Geçmişten Gelen - Beyazperde.com eleştirisi : En yakınındakini tanıyor musun?

Yazı,  fragmanda ipucu verilen ve tahmin edilebilecek bir sürprizi içeriyor.

Yuvaya / aileye, dışarıdan, biri ya da birileri tarafından yöneltilen tehdit, sinema için sonsuz bir kaynaktır. Tehdidi yöneltenlerin tamamına yakını ise, kafaları 'şeytanlığa' çalışan ağır ruh hastalarıdır. Genellikle, ailenin baş koruyucusu baba ile geçmişten gelen bir hesapları olsa da ("Cape Fear"), babanın bir kaçamağı sonucu ölümüne saldırıya da geçebilirler (Öldüren Cazibe - Fatal Attraction). Bazen de, burjuvazinin güvenli alanlarına/evlerine, korkunç oyunları için, 'eğlenmek' için sinsice girerler (Ölümcül Oyunlar - Funny Games).

Nasıl ve ne şekilde olursa olsun aile direnmeye çalışır... Belki aile içinde çatlaklar oluşur ama finalde ya bu musibetten kesin şekilde kurtulurlar ya da seyrek de görülse, dışarıdan bela olanlar aileden kurtulur! Ancak, çok az örnekte, yuvaya dışarıdan sızan kişi, Pandora'nın merakına yenik düşüp kutuyu (toprak kavanozu) açması gibi, kadına sırlarla dolu bir 'hediye' verir. Bu 'hediye', o güne dek iyi tanıdığını zannettiği adamın yani kocasının, derinlerde bir yerlerde aslında hiç de bildiği gibi olmadığına dair ipuçlarını içermektedir. Psikolojik gerilim, bir çizgide başlayıp yürürken, bambaşka bir yöne doğru hareket etmeye başlar. Çünkü, bir gün mutlaka ortaya çıkma gibi kötü bir huya sahip gerçeklerden ve geçmişten kimse kaçamayacaktır.

Tesadüf bu ya, yakın geçmişte seyrettiğim, 2011 yapımı, Peter Payer'in yönettiği Avusturya filmi "Günün Sonunda"da (Am Ende des Tages), yükselen bir politikacının hamile eşiyle çıktığı gezi sırasında yolda karşılaştığı eski arkadaşı, onları rahatsız etmeye başlayıp gerçeğin üzerini kazıyordu. Hikaye, kadının aslında nasıl bir zorbayla evlendiğini öğrenmesiyle yön değiştiriyordu. "Geçmişten Gelen" (The Gift), detaylar farklı olsa da, buna çok yakın bir film.

Anımsatalım, iki kısa çalışmasından sonra, yazıp yönettiği ve oynadığı bu ilk uzun metrajlı filmini, iddialı bir şekilde, psikolojik gerilim türünde veren, çoğunluğun "Animal Kingdom"daki rolüyle tanıdığı Joel Edgerton'ın, ilhamını aldığı yönetmenler arasında Michael Haneke de var. Zaten filmi de, giderek ağırlaşan ve dramatikleşen yapısı itibariyle, Haneke'nin dünyasına yakın duruyor. Ancak onun filmleriyle kıyas kabul etmeyecek numaraları deniyor.

Chicago'dan California'ya taşınan Simon (Jason Bateman) ve Robyn (Rebecca Hall) çiftinin modern müstakil evlerini, hediyelerle sık sık ziyaret etmeye başlayan Gordo (Edgerton), sistem içinde değersiz olsa da, değerli bir taktikçi. Liseden tanıdığı Simon'a sürprizler hazırlayıp sinirlerini bozsa da, asıl etkisini Robyn üzerinde kuruyor. Ona hediye kutusunu açtırarak; yani onu kötülük içeren gerçekleri araştırmaya yönlendirerek!

Hikayeyi, daha önce başarısız bir hamilelik geçirmiş ve şimdi çocuk özlemi çeken Robyn'nin karakteri üzerinden takip ederek, hem hırslarını gizleyen kocasının sırlarının izini onunla birlikte sürüyor, hem de sanrılarına, kabuslarına, şoklarına maruz kalıyoruz. Edgerton, film boyunca şüpheleri besleyerek, çiftin ve seyircinin önyargılarını teste tabi tutuyor. Yalanların güvensizliğe, güvensizliğin psikolojik yıkıma yol açmasından Gordo'nun alabileceğini sandığımız keyfe, bizleri de ortak ediyor.

Ancak Edgerton, on yıldır korku sinemasına yatırım yapan Blumhouse Productions'ın yapımcıları arasında olduğu ve ABD'de çektiği filminde, öykünün sürprizleri yetmemiş de, ticari kaygıları gözetmiş gibi. Trüklere başvurmadığı, mesela seyirciyi sıçratmaya yönelik şokları kullanmadığı, belki daha kıvrımsız fakat karakterleri daha fazla didiklediği bir hikaye de olabilirmiş. Tanıdık gelmesine rağmen film boyunca seyirci ilgisinin zayıflaması pek mümkün değil. Ancak "Geçmişten Gelen", süresi kadar! Yani, bittikten sonra 'devam etmiyor'. Oysa, 1997'de bir kış günü seyrettiğim "Ölümcül Oyunlar", hala ürperdiğim ve üzerinde düşündüğüm bir film mesela.