78/52: Hitchcock'un Duş Perdesi eleştirileri

78/52, Hitchock'un Psycho filmindeki duş sahnesinin 90 dakika boyunca analizini yapan bir belgesel. Bu 90 dakika içerisinde Guillermo del Toro'dan Jamie Lee Curtis'e, Danny Elfman'dan Elijah Wood'a kadar bir sürü ünlünün ve bu filmle yakından alakası olan kişilerin duş sahnesi hakkındaki düşüncelerini dinliyoruz kısaca.

78/52, uzun süresinden ve ele aldığı kısıtlı konu yüzünden bir yerden sonra iyice sıkıcı olacağını zannedip çekilmez bir hale dönüşeceğini düşündüğüm bir filmdi. Ama günün sonunda -her ne kadar filmi yeniden izleme ihtiyacı hissetmesem de- 78/52'yi izlerken bir an bile sıkılmadım. Kesinlikle kusursuz bir belgesel değil, hatta bu konuyu ele alan daha iyi filmler bile var (bu konuda Hitchcock/Truffaut belgeselini ve 2013 yapımı Hitchcock filmlerini tavsiye ederim). Fakat buna rağmen filmin sadece tek bir konuyu ele aldığını göz önünde bulunduracak olursak, 78/52 sürükleyici bir belgesel olmayı başarıyor.

Bu arada madem şimdi tam sırası, size Hitchcock'un Psycho'su hakkındaki görüşlerimden de kısaca bahsedeyim. Benim korku filmlerinin en büyük hayranı olmadığımı biliyorsunuz. İyi bulduğum korku filmleri olsa da onların hiçbirini hayatımda izlediğim en iyi filmlerden birisi olarak değerlendirmedim. Ve eğer izlediğim en iyi korku filmini soracak olursanız, rahatsız edici atmosferi ve şahane performanslarından dolayı size The Shining cevabını veririm. Ama benim gözümde Psycho, en az The Shining kadar iyi.

Psycho, tıpkı diğer korku filmleri gibi bana çok hitap etmese de filmin aldığı özgün kararları, senaryosunun yaratıcılığını ve sinema tarihini sonsuza kadar değiştirecek cesur içeriklere sahip olmasını çok takdir ettim. Ve eğer 78/52'ye geri dönecek olursam, bu film Hitchcock'un nasıl bir dehaya sahip olduğunu, en ufak bir sahneyi çekerken bile hangi ufak detaylara dikkat ettiğini gözler önüne seren bir yapım. Yani 78/52 sadece Psycho'nun ufak bir analizi olarak değil, aynı zamanda Hitchcock'un zekasını gözler önüne seren bir yapım olarak da epey etkili bir sonuca sahip.

78/52'nin ufak ama biraz göze batan sorunlarına değinecek olursam film, Psycho'nun bazı sahnelerini dijital olarak yeniden canlandırıp filmin içerisine kesitler halinde serpiştirmiş. Şahsen ben filmin 1960'ın eski usul tarzına sahip olmasını ve bunu yapmak yerine orijinal Psycho'dan daha fazla sahne göstermesini isterdim. Bu bölümler oldukça kısa sayılır ama zaman zaman sizi hikayenin ambiyansından uzaklaştırmıyor da değil.

Ama bunun dışında 78/52, izlemesi gerçekten keyifli olan bir belgeseldi. Bu film sayesinde Hitchcock'un zekasını daha da takdir ettim doğrusu. Eğer Psycho'ya karşı büyük bir ilginiz varsa ve Hitchcock'un zihninin içerisine ufak bir dalış yapmak istiyorsanız, 78/52 ufak ama etkili bir belgesel olmuş. Bu konuda filmde yapılan röportajlar son derecede keyifli ve ayrıntılıydı. Çünkü 78/52'da bulunan herkesin Psycho'ya karşı öyle derin bir tutkusu var ki, film esnasında bu tutku seyirciye de yansıyor. Hitchcock hayranlarına kesinlikle tavsiye ederim. İyi seyirler.

FİLMİN İYİ YANLARI:

+ Renkli röportajlar.

+ Alfred Hitchcock'un zekasını gözler önüne detaylı bir şekilde sermesi.

+ Eğlenceli, sıkmayan içeriği.

FİLMİN KÖTÜ YANLARI:

- Belgesel daha eski usul bir şekilde çekilebilirmiş.

TOPLAM PUAN: 7/10