Öncelikle söyleyeyim, kesinlikle absürt komediden hoşlanmam, filmin ilk 20 dakikasında beklenmedik şekilde gelen absürt sürprizler beni rahatsız etmek yerine, tam aksine film boyunca yüzümden hiç eksilmeyecek kocaman bir gülümseme yerleştirdi. Meğer kurnaz Çağan, yavaş yavaş, bize hiç çaktırmadan, peş peşe gelecek kahkaha fırtınasının tek tek, ince ince tohumlarını ekiyormuş.
Çağan harika bir hikaye anlatıcı. Film bu andan itibaren insanı öylesine sımsıcak sarıyor ki, izlediğiniz bir film değil, en sevdiğiniz, anneniz, kardeşiniz oluyor. Siz artık onunla duygulanıyor, onunla gülüyor, onunla "oh olsun” diyorsunuz…!
Çağan gene ustalıkla bizi öyle duyguyla yüklüyor ki; ağla dese ağlayacağız, gül dese yerlere yatacağız, işin garibi her iki durumda da tüm salonun yüzünde kocaman bir sırıtma..!. Sürprizleri öyle ters köşe çakıyor ki, tam hüzünlendiğimiz anda birden “bik bik” kahkahalarla gülmeye başlıyoruz...!
Daha da önemlisi, tüm bunları hiç bel altı espri yapmadan, suyun üstünde geçen bu filmde hiç sulu zırtlak şaka yapmadan, küfürsüz de Türk insanı nasıl kahkahalarla güler gösteriyor ya, kalbimi bir değil 10 kez kazandı.
Bir şapka da Demet Akbağ’a çıkarmak gerekiyor.… Tipleme filmlerinin, şivelerin kraliçesi nasıl da nefis bir karakter oyuncusuymuş? Bir karakter bu kadar mı ete kemiğe büründürülür? Tek kelimeyle bravo…! Dünyada karşılığı kim derseniz, kesinlikle (3 Akademi ödüllü) Meryl Streep…!
Bu bir hayat filmi..!
Hepimizin hayatının ne kadar Nadide olduğunu usulca hatırlatan bir film; Nadide Hayat..!
Bir ömür boyu başkaları için yaşamış, herkesin filmi Nadide Hayat...!
“Ne derler?" baskısıyla sönmüş yaşam ateşinin, "yakıştı mı şimdi?"cilerin" çemberinde daralmış hayat sevincinin, bulaşıcı mutsuzluk hastalığıyla boğuşan tüm umutların ışığı olarak içimize sımsıcak doğan bir film; Nadide Hayat...!
Hayatın, gökkuşağı gibi ancak tüm renkleriyle güzel olduğunu hatırlatan sevgi dolu bir fısıltı; Nadide Hayat!
Karamsar ve kötü günlerden geçen Türkiye’ye bir gönül ferahlığı molası; Nadide Hayat..!
En çok da bunun için teşekkürler, Nadide Hayat…!