Kennedy ailesine ilişkin bir skandalın irdelendiği “Chappaquiddick”, bugüne kadar hep ortalama işlere imza atan John Curran’in altıncı sinema filmi…
Chappaquiddick vakası olarak da bilinen ve 28 yaşındaki Mary Jo Kopechne’nin ölümüyle sonuçlanan 18 Temmuz 1969 tarihli tek araçlık otomobil kazası üzerine kurgulanan bu filmin senaryosunu Taylor Allen ve Andrew Logan birlikte yazmışlar…
Dünya prömiyerini 10 Eylül 2017’de Toronto Uluslararası Film Festivalinde yapan ve ABD’li sinemaseverler ile de 6 Nisan 2018 tarihinde buluşan filmin, 67/100 olan Metacritic (33) yorum ortalaması ve 4.006 oy ile ulaştığı 6.6/10 luk IMDB izleyici puanı ortalaması ile %80 ve %71 olan Rotten Tomatoes (114) olumlu yorum ve 3.5/5 üzeri (1.618) izleyici puanı ortalamaları çok kötü değilse de şahane olarak da nitelendirilemez…
Aslında, sadece reklam ve promosyon giderleri için 16 milyon dolar harcanan toplam 34 milyon dolar bütçeli bu “bağımsız” filmin, 18 milyon dolarlık gişe hasılatının da yapımcılar açısından tam bir hayal kırıklığı olduğu söylenilebilir…
Peki, neden böyle oldu?
Bu soruya yanıt bulmaya çalışırken öncelikle; “Sorsan, dün ne yediğini dahi hatırlayamayacak kitap okuma özürlü ortalama insanların çoğunlukta olduğu bir ülkede, insanların 49 yıllık ve üstelik de hakkında onlarca komplo teorisi üretilmiş son derece tartışmalı bir olayı hatırlayıp sinemaya koşuşturmasını beklemek ne derece gerçekçi olurdu” diyelim ve filme ilişkin kendi incelememize geçelim…
İşe her zaman olduğu gibi yine oyuncu kadrosundan başlayacak olursak, özellikle Ted Kennedy karakterini canlandıran Jason Clarke ile Joseph Gargan karakterini canlandıran Ed Helms’in oldukça iyi iş çıkarttıklarını söylememiz gerekecek…
Şimdi diyebilirsiniz ki, “Ne yani diğer oyuncular kötü müydü?”
Kesinlikle, hayır…
Örneğin, sadece Joseph Kennedy rolündeki Bruce Dern için bile kim, kötü oynamış diyebilir ki…
Kazanın yaşandığı köprü ve çevresi ile birkaç dış mekân dışında ağırlıklı olarak kapalı mekânlarda çekilen filmde, dekor, kostüm ve makyaj ile telefon, otomobil, TV vs. gibi aksesuarlarda da 1969’un ruhuna sadık kalınmaya ciddi özen gösterilmiş…
Aynı güzel şeyleri, Garth Stevenson’un müzikleri ve doğru görüntü uzmanı Maryse Alberti’nin kamera çekimleri için ifade etmek de mümkün…
Aslında, doğruyu söylemek gerekirse bu listeye en az 10 değerli isim daha eklenebilir… Zira filmin künyesinde yer alan isimlerin neredeyse tamamına yakını son derece deneyimli sinemacılardan oluşuyor…
Ancak ne yazık ki, konu izleyicinin ilgisini çekmeyince, film ne kadar iyi yapılırsa yapılsın aynen “Chappaquiddick” e olduğu gibi gişeye çakılmaktan da kurtulamıyor…
Her şeye rağmen büyük bir ilgiyle izlediğimiz bu filmi, tarihi drama türünün meraklılarına ve özellikle de Kennedy ailesinin başına gelenlerle ilgilenenlere hiç düşünmeden önerebiliriz… İzleyecek herkese şimdiden keyifli seyirler…
Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 19 Temmuz 2018 günü saat 01.15’de yazılarak paylaşılmıştır...