Adaletsiz eleştirileri

“Dragged Across Concrete” hikâyesini de yazan S. Craig Zahler’in yönetmen koltuğunda oturduğu “neo-noir” tarzda bir aksiyon gerilim filmi…

Prömiyeri, 3 Eylül 2018’de Venedik Film Festivalinde yapılan ve 22 Mart 2019 tarihinde vizyona giren filmin, 6.9/10 (37.820 oy) ve 3.6/5 (822 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 6.9/10 (144 yorum) ve 60/100 (28 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, oylamaya katılan izleyici ve eleştirmen sayılarının yetersizliği nedeniyle, film hakkında doğru fikir vermekten oldukça uzak…

O nedenle bizde 15 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilen ve 27 Ocak 2020 tarihi itibarıyla da 660 bin dolarlık bir hasılat rakamına takılıp kaldığını gördüğümüz bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…

Ancak, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik halini aldığı üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce yine bu filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe, karşımızdakinin, sinema dünyasının gözde eleştirmenlerin çoğunun takındıkları negatif tavırlara rağmen, az ama öz işe imza atan S. Craig Zahler’in filmografisindeki en seçkin iş olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Öyle ki, bize göre, bu filmle birlikte sinema literatürüne, aynen “Tarantino” yahut “Coen biraderler” gibi film çekmiş tanımlamaları gibi, “Zahler” gibi film çekmiş tanımlaması da eklenmiş bulunuyor…

Zira “Dragged Across Concrete” ile Zahler, gerçekten de büyük bir cesaretle, sinemada gösterilmek üzere 158 dakikalık koskocaman bir film çekmiş…

Hem de, konusu gereği, büyük bir soğukkanlılıkla çatır çatır adam öldürüldüğü bir ortamda, hiç acele edip koşuşturmadan ve son derece sakin bir üslup içinde…

Peki, bu sakinlik filmi izlerken insanı sıkıyor mu?

Kesinlikle hayır…

Ancak bunu diyebilmek için öncelikle “yeni nesil (neo) noir” kategorisiyle hem tanışık hem de barışık olmak gerekiyor…

Çünkü iyi ile kötünün, doğru ile yanlışın birbirine karıştığı, intikam, paranoya ve yabancılaşma gibi duyguların ön plana geçtiği bu kategoride yönetmenler, oyunu diğer filmlerde olduğundan biraz daha farklı oynuyorlar…

Ki, bizce Zahler, ağır ilerlediği için eleştirilen ama aslında bir saniye sonrasında olacakların bir teki dahi tahmin edilemeyen sürprizlerle dolu hikâyesi ile bu filmde, bütün bunları bir adım öteye de taşımış…

Bunları yaparken de kendisine, ilk iki filmi “Bone Tomahawk” (2015) ve “Brawl in Cell Block 99” (2017) da da olduğu gibi görüntü yönetmeni koltuğunda yine Benji Bakshi eşlik etmiş…

Böylelikle de ortaya, “neo-noir” gerilim ve aksiyon kategorisine uygun rahatsız edici görüntüler çıkmış…

Belki, yine klasik bir laf olacak ama bu söylediklerimize, filme ilişkin ilk (tespitimiz değil de lafı biraz uzattığımız için) tespitlerimiz diyelim…

İlk önerimize gelince:

Onu da geçen onca yıla rağmen, 63 yaşındaki Mel Gibson’u halen otuzlu yaşlarda çektiği “Lethal Weapon” serisinde canlandırdığı genç polis dedektifi Martin Riggs gibi daha hareketli rollerde görmek isteme alışkanlığı, çoktan bitmiş olmalıydı biçiminde bir not olarak ekleyelim buraya…

Sonuç olarak, uzun sayılabilecek süresine ve Jason Statham türü aksiyonlardan hoşlananları üzecek yapısına rağmen büyük bir ilgiyle izlediğimiz bu film için puanımız 3, önerimiz ise “ kesinlikle kaçırmayın şeklinde olacak…

Keyifli seyirler…

Diyaloglar ile filmin, bir filmden çok gerçek hayattan alınan kesitler olduğu kanısına varabiliyorsunuz. Genel olarak durgun bir şekilde ilerliyor ancak tam sıkılmaya başlandığı anda bir şeyleri merak etmeye başlıyorsunuz ve film akıp gidiyor. Son zamanlarda izlediğim en uzun filmlerden biri (2 saat 40 dakika) olmasına rağmen sıkmadan bitirebildi. Tarantino filmlerine de benziyor ancak tam anlamıyla bir Tarantino filmi diyemeyiz.

Yemedim içmedim filmden çıkıp yorum yazmaya geldim. Ben ömrü hayatımda bu kadar kötü bir film seyretmedim. Film sırasında 2 kere daldım, o kadar bayık ve sıkıcı. Normal bir polisiye film olmasına rağmen bütün film karanlık, kasvetli bir şekilde çekilmiş, sanırsın vampir filmi falan çekiyor yönetmen. Sırf uzatacağım diye saçma sapan replikler, diyaloglar eklenmiş 2 saatimi çöpe attım ya, ona yanarım.
Yazık şu film için 15 milyon dolar harcanmış, o parayı bir okula falan bağışlasaydınız da adam gibi yönetmenler, senaristler yetişseydi. Kadroya aldanıp gitmeyin.
1/10

Sonda söyleyeceğim şeyi başta söyleyeyim; Film kesinlikle kötü ve içi boş filmlerden değil !

Ancak ; Sinema veya kalabalık bir ortamda izlemek için pek uygun olduğunu düşünmüyorum.

150 küsur dakikalık film içinde karakterlerin motivasyonunu izliyoruz ve tıpkı gerçek hayatta olduğu gibi bazı şeylerin cevabını biz izleyiciler olarak alamıyoruz.İşin ucuna gelince soylenmemesi gereken veya bizimle ilgisi olmayan şey bize soylenmiyor bu açıdan baktığımızda film oldukça gerçekçi.
Bunların haricinde ; Filmlerde görmeye alışık olduğumuz "yozlaşmış" polislerin motivasyonu sanırım izlediğim filmler içinde en gerçekçi ve en doyurucu şekilde anlatılmış nadide filmlerden biri olarak zihnime kazındı.

Filmde salt kötü olarak niteleyecegimiz sadece baştan sona kadar yüzünü hiç goremedigimiz karakter vardı ve o da görevini bizi teyakkuzda tutarak ve tekinsiz bir hava yaratarak en iyi şekilde yaptı.

Pek çok politik gönderme gerçekten günümüzün pek çok sorununa parmak basıyor.SJW akımlarıyla ve ön yargılariyla hareket eden gününüz toplumunu eleştirmenleri muhtemelen bazı çevrelerin hiç hoşuna gitmeyecektir.

Başta da dediğim gibi; zevkle izlenecek ve gelecekte alması gerektiği değeri alacaktır .

Bu arada söylemeden gecemeyecegim ; Mel Gibson'un oynagi karakteri izlerken aklıma sıklıkla Martin Riggs geldi .Hani onun paraya ,pula ,terfiye filan ihtiyacı olmayan hallerinin nihayetinde günümüze evrildiginde nasıl da normal ve diğer insanlar gibi sıradanlaştığını izlemiş gibi oldum...

Keyifli seyirler

Hayatımda izlediğim en aptalca filmler listesine ilk beşten hızlı bir giriş yapmış oldukları için kendilerini tebrik ederim. Tamamen vakit kaybı paranıza yazık GITMEYIN

Sakin irelileyişine rağmen insanı merakta tuta biliyor. Gerçeklik alanı yüksek bir film. Oyunculuklar harika olsa da, kamera işi bir az düşük gibi gözüküyo.

Film berbat, ilk 40 dakikadan sonra koşarak çıktık filmden. Zaten ilk kırk dakika boyunca tamamen karanlıktı. Üstüne para verseler girmeyin.