Band Aid eleştirileri

“Band Aid”, “Life in Pieces” (2015 – 2018) TV dizisinin yıldızlarından Zoe Lister-Jones’un; senaryosunu yazmasının yanı sıra başroldeki Anna karakterini canlandırdığı ve ilk yönetmenlik deneyimini yaşadığı son derece sıra dışı bir (debut) sinema filmi olarak geliyor karşımıza…

***

Tabii Zoe Lister-Jones’un filme katkıları sadece bunlarla da sınırlı değil…

Aynı zamanda yapımcısı da olduğu filmin, müziklerinin pek çoğunun sözlerini de yazdığı gibi kendi vokallerini de bizzat kendisi seslendirmiş…

Yani nereden bakılırsa bakılsın, karşımızda on parmağında on marifet olan bir sanatçı mevcut…

Yalnız bu arada, Ben karakterini canlandıran Adam Pally’nin de hakkını yememek lazım…

O da, yine kendi vokallerini bizzat kendisi yaptığı gibi oyuncu olarak da oldukça iyi iş çıkartmış…

Aslına bakarsanız son derece düşük bir bütçeyle çekilmiş olan bu filmde, çaycısından kameramanına kadar işini kötü yapan kimsede yok gibi zaten…

***

Dünya prömiyerini, 2017 Sundance Film Festivalinde yapan “Band Aid”i; bayatlamış vıcık vıcık esprileriyle insanı ha babam de babam güldürmeyi amaçlayan sıradan komedi filmleriyle aynı kategoride değerlendirmek ve öyle de bir film beklemek son derece büyük bir hata olur…

Hele de, filmin müziklerini “indie pop”un önemli temsilcilerinden Lucius’un yaptığı düşünülünce…

Doğrusunu söylemek gerekirse, arşivimize de dâhil ettiğimiz 91 dakikalık bu komedi dramayı biz müthiş bir keyifle izledik…

Özellikle sevişme sahnesindeki o, “dükkân kapalı” esprisi ve sonrasındaki sohbete bayıldık…

Eğer sizler de ekran karşısına; “Band Aid”in aslında bir “underground” film olduğu kabulü ile geçerseniz, eminiz en az bizim kadar seversiniz…

Unutmadan, final sahnesi sonrası ekranda yazılar akmaya başladığında “bitti” diyerek sakın yerlerinizi terk etmeyin…

Zoe Lister-Jones, Adam Pally ve Fred Armisen’in "bis" yaptıkları son sahneyi kaçırmayın…

Keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinal hali, 19 Mayıs 2018 tarihinde bir başka mecrada yayınlanmıştır...