Beyazperde
Hesabım
Ortalama puan
3,3
yayın
-
Habertürk
-
Hurriyet
-
Sabah
-
Star
Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
- En son Beyazperde eleştirileri
- En İyi Filmler
- Basın Puanlarına Göre En İyi Filmler
Habertürk
Baker, film boyunca hareketli bir kamerayla karakterleri yakından takip ediyor ama hepsine belirli bir mesafeden bakıyor. Aslında filmler çoğunlukla karakterlerin içinden geçenleri yansıtır. Burada, motel yöneticisi Bobby (Willem Dafoe) hariç karakterlerin iç dünyasına uzağız. Özellikle Halley’e... Umursamaz, kaba, saldırgan ve rahatsız edici ama asla sevgisiz bir anne değil. Moonee’nin gerçek duygularına ise en çok finalde yaklaşıyor ve çok etkileniyoruz. Bobby filmin gizli ana karakteri sanki… İçindeki merhametin, sevginin istismar edileceğini bilse de elinden geleni yapıyor ve onun bu sessiz çabaları, galiba filmin en umutlu yanı…
Hurriyet
Yönetmen Baker, filminde benzer dertleri perdeye taşıyanlardan farklı olarak ahkâm kesmemeye, altı çizili sosyolojik mesajlar peşinde koşmamaya çalışırken son derece hareketli kamerasıyla da ‘taze gerçekçilik’ tadı yakalıyor.Geçen yıl izlediğimiz ‘American Honey’yle akrabalıklar taşıyan filmde minik Moonee’yi canlandıran Brooklynn Kimberly Prince döktürüyor. Keza anne Halley’de Bria Vinaite ve Motel’in bütün işlerini halleden ve etrafa şefkatli bir baba figürü saçan Bobby’de Willem Dafoe (‘En İyi Yardımcı Erkek’te Oscar’a aday) de çok çok iyiler. Farklı seslere, ruhlara ve sinemasal anlatımlara ilgi duyan izleyiciler için son derece keyifli bir seçenek…
Sabah
Sean Baker, hareketli kamerasıyla çocukların güzünden olayları anlatırken büyüklerin yaşadığı o keskin çaresizliği çok da altını çizmeden yalın bir şekilde anlatmayı tercih ediyor. Daha çok anne-kız ilişkisine odaklanıyor. Ama annenin çaresizliği kızın hayatını da etkiliyor. Ve bütün film bizi yavaş yavaş, Moonee'nun büyüklerin dünyasının gerçekleriyle karşılaştığı o finaldeki dramatik ana hazırlanıyor. O an aslında masumiyetin kaybedildiği an. Baker da Amerikan rüyasının kalbinde, çocukların masumiyetini nasıl yitirdiğini etkili bir şekilde veriyor. Willem Dafoe'ye üçüncü Oscar adaylığını getiren film, çocuk masumiyetiyle, yetişkin çaresizliğini aynı potada eriten ve Amerikan rüyasının yapaylığının yaldızlarını kazıyan bir film. Açıkçası En İyi Film dalında Oscar adaylarını izledikçe bu filmin neden Oscar'a aday olmadığını anlamak da pek mümkün değil.
Star
Filme dönersek, çocuk oyuncuların tatlılığı ve kabiliyetleri süper. Ama bütün bu şirinliğin arkasına saklanan bozulma felaket. Ben çocukların masumluğunu gördükçe, güya izleyiciyi gülümsetmesi gereken sahneleri seyrettikçe ne gülebildim ne eğlendim. Sadece onlara karşı hissettiğim acıma duygusu yüreğimi sızlattı. Filmin erkek karakteri William Dafoe ise En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dalında bu filmle aday. William Dafoe’nun çok daha iyi filmlerini seyrettim. Dafoe’yu aday göstermelerinin sebebi filmdeki en doğru karakteri onun canlandırmış olması. Bu Oscar almaya yetiyorsa bir şey diyemeyeceğim.