Yemekteydik ve Karar Verdim eleştirileri

Klasik bir 'Ailesini bir arada tutmaya çalışan ancak çocuklarını hala insancıklar olarak gördüğü için hataya düşen ve başarısız olan baba' hikayesi.
Bir yerden sonra senaristte bunun farkına varmış olacak ki aile üyelerinin kişisel bunalımlarına inerek filmi yükseltgemeye çalışmış.Ancak pek başarılı olduğu söylenemez.
Filmin artılarına bir göz atarsak başta kast çalışmasının ayakta alkışlanması gerektiğini belirtmeliyim.Oyuncuların performansları diyalogların sadeliği (ki etkisini bu sadelikten alıyor) sekansların muhteşemliği ile gözlerimizin pasını silen bir film.Ayrıca karakterlerinde gayet iyi yazıldığının altını çizmek istiyorum.
Velhasıl sinemanın ana ögesi farklı ve iyi bir hikaye anlatmaksa film çalışkan bir öğrenci ancak talihsizlik mi kaderin oyunu mu bilinmez sınıfta kalmış durumda.
-Spoiler-
Kim kimi ne kadar anlıyor ki?
-Spoiler-

...Nuri Bilge Ceylan, korkarım ki uzun vadede Türk Sineması’na büyük bir kötülük yaptı. Kendisinin şimdiye dek ısrarla kullandığı fakat yavaş yavaş terk etmeye başladığı uzun sekanslar, sabit duran ya da uzağa bakan karakterleri arkadan kadraja alan çekimler alakalı alakasız pek çok filmde taklit edilmeye devam ediyor. Bu üslupsal taklit aslında o kadar da fena bir şey değil, elinizde sahiden bir derdi olan senaryonuz olduğu müddetçe tabii. Fakat eften püften ve bir uzun metrajlı filmin içini dolduramayacak türden yetersiz bir hikayeniz varsa, bu üslubu filmin süresini uzatmak için kullanmamalısınız. Yemekteydik ve Karar Verdim (2015); açık açık, göze soka soka bunu yapıyor. Dramaturjisi sıfır olan bu yapımın derdi de öylesine cılız ki sahneleri sürüncemede bırakarak izleyicilerin bu arada bir şeyler yakalamasını ve hikayeye anlam yüklemesini umut ediyor. Bu yüzden film, kameraya sırtını dönüp uzaklara bakan adamlar, düşünceli düşünceli salınarak yürüyen kadınlar, cami çıkışında adımlarını sayan çocuklarla kendisine vakit kazandırıyor. Çünkü bunlar ve sayamadığım nice ölü zamanlar olmasa film hepi topu yarım saatte nihayete erecektir. Bu ölü zamanların içerisinde en anlamlı olan anlar ise dans sahneleridir ve durumun vahametini şuradan anlamak yeterli: Bu, bir müzikal değil!...