Dört Köşeli Üçgen: Basın eleştirileri

T24

Hani o sevmediğim ‘sanat filmi’ deyimi vardır ya....Film sanki bunun bir örneği. Üstelik en olumsuz biçimiyle...Çünkü seyircinin, sıradan ya da sinefil, kendisini filme adamak için nedeni yok gibi duruyor. Aslında kimi ilginç şeyler yok değil. Örneğin Gözlemci’nin suyun üzerinde yürüdüğü (daha doğrusu yürür gibi gözüktüğü) sahne harika. Ama öyle kısa sürüyor ki... Benzer biçimde, tümüyle siyah-beyaz olan filmin içindeki tek renkli bölüm olan rüya sahneleri de etkileyici. Ayrıca başroldeki Mustafa Dinç’in bu nankör roldeki çabasını da ‘takdire şayan’ bulduğumu belirtmeliyim. Ama filmi anlattığım nedenlerden dolayı başarılı bulmadım. Umarım ki Güreli bir yeni film için on yıl daha beklemez!..