Her dergi ve gazetenin puanlama sistemi farklı olduğu için, Beyazperde, puanları 0.5 - 5 yıldız üzerinden, kendi barometresine göre vermiştir.
Basın Eleştirisi
Sözcü
Yazar: Burak Göral
Yönetmen hikayede Sao Paulo'nun kendisini de karakterlerden biri haline getirmeyi başarıyor. Tekinsizliğiyle, müziğiyle, enerjisiyle filmin ruhunu dolduruyor şehir. Bu ortamda hayatlarının baharında ümitsizlik ve yokluk içinde kıvranan ve hırçınlaşan çocuklar Bach'ın, Mozart'ın müziğine sığınıyorlar. Bize bir kez daha yeteneğin ve azmin her ortamda yeşerebileceğini, kendi yolunu bulabileceğini kanıtlıyor.
Eleştirinin tamamı için: Sözcü
Arka Pencere
Yazar: Gözde Hatunoğlu
Oyunculuklar, özellikle başroldeki Ramos, hem inandırıcı hem de başarılı. Bizi yaşanan sürecin zorluğuna da bu zorluğa rağmen alınan tada ve sonuçta yaşanan başarı duygusunun tatminine de inandırıyor. Teknik anlamda bahsedeceğimiz çok fazla bir şey yok; özel efektler, patlamalar, arabalı takip sahneleri, canavarlar olmayınca filmin yola çıkışındaki niyetin ve bu niyetin ne ölçüde gerçekleştiğinin yazısı oluyor yazdıklarımız. Sanat; sanatın kalbimin en önemli yerinde duran parçası müzik, eğitim ve fedakarlıklarla ilgili bir film beni doğru bir duruşa sahip olduğu sürece etkiler, etklilenmesem bile izlemek ve izlenmesini istemek noktasında olurum. İşte "Keman Öğretmeni" tam da böyle bir film.
Eleştirinin tamamı için: Arka Pencere
Hurriyet
Yazar: Uğur Vardan
Sergio Machado imzalı film, derdini sakince aktarırken meselenin sınıfsal yanına doğru bakışlarla vurgu yapıyor. Gençlerin silahlarla müzik aletleri arasındaki seçimleri, ailelerin durumları, sistemin kendilerine biçtiği roller, polis şiddeti vs. derken ‘Heliopolis: Müzik Öğretmeni’, istediği etkiyi sağlayan bir yapım olmuş.
Eleştirinin tamamı için: Hurriyet
T24
Yazar: Atilla Dorsay
Andığımız tüm o güzel filmlerin arasında kendisine onurlu bir yer edinmeye aday bu yapım...Brezilya gibi çok uzak bir ülkeden ve kültürden gelmesi bizi (oyuncululuktan toplumsal tablolara) biraz yadırgatyorsa da, bu sonuçta etkilenmemize engel olmuyor. O güzel konser bölümleriyle birlikte... Ne de olsa Brahms ya da Çaykovski’nin o yoksul Latin türü yaşamla buluşmaları ilginç!... Özellikle müziğe hayatında ayrı bir yer vermişler için...
Beyazperde.com'da gezintiye devam etmek istiyorsanız çerezleri kabul etmelisiniz. Sitemiz hizmet kalitesini artırmak için çerezleri kullanmaktadır.
Gizlilik sözleşmesini oku.
Sözcü
Yönetmen hikayede Sao Paulo'nun kendisini de karakterlerden biri haline getirmeyi başarıyor. Tekinsizliğiyle, müziğiyle, enerjisiyle filmin ruhunu dolduruyor şehir. Bu ortamda hayatlarının baharında ümitsizlik ve yokluk içinde kıvranan ve hırçınlaşan çocuklar Bach'ın, Mozart'ın müziğine sığınıyorlar. Bize bir kez daha yeteneğin ve azmin her ortamda yeşerebileceğini, kendi yolunu bulabileceğini kanıtlıyor.
Arka Pencere
Oyunculuklar, özellikle başroldeki Ramos, hem inandırıcı hem de başarılı. Bizi yaşanan sürecin zorluğuna da bu zorluğa rağmen alınan tada ve sonuçta yaşanan başarı duygusunun tatminine de inandırıyor. Teknik anlamda bahsedeceğimiz çok fazla bir şey yok; özel efektler, patlamalar, arabalı takip sahneleri, canavarlar olmayınca filmin yola çıkışındaki niyetin ve bu niyetin ne ölçüde gerçekleştiğinin yazısı oluyor yazdıklarımız. Sanat; sanatın kalbimin en önemli yerinde duran parçası müzik, eğitim ve fedakarlıklarla ilgili bir film beni doğru bir duruşa sahip olduğu sürece etkiler, etklilenmesem bile izlemek ve izlenmesini istemek noktasında olurum. İşte "Keman Öğretmeni" tam da böyle bir film.
Hurriyet
Sergio Machado imzalı film, derdini sakince aktarırken meselenin sınıfsal yanına doğru bakışlarla vurgu yapıyor. Gençlerin silahlarla müzik aletleri arasındaki seçimleri, ailelerin durumları, sistemin kendilerine biçtiği roller, polis şiddeti vs. derken ‘Heliopolis: Müzik Öğretmeni’, istediği etkiyi sağlayan bir yapım olmuş.
T24
Andığımız tüm o güzel filmlerin arasında kendisine onurlu bir yer edinmeye aday bu yapım...Brezilya gibi çok uzak bir ülkeden ve kültürden gelmesi bizi (oyuncululuktan toplumsal tablolara) biraz yadırgatyorsa da, bu sonuçta etkilenmemize engel olmuyor. O güzel konser bölümleriyle birlikte... Ne de olsa Brahms ya da Çaykovski’nin o yoksul Latin türü yaşamla buluşmaları ilginç!... Özellikle müziğe hayatında ayrı bir yer vermişler için...