Kefernahum eleştirileri

Son dönemde insanlığa atılmış en güzel tokatlardan biri bu film. Alakasız ve hiçte layık olmayan filmleri oscara aday yaptılar. Bu film bu senin oscarını daha çok hakeden bir film.

“Capharnaüm / Capernaum” yahut İngilizce olarak “Chaos”, senaryosunu Jihad Hojeily, Michelle Keserwany, Georges Khabbaz ve Khaled Mouzanar ile birlikte yazan Nadine Labaki’nin yönetmen koltuğunda oturduğu son derece sıra dışı bir drama…

Prömiyeri, 17 Mayıs 2018’de 3 ödül kazandığı Cannes Film Festivalinde yapılan ve 20 Eylül 2018 tarihinde Lübnan’da vizyona giren filmin, 8.4/10 (67.236 oy) ve 4.4/5 (1.000 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 7.9/10 (176 yorum) ve 75/100 (33 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, yeterince iyi bir filmle karşı karşıya olduğumuzu söylüyor gibi…

Yine de isterseniz, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle filmi birde biz inceleyerek yorumlayalım ve ardından da puanlamaya çalışalım…

Ancak, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik halini aldığı üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce birer Academy, Golden Globe ve BAFTA ödülü adaylığı da bulunan filme ilişkin ilk tespitimizi paylaşalım:

Karşımızdaki, en büyük talihsizliği, aynı yıl içinde çekildiği için Academy, Golden Globe ve BAFTA gibi üç önemli sinema organizasyonundaki “Yabancı Dilde En İyi Film” kategorilerinde “Roma” (2018) gibi bu ödüllerin tamamını sonuna kadar hak etmiş olan bir başyapıt ile yarışmak zorunda kalmış olan bir film olması...

Eğer öyle olmasaydı bu ödüllerden en az biri (belki de üçü birden), “Capharnaüm / Capernaum” un hanesine yazılabilecekti…

Zira aynı kategoride kendisine rakip olan “Zimna wojna / Cold War” (2018), “Dogman” (2018), “Girl” (2018), “Manbiki kazoku / Shoplifters” (2018) ve Werk ohne Autor / Never Look Away” (2018) gibi filmlerin hiçbirinin “Roma” (2018) ayarında olmadıkları çok açık…

Peki, bu filmi bu kadar dikkat çekici yapan şey ne?

Bize göre, bangır bangır bağıran evrensel mesajı ile tamamına yakını amatörlerden oluşan oyuncu kadrosunun performansı…

Elbette bu aynı zamanda, senaryoda da imzası bulunan yönetmen Nadine Labaki’nin de başarısı…

Bitirmeden, kısaca da olsa filmin hikâyesine de değinmemiz gerektiğini düşünüyoruz…

Evet, filmin hikâyesi Beyrut’ta geçiyor…

Bunu hepimiz görüyoruz zaten…

Ama buna rağmen filmde anlatılanların sadece Lübnan’a özgü şeyler olduğunu söylemek, tam bir ikiyüzlülük olacaktır…

Neden mi?

Bırakın bakamayacağı kadar çok çocuk yapmayı, mülteciler ve kaçak göçmen işçiler ile benzeri diğer konuların hiçbirinin ayrıntısına girmiyoruz, bir tek on bir yaşında zorla evlendirilen kız çocuğu “ Sahar / Seher” in durumu bile apaçık ortadayken başka da ne denilebilir ki…

Sonuç olarak, hiç düşünmeden arşivimize de dâhil ettiğimiz her şeyi ile son derece rafine olan bu film için puanımız 4, önerimiz ise “mutlaka izlenmeli” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Labaki ilk defa 2007 yapımı "Karamel" ile dikkatimi çekmişti. Lübnanlı yönetmen-oyuncu hayata ve insan olmaya dair gösterişli olmayan ancak yerinde tespitlerde bulunuyor, bu doğrultuda da karakterlerini oluşturuyordu. "Kefernahum" da özünde aynı yaklaşımı koruyor. Bu defa çocuk olmak ve çocuk sahibi olmak konularını merkeze alıyor. Bir yandan göçmenlik, maddi imkansızlıklar, gelenekler, erkek egemen toplum da ön planda. Kesinlikle çarpıcı, üzücü durumlar. Sinemasal anlamda baktığımızda ise yönetmenin çok özel bir dokunuşa sahip olduğunu söyleyemiyorum. Başrol çocuk oyuncu harika. Bebek de öyle. Ebeveyn olmak üzerine düşündürücü bir yapım ancak altını ne kadar doldurabildiği yer yer tartışmalı.

...Yazmak istedigim o kadar cok sey var ki bu filmin dokunakligi,sarsiciligi altinda!..Izlemeyen varsa mutlaka izlesin!..Zain''in caresizligi,mucadelesi,yilmamazligi!..

Son zamanların en sarsıcı filmlerinden biri. Ahmet Hamdi Tanpınar"ın: "Ateş gibi; fakirlik insanı güzelleştirir ve asilleştirir. Fakat sefalet hoyratlaştırır ; ruhen sefil eder. İnsanda insanı öldürür.'' sözlerine karşılık bulan bir film. Kefernahum"da fakirlik yerini sefaletin en yoz en acımasız haline bırakmış, insanda insanlığı öldürmüş, insanlık namına bir umut ışığı olabilecek çocuk Zein"in insanda insanlığı yeniden diriltmek isteyen mücadelesini kendi bakış açısından anlatıyor. Filmin sonundaki Zein"in acı gülümsemesi ve çalan müzikse unutulmayacaklar arasında. Ayrıca en iyi yabancı film oscarlarında da hakkının yendiğini belirtmek istiyorum. Muhakkak izleyin.

Küçük yaşta baba ve anne olan, hayatın acımasızlığı içinde varolmaya çalışan , çocukluğunu yaşamadan büyümeye başlayan ve kötü zihinlere yem olan çocukların, düşüncesiz ailelerin, savaş mağduru masumların yaşam mücadelesini ibretlik bir hikaye ile izliyorsunuz.Hele son final karesi müthiş..Sabredin ve mutlaka izleyin.

Tek kelimeyle harikaydı 👏👌 Acı gerçekler ve insanı derinden sarsan bir hikaye,bir konu.Hakettiği değeri kesinlikle görmeyen bir yapım,önce kendim izledim sonra tüm çevreme izlettim herkesin hayatında bir kere de olsa izlemesi gereken bir film bu. Kesinlikle izleyin izlettirin ki zaten izleyince başkalarına da izletmek isteyeceksiniz.Başrolde gördüğümüz çocuk oyuncu Zain gerçekten çok çok iyi bir iş çıkarmış çok güzel bir çocuk geleceği de parlak olsun🙏Hele ki siyahi bebek bak bak doyamazsınız o kadar güzel ki🖤Oyuncular olayları seyirciye geçiriyor çok maliyetli olmayan ama yüksek kalite de bir yapım.Emeği geçenlere teşekkürler 🙏

çok başarılı.filmi izlemeden önce oyunculukların bu kadar iyi olacağını düşünmüyordum. hikaye çok doğal işlenmiş yoksulluğun ne olduğunu gösteren bir film. izlemenizi öneririm.

lübnan dan kötü gerçekler zor durumdaki çocuklar.. Türkiyeyede benziyor biraz.. Ortadoğuluyuz sonuçta.. Film süper bir drama.. Tek sıkıntı çekimlerin çok yakın olması… bazen yoruyor bu insani.. Çocuk ve bebek oyuncular muhteşem oynamış.. Sürükleyicilik on numara

Hayatımda izlediğim en dram dolu bi filimdi aldığı puandan daha fazlasını hakediyo bile diyorum izlemeyen boşa yaşar o kadar

sakin bir vakitte, kendinizle baş başa kalarak izleyin. ben kucağımda bebeğimle izledim ve ağlamaktan içim çıktı. nüfusa bile kayıtlı olmayan zain bizden daha çok bu hayatı yaşadığının farkında bizlere paspas olmayı seçmedi ve duyurdu sesini.... iyiki iyiki izlemişim. en son Milyoner filminde bu kadar etkilenmiş tesiri altında kalmıştım. izleyin izlettirin...

Fakirlik, çocuk ihmal ve istismarı gözler önünde.. mültecilerin yaşam mücadelesi, çocuk olmaya çalışma, yaşam kavgası verme , annelik gibi olayların işlendiği dramatik iç ağlatan bir film .

konu güzel. fikir güzel. fakat daldan dala atlama sahnelerle oluşturulduğu için pek bi his oluşturamadı içimde. sanki gerçekten bir film varmış ve kefernahum o filmin kesme sahnelerinden oluşuyormuş gibi hissettim ben. filmin bitmesini bekleyemeden kapattım 1. saatte. bana göre yetersiz.

Amerika Birleşik Devletlerinin ortadoğuya daha fazla barış getirmesini gerektiğini gösteren bir film her nasıl oluyorsa olsun.

İlk dakikalarda çok saçma bu yaştaki bir çocuk bunları düşünebilir mi derken çocuğun 3-4 yaş daha büyük düşünerek izledim filmi. Böyle olunca genel hatlarıyla film bir varoluş meselesi. Uzun süredir kafamı kurcalayan ‘’ anne babalarımız evlatlarına sordular mı ki onları doğuruyorlar’’. Önceden sınırları çizilmiş önceden binaları yapılmış fakirliği bir dert zengiliği bir dert bu dünyaya çocuklar doğmak istiyorlsr mı. Bence asıl mesele bu. Ve bunu tam anlamıyla olmasada anlatan bir film.