Midway: en yeniler yorumlar

Çok standart bir film. Hiçbir yönüyle ekstra bir şey vaad etmiyor, üstelik marvel filmlerini andıran abartılı savaş sahneleri de cabası.

çok sürükleyici başlayan film, bir süre sonra politik siyasi knuşmalara boğuluyor. Orada filmden kopuyorum ne yazık ki. Kadronun etkileyiciliğin hatrına iki sefer denedim seyretmeyi. İkisindede afaganlar bastı resmen sıkıldım. 10 / 20

Tek artısı görsellik açsından doyurucu olan bi film. Gene tarihten saptırılmış uydurulmuş bi kurgu. Tamam savaşı kazandınız kendinizi daha epik gösterebilirsiniz de. Gerçeklikten de bu kadar uzaklaşamazsınız ki. Japonların en büyük savaş taktiklerinden biri olan kamikaze dalışı nerde!!! Onu bile kendiniz yapmaya çalışmışsınız. Tarihten o kadar sapmış ki izlerken salak yerine koyulmuş gibi hissettim. Utanmasa filmde japonlar çine atom bombası attı diyecek bu kadar yüzsüz bi devlet yada yapımcı. Bana kızabilirsiniz hani sonuçta bu film, illaki olay kurguda değişiklik olabilir diye. Değişiklik olabilecekse adını midway yapma ozaman kardeşim

Senaryosu, Wes Tooke tarafından yazılan “Midway”, yönetmen koltuğunda Roland Emmerich’in oturduğu bir drama…

8 Kasım 2019 tarihinde Amerika’da vizyona giren filmin, 6.7 (66.526 oy) ve 4.5/5 (10 bin üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 5.2/10 (166 yorum) ve 47/100 (28 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, pek iç açıcı değil…

Ama biz yine de (Emmerich’in, toparlamayı bir türlü beceremediği, kafasındaki 125 milyon dolara rağmen) bir “indie” (bağımsız film) için oldukça yüksek bir rakam olan 100 milyon dolarlık bir bütçeyle çekmeyi becerdiği ve sadece 125.7 milyon dolarlık bir hasılata ulaşabilmiş olan bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…

Bunun içinde, (sadece 2019 tarihli) filmografisindeki, “Terminator: Dark Fate” den “Joker” e, “Spider-Man: Far From Home” dan “X-Men Dark Phoenix” e kadar pek çok gösterişli projede imzası bulunan görsel efekt uzmanı Scanline VFX firmasının bütün hünerlerini her şeyi ile sergilediği filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe; (bazılarına biraz uzun da gelmiş olan) karşımızdakinin, aralarında (en başarılıları olarak bilinen) birer Academy ödüllü (144 dakikalık) “Tora! Tora! Tora!” (1970) ve (184 dakikalık) “Pearl Harbor” un da (2001) bulunduğu dönem filmlerinin “eğlenceli bir kolajı” gibi durduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Hatta bu iki filme yine isim vererek, İstihbarat görevlisi Edwin Layton (Patrick Wilson) karakteri üzerinden, (Japon değil ama Alman) Enigma şifrelerinin çözümünün anahtar konumda yer aldığı yine 1 Academy ödüllü “The Imitation Game” i de (2014) ekleyebiliriz…

Aslında sıralamaya kalksak benzer konulu daha pek çok film bulup adını buraya yazabiliriz… Ancak hiç gereği yok diyoruz…

Yani II. Dünya Savaşı konulu filmlerden hoşlananlar için “Midway”, hiç de yabana atılır cinsten bir film değil…

Keza filmin, Patrick Wilson, Woody Harrelson, Luke Evans, Luke Kleintank, Dennis Quaid, Aaron Eckhart, Etsushi Toyokawa ve Tadanobu Asano gibi isimlerden oluşan oyuncu kadrosu da oldukça zengin ve gösterişli…

Fakat ne olmuş nasıl olmuşsa bu film kendini, bizimde çoğunu yakından takip ettiğimiz (Amerikalı ve İngiliz) sinema eleştirmenlerine beğendirememiş…

Doğrusunu isterseniz (bizim gibi detaylı yorumlar döşenen) bu insanların yazdıklarını biraz dikkatlice okuyunca, yaptıkları eleştiri ve verdikleri düşük puanlar da çok da haksız olmadıklarını görüyorsunuz…

Zira işler böyle devam ederse, örneğin bu filmde:

i. Gemilerdeki uçaksavar bataryalarının, kendilerine hava saldırısı düzenleyen uçaklara ateş ettikleri sahnelerdeki gibi “yeşil perde”,

ii. Ve düşen uçak, yanan gemi vs. benzeri görsellerde de yoğun “CGI” kullanımına başlanılacak…

Ki, bu durumda da yönetmenler, kiralanacak boş bir depoda, önce kuru filmi çekecek, ardından da post – prodüksiyonda bu filme masa başındaki ekibi ile birlikte istediği biçimi verecek ve ne yazık ki, bunlar da bize, “gösterişli” sinema filmleri olarak pazarlanacak…

E tabii, nihayetinde de piyasayı, filmin karakterlerinin duyguların ön planda yer aldığı “Apocalypse Now” (1979), “Full Metal Jacket” (1987) ve “Saving Private Ryan” (1998) gibi ruhu da olan “organik” sinema filmlerinin yerine, görselliğin ana belirleyici olduğu bilgisayar oyunlarını andıran (dört tarafı kapalı daracık bir kafeste GDO’lu ürünlerle beslenmiş tavuk benzeri) bu türden “hormonlu” ve lezzetsiz filmler ele geçirmiş olacak…

Elbette, isteyen beğenebilir…

İtirazımız yok…

Ancak biz almayalım…

Belki biraz tarzımızın dışında olacak ama tek bir “spoiler vermeden” buraya kadar yazdıklarımızın tamamı, zımnen de olsa ikisini de içerdiği için filme ilişkin hem ilk tespitimiz hem de ilk önerimiz olsun… Ayrımı gönlünüze göre siz kendiniz yaparsınız…

Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde “Olmamış” kategorisine dâhil ederek puan olarak da “1,5’u az 2’yi de çok” bulmamıza rağmen 2 vermeyi uygun gördüğümüz bu film için önerimiz de “siz bilirsiniz” şeklinde olacak…

“Olsun, ben yine de bir takılırım” diyenlere de keyifli seyirler…

Muazzam ötesiydi amerikalilar her zaman ki gibi kendilerini yere göğe sığdıramamis ama her dakikasi ayrı bir keyifti