Hotel Artemis eleştirileri

“Hotel Artemis”, senaryosunu da yazan Drew Pearce’ın yönetmen olarak çektiği ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmi…

Jodie Foster, Jeff Goldblum, Sterling K. Brown, Sofia Boutella, Dave Bautista ve Zachary Quinto gibi oldukça iddialı bir oyuncu kadrosu ve 15 milyon dolarlık bütçeyle çekilerek 8 Haziran 2018’de vizyona giren filmin, 12 milyon dolarlık gişe hasılatı ise son derece büyük bir hayal kırıklığı…

Doğrusunu söylemek gerekirse; filme karşı son derece büyük bir haksızlık olmasına rağmen, “vasat” bir film algısı yaratan 6.2/10 (6.399 oy) ve 2.7/5 (1.179 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 5.8/10 (152 yorum) ve 58/100 (36 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları da geliyorum diyen bu gişe başarısızlığının işaret fişekleri gibiydi zaten…

Tabii anlayana…

İyi de neden?

Bunu öğrenebilmek için, gelin isterseniz, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bir “noir ve bilim – kurgu (tech noir)” kombinasyonu olan filmimize biraz daha yakından bakalım…

Şahsen biz yukarıda isimlerini tek tek saydığımız oyunculardan herhangi birinin, film boyunca herhangi bir yanlışına rastlamadık…

Ki zaten böyle bir şey, özellikle de bu kadroyla neredeyse imkânsız gibi… Yani sorun oyuncu kadrosunda değil… O nedenle de bu faslı hemen geçiyoruz…

Aslında aynı şeyleri, kapalı ve kasvetli tek bir mekân olan Hotel Artemis’de geçen filmin, mekân, dekor, kostüm, makyaj, ışık, efekt, kamera ve kurgusu içinde tekrarlamak da mümkün…

Zira bu fasılda da hiç kimse, “Oldeuboi/Oldboy” (2003), “Ah-ga-ssi/Handmaiden” (2016) ve “It” (2017) gibi filmlerinde görüntü yönetmeni olan Chung-hoon Chung’un veya “Life of Pi” (2012) ve “Don't Breathe” (2016) in de editörü olan Gardner Gould’un yahut “Avatar” (2009) ın da kostüm tasarımcısı Lisa Lovaas ile “The Hangover” (2009) ve “Drive” (2011) ın da prodüksiyon amiri olan Alice S. Kim’in teknik becerilerini tartışmaz diye düşünüyoruz…

Peki, o zaman sorun nerede?

Sanıyoruz sorun, bu oyuncu kadrosuyla bu teknik ekibe biraz hafif gelen filmin hikâyesinde…

Bu arada “hafif gelen” deyimi sakın yanlış anlaşılmasın…

Bizim burada hafiflikten kastettiğimiz şey, filmin 94 dakika değil de 114 veya 124 dakika çekilerek yahut sürekli tekrarlanan flashbackler ile Jodie Foster’a ölen oğlunu uzun uzadıya anımsatmak yerine hikâyeye ve karakterlere daha fazla derinlik kazandırılabilirdi şeklindeki bir eleştiri sadece…

Yoksa bazılarına biraz saçma gibi gelmiş olsa da, oldukça sağlam bir konu yakalanmış ve arka planda da, bugün için değilse bile er veya geç yaşanacak olan ”temiz su kaynakları” sorununa dikkat çekilmeye çalışılmış…

Sonuç olarak, ilk yönetmenlik denemesi olmasına rağmen doğru yolda olduğunu gördüğüm ve 5 üzerinden 3 verdiğimiz Drew Pearce’ın bu filmi için önerimiz, “izlenebilir” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 28 Eylül 2018 günü saat 00.49’da yazılarak paylaşılmıştır...