“State Like Sleep”, senaryosunu da yazan Meredith Danluck’ın yönetmen koltuğunda oturduğu gizem ve şüphe içeren bir drama…
Prömiyeri, 21 Nisan 2018’de Tribeca Film Festivalinde yapılan ve 4 Ocak 2019 tarihinde The Orchard (Sony Music Entertainment) tarafından vizyona sokulan filmin, hâlihazırda IMDB, Rotten Tomatoes ve Metacritic gibi mecralarda ciddiye alınacak miktarda oydan oluşan bir izleyici ve yorumcu puanı ortalaması mevcut değil…
O nedenle biz de bu filmi, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…
Ancak, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik halini aldığı üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce filme ilişkin ilk tespitimizi paylaşalım:
“State Like Sleep”; yurtdışındaki, The New York Observer’dan ünlü sinema eleştirmeni Rex Reed’in, 4 Ocak 2019 tarihli yorumunda “4” üzerinden “0” vermiş olduğu yorumundakine benzer olumsuz eleştirilere karşın, ilginç bir biçimde kendinizi büyüsüne kaptırmanıza engel olamadığınız bir film olarak geliyor karşımıza…
Öyle ki, 104 dakikalık sürenin nasıl geçtiğini kesinlikle anlayamıyorsunuz…
Hem de filmde merak uyandıran herhangi bir şey ve belirgin bir hareketlilik de olmamasına rağmen…
Peki, bu nasıl mümkün olabilmiş?
Bize göre bunda üç temel faktör söz konusu:
• Elbette öncelik, filmde anlatılan hikâyenin dün ile bugün arasındaki keskin gelgitlere dayanan baş döndürücü kurgusunda…
Ancak, Meredith Danluck bunu yaparken izleyiciyi de unutmamış ve dün ile bugünü, Katherine Waterston’ın farklı saç kesim modelleri ile hiç zorlanmadan ayırabilmesini sağlamış…
Bu bir olsun…
• Oyuncu kadrosunda yer alan Katherine Waterston, Michael Shannon, Luke Evans ve Michiel Huisman kolay kolay kimsenin burun kıvıramayacağı isimler…
Bu da iki…
• Üçüncü ve son faktör ise, bir David Fincher filmi olan “Zodiac” (2007), bir Gus Van Sant filmi olan “Don't Worry, He Won't Get Far on Foot” (2018) ve son olarak da “Mid90s”(2018) daki performansı ile tanıdığımız görüntü yönetmeni Christopher (Chris) Blauvelt ile filmin müziklerine imzalarını atmış olan Jeff McIlwain ve David Wingo ikilisi…
Bu üç adam da, Meredith Danluck’ın filmdeki kurgusuna ciddi katkı da bulunmuşlar…
Hal böyle olunca da, pek çok izleyici ve eleştirmen için tam bir hayal kırıklığı olarak algılanan (eminiz burada da bu yönde yorum ve puanlar gelecektir) bu filmden, başta da söylediğimiz gibi değişik bir büyüye sahip olan bambaşka bir film çıkmış…
Sonuç olarak, “Stray” (2019) için yaptığımız yorumun finalinde yazdıklarımızı tekrarlamış olmak pahasına, sadece sınırlı bir meraklı kitlesine iyi geleceğini düşündüğümüz bu film için puanımız 3 önerimiz ise, eğer “farklı bir şeyler görmekten ben de hoşlanıyorum” diyenlerdenseniz “buyurun sizde izleyin” şeklinde olacak…
Keyifli seyirler,