Ali Kundilli 2 - Beyazperde.com eleştirisi : E ama biz bunları görmüştük?

Türk komedi sinemasının son yıllarda edindiği yeni anlayış aynı şekilde yola devam ediyor. Özellikle de Recep İvedik ile başlayan ve ardı arkası kesilmeyen benzer yapımların kazandığı başarı, daha doğrusu gördüğü ilgi, doğal olarak yapımcıların da gözünden kaçmıyor. Mizah yönü bir bakıma eksik, fazlasıyla yalın ve şaşırtıcı etkenlerden uzak olan bu örnekler arasına bu hafta itibariyle bir yenisi daha eklendi. Henüz geçtiğimiz yıl beyazperde de izlediğimiz Ali Kundilli geri döndü, hem de ne dönüş.

Sosyal medya üzerinden patlayan, Vine fenomeni olarak tanınan Cem Gelinoğlu tarafından yaratılan karakter Ali Kundilli, yine olanca şamatası, olmadık çıkışları ve ne yazık ki bolca küfürle birlikte karşımızda. Orijinal ekibin korunduğu hikayede, Gelinoğlu'na, Zeynep Aktuğ ve Sami Aksu eşlik ediyor, ortalamanın en azından biraz üstünde performanslar sergiliyorlar. Buna rağmen abartıya kaçan performanslar (ki ekibin geneline yayılmış durumda) seyir zevkini öyle ya da böyle baltalamaya başlıyor.

Gelinoğlu'nun yarattığı Kundilli, ilk filmde nasıldıysa, yine öyle. Taze aşıklar Ali ve İlkur, bu kez hem bir yol macerasına hem de köy serüvenine dahil oluyorlar. Hamileliğinin sonlarına yaklaşmakta olan İlknur, aş ermeleri ile gerçekleşmesi epey zor şeyler istiyor, kahramanımız elinden geleni yapıyor. Her şey bununla sınırlı değil tabii. Görülen bir rüya neticesinde doğumun şehirde değil de, köyde yapılmasını istiyor güzeller güzeli eş.

Hedef belli. Ali'nin babaannesinin yaşadığı Ayvalık, Küçükköy!

Hızlı bir giriş yapan film, rüyadan itibaren ufak çaplı bir yol macerasına evriliyor. İkili arasındaki muhabbete eşkik eden yan karakterler, doğruyu söylemek gerekirse oldukça pasif kalıyor. Bir başka deyişle varlıkları ile yoklukları arasında büyük bir fark yok. Buna oldukça zayıf olan, derinliksiz karakter şablonları da eklenince, ikilimiz dışında eğlendirici çok fazla unsur bulamıyoruz.

İlk filmin görsel ve teknik açıdan ötesine geçmeyi başaran Ali Kundilli 2, toplam skora baktımızda ne yazık ki aynı seviyede seyrediyor. Bazıları yüzleri gülümsetse, suratta ufak bir sırıtış yaratsa bile, karakterler için yazılan repliklerin büyük kısmı küfürlerle dolu. Her ne kadar komedide küfür olabilir desek de, neredeyse hiçbir amaca hizmet etmeyen, sadece izleyicinin ilgisini perdede tutabilmek için uygulandığı belli olan bu formül pek tutmuyor. Hatta küfür ve hakaret seviyesi ikinci yarıyla birlikte epeyce yükseliyor, tarza yabancı olmayanları dahi rahatsız edebilecek hale bürünüyor.

Benzer anlayışı taşıyan son dönem yerli komedileri beğenenler için ortalama bir seçenek olan Ali Kundilli 2, hangi açıdan bakarsanız bakın doyurucu olmaktan uzak, "biz bunları görmüştük" dedirten bir çalışma.