Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,3
yayın
-
Hurriyet
-
T24
-
Gazete Duvar
-
Habertürk
Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler
Hurriyet
155 dakikalık yapım, Güney İtalya’daki Taranto’da küçük çaplı işlerle uğrayan kadın pazarlamacısı Sergio Morra’nın Roma’daki gücün kokusunu hissedip hedefini merkeze yöneltme gayretleriyle start alıyor ve bir noktadan sonra da Sardunya’daki villasında tekrar politik kimliğinin peşine düşmek için çabalayan Berlusconi’nin hayatına dahil oluyor. ‘Loro’, ‘politik satir’ tanımlamasının çizgileri dahilinde dolaşıyor. Senaryosunu Sorrentino’yla birlikte Umberto Contarello’nun kaleme aldığı film, lüksün ve eğlencenin ön planda olduğu zevk ve sefa görüntülerinde dolaşırken geleneksel değerlerin ötelendiği, ahlaki ve sosyal çürümenin her tarafı sarıp sarmaladığı bir tasvire soyunuyor.
T24
Sonuç olarak film bol cinsellik soslu, sürekli kadın çıplaklığını sergileyen, eğlenceli ve gırgır bir seyirlik. Gösteri, müzik, şov yanı kusursuza yakın. Ancak dramatik dengesi biraz bozuk. Belki aslında iki bölümlük olmasından gelen bir kusuru var: Berlusconi ilk yarıda hemen hiç yok... Orada egemen olan Sergio karakteriyse ikinci yarıda yok, ancak en sonda çıkıyor. Bu durum akışı zedeliyor, film yer yer sıkıcılaşıyor. Oyuncular çok iyiler. Berlusconi’de yönetmenin ‘yar-ü vefakârı’, tam beş filminde oynamış olan ilginç oyuncu Toni Servillo, tam anlamıyla döktürüyor. Veronica’da Elena Sofia Ricci bizlere görkemli bir kadın portresi çiziyor. Bir aralar çok parlayan Riccardo Scamarcio ise Sergio’da güzel bir dönüş yapıyor. Yorumlara açık finaliyle de dikkat çeken bu bir zamanlar “ülkesine rüya satmak isteyen adam”ın öyküsü, sonuç olarak en çok siyaset sevenler ve de röntgenciler için!...
Gazete Duvar
Filmin iki bölüm halinde çekilmiş olmasının yarattığı yapısal sıkıntılar da var. İtalya’da yüzer dakikalık iki bölüm halinde vizyona giren film, diğer ülkelerde 156 dakikalık tek parça halinde sunuldu seyirciye. Aradaki elli dakikalık kayıp filmin bütünlüklü yapısını da bozuyor. İlk başta tanıştığımız ve amacı Berlusconi’ye ulaşmak olan, bunun için kadınlar, uyuşturucu ve eğlence üzerine kurulu bir dünya inşa eden Sergio ikinci bölümde unutuluyor çoğu zaman örneğin. Dolayısıyla ilk bölümde onun temel motivasyonunu takip eden seyirci için bir aks kayması söz konusu. İkinci bölümde Berlusconi’nin dünyasına girdiğimizde film daha az görkemli ama daha tutarlı hale geliyor. Berlusconi’nin iş adamlığından gelen ‘pazarlamacı’ karakterinin siyasette ikna edici bir işleve büründüğünü ustalıkla anlatıyor Sorrentino. Tam da bu noktada karısının ona karşı bir ‘vicdan’ olarak işlev kazandığını görüyoruz. Bu bölümler, yönetmenin vazgeçemediği oyuncusu Toni Servillo’nun donuk suratlı Berlusconi performansıyla akıllara kazınsa da genel dağınıklığın önüne geçemiyor.
Habertürk
Berlusconi, eşi Veronica ve Sergio hariç filmdeki karakterler derinlikten uzak, karikatürize bir nitelik taşıyorlar. Sorrentino bütün enerjisini ana karaktere harcadığı için yakın çevresini unutmuş sanki... Bu arada, Toni Servillo'nun gerçekten iyi bir performans çıkardığını söylemem gerekiyor. Filmin en güçlü ve sağlam yanı Servillo'nun oyunculuğu... Luca Bigazzi'nin görüntü yönetimi ve keskin dilli muhalif tavrı nedeniyle de kuşkusuz tümüyle bir yana atılabilecek bir film değil “Loro”.... Ama yine de benim için Sorrentino'nun en zayıf filmi...