa verebilmesi. Bu filmin pek dişi doyuran bir mesaj içerdiğini düşünmesem de gerilimi size yaşatıyor bu yüzden izlerseniz zamanınız boşa gitmemiş olacaktır. Vaktiniz varsa izleyebilirsiniz. Sağlıcakla kalın :)
Bir Gizem-Gerilim filmiydi. Beğendiğimi söyleyebilirim. Filmin oluşturduğu gizem hoşuma gitti. Senaryosu klasik gibi gelse de bu film onlardan daha farklıydı bence. Büyük bir felaket sonrası sadece işaret diliyle iletişim kurmak zorunda kalan bir ailenin hikayesi. Ufacık bir ses çıkarttıklarında işitme duyuları çok güçlü olan canavarlardan tarafından öldürülme riskleri var. Canavarlarından görme duyusunun olmaması aile için bir şans. Bu yüzden sessiz olmak zorundalar. O kadar ki ayakkabı sesi çıkmasın diye ayakları çıplak dolaşıyorlar. Ailede bir de sağır bulunuyor. Bu karakteri canlandıran kızın gerçekte de sağır olması beni şaşırttı. Filmin daha etkileyici olmasını sağlamış gerçekten. Bir işitme engellinin dramını da yansıtmış oluyor film. Oyunculuklar çok iyiydi. Herkes karakterlerini çok gerçekçi canlandırmış. Özellikle de Millicent Simmonds çok iyiydi. Filmdeki müzikler de filme çok yakışmış bence. Gerilimi iyi yansıtıyor. Görüntü yönetmenliğini de beğendim. Kamera açıları çok iyiydi. Film gerilim yönünden başarılıydı. Bazı sahneleri nefesimi tutarak izlediğim oldu.
Film, gizemiyle insanı içine çeken, klasikleşmiş bir senaryoyu daha iyi bir hale getiren güzel bir gerilim filmiydi.
Filme verdiğim puan= 8,4
Film, gizemiyle insanı içine çeken, klasikleşmiş bir senaryoyu daha iyi bir hale getiren güzel bir gerilim filmiydi.
Filme verdiğim puan= 8,4
Konusunu okuduğumda tam benlik dedim ve hiç bi yorum okumadan direk izledim. Film bittiğinde Allah belamı versin niye yorumlara bakmadım dedim. Bana ders oldu filmden anlayan insanların uyarıcı yorumlarını okumadan dahada film izlemem. Ya film saçmaydı bu kadar harika bi konu nasıl böyle berbat edilebilir. Ayrıca bir bebeği nasıl susturabilirsin. Hadi onuda geçtim çocuklar 3 yaşına geldimi asla susmaz mütemadiyen konuşurlar o vakitlerde canavarımız neden gelip yemedi onları. bide hâlâ hamile kalıyo ya çocukcağız doğduğu gibi ağladığı için ölecek ne saçma. Hadi hepsini geçtim bunca zaman tuvalette hiçmi istenmedik bi ses çıkmadı bunlardan :
Allah kahretsin bu filmi bana neler dedirtti :) Lan ben niye izledim bu filmi.
Allah kahretsin bu filmi bana neler dedirtti :) Lan ben niye izledim bu filmi.
konu bakımından hoş olmakla beraber işleniş de filmin içinde olmanızı sağlıyor.Uzun zamandır böyle sağlam senaryo ya sahip bir sci-fear görmemiştim doğrusu böyle sürükleyici bir film için süreyi yetersiz buldum.İzlemenizi tavsiye ederim.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler