The Witch eleştirileri

Son dönemde bu kadar yüksek beklentilerle izlediğim film sayısı bir elin parmaklarını geçmez. Hele ki bu ismini ilk kez duyduğum bir yönetmenin ilk uzun metrajlı film denemesi ise. Benim ve tahmin ettiğim üzere diğer pek çok sinemaseverin bu beklentilerinin tabanında aylar öncesinden yayınlanan filmin oldukça çarpıcı fragmanı yatıyor. Konusu haricinde sanat yönetimi ve müzikleri ile de henüz ilk saniyelerinden itibaren dikkat çekmeyi başarmıştı fragman. Tabii bu şekilde yüksek beklentiler ile bir filmi izlemeye başlamak, o film için dezavantaj. "The Witch", bu durumu ortadan kaldırmayı başarmış.

Filmi bir korku/gerilim örneğinden fazlası. Sizi yerinden sıçratacak veya uykularınızı kaçıracak bir korkutma gayesi de yok zaten. Gerilim için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Sağlamına geren sahneler içeriyor, özellikle finale doğru. Girişten itibaren "din"in merkezde olduğunu anlıyoruz. Baba ve anneden çocuklarına kadar dindar bir ailenin yerleşim yerinden epey uzak ormanlık bir alanda kurdukları çiftlik hayatlarını izliyoruz. Hiç oyalanmadan halk hikayeleri, yaşanmış olaylar ve dini metaforlar eşliğinde seyirciyi finale kadar götüren olaylar silsilesi de başlıyor hemen. "Orman" her zaman bu gibi filmlerde ayrı bir karakter olarak karşımıza çıkmıştır. İlk akla gelenlerden biri kuşkusuz "The Village" idi. Burada da gri tonun hakim olduğu atmosfer, hiçbir şey yaşanmasa bile insanı gerecek ve tedirgin edecek türden. Thomasin ve Caleb rolündeki genç oyuncular oldukça üst düzey performanslar sergilemiş. William ve Katherine de kendilerine dine adamış ancak yine de insani ikilemlerde kalan ve hatalar yapan ebeveynler rolünde gayet iyiler. Kısa süresi içinde çarpıcı olmayı başaran bir film.

Korku filmlerin de kıvamı tutturabilmek, her baba yiğidin harcı değildir. İzlediğimiz Türk korku filmlerini göz önüne getirdiğinizde bu söylemimi onaylayacağınızı düşünüyorum. Hatta birbirinin kopyası klişeleri barındıran, Hollywood korku filmleri de bunların bir diğer kanıtı. Korku filmlerinde, komik duruma düşmek ve korku salmak arasında çok ince bir çizgi bulunuyor. Bu ince çizginin altında kalındığında gülünç duruma düşecek, Korkunç Bir Film serilerine malzeme olacak, çöp diye tabir ettiğimiz filmler ortaya çıkıyor. Ben korku filmlerini seven ve takip eden biri olarak. Bu türde, her filmi izlemeye dayanıklılık gösteremiyorum. O yüzden ince eleyip sık dokuyarak izlesem de bu dalda 4-5 yılda 1-2 sağlam filme denk geliyorum. The Witch’te çizginin üst tarafında kalan sağlam filmlerden benim adıma. Bu filme korku filmi demek yanlış olabilir, 3 baba korku sahnesi olsa da daha çok gerilim, sürekli tekinsizliğin kol gezdiği bir film olma özelliği taşıyor. Filmi izlerken, ambiansından olsa gerek aklıma hep The Village filmi geldi. Yönetmen Robert Eggers’ın ilk uzun metraj filmi olmasına rağmen kamera açıları, filmin akışı ve kurgusu açısından temiz bir iş çıkarmış. Görüntü Yönetmeninin de hakkını vermek gerek. Hep hikayenin geçtiği dönem, orman sahneleri ve gece geçilen bölümlerde, gri ve siyah ağırlıklı çalışarak filmin gizemini desteklemiş. Çocuk oyuncular gerçekten çok başarılı iş çıkarmış, Caleb rolünü üstlenen Harvey Scrimshaw ve güzelliğiyle dikkat çeken Anya Taylor-Joy (Thomasin) filmin inandırıcılığına katkı sağlıyorlar. Robert Eggers gerçek mahkeme kayıtlarından ve New England halk hikayelerinden esinlenerek yazdığı senaryoda eksikler ve havada kalmış şeyler olsa da filmin merak uyandırıcılığı, sürekli bir gizem içinde olması etksini yaratabilmesi başarılı. Tek sıkıntı ise seyirciye başa gelen ölümlerde iki farklı sebep verilmek istenirken, bunu ilk sahne de filmin son 10 dakikasında baltalanması. Spoiler: Ailenin yedikleri mantar ve aşırı dini inanışlarından suçları kendi işledikleri halde halüsilasyonlar görmesi mi yoksa doğa üstü güçlerin mi bu ölümlere sebebiyet vermesi mi? Soruları belli kanıtlarla daha çabuk çözülüyor. Gizem aralığı bu yüzden daralıyor.

“The VVitch: A New-England Folktale”, senaryosunu da kaleme alan Robert Eggers’ın yönetmen koltuğunda oturduğu ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmi…

Prömiyeri, 23 Ocak 2015’te Sundance Film Festivalinde yapılan ve 19 Şubat 2016 tarihinde Amerika ve Kanada’da eş zamanlı olarak vizyona giren filmin, 6.9/10 (170.818 oy) ve 3.2/5 (41.460 oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 7.8/10 (317 yorum) ve 83/100 (46 yorum) olan Rotten Tomatoes ve “Mutlaka İzlenmeli” etiketine de sahip olan Metacritic yorum ortalamaları, iyi bir filmle karşı karşıya olduğumuzu söylüyor gibi…

Ama biz yine de senaryosu; dergiler, günlükler ve mahkeme kayıtları da dâhil olmak üzere birçok halk hikâyesi, peri masalı ve büyücülük tarihine dair yazılı belgelerden esinlenilerek yazılan (ve filmde kullanılan diyalogların çoğu doğrudan saydığımız “bu dönem kaynaklarından” alıntılanan) filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle bizzat kendimiz mercek altına alarak incelemeye ardından da puanlamaya çalışacağız…

Bunun içinde, 4 milyon dolar gibi oldukça mütevazı bir bütçeyle, vergi avantajları nedeniyle New England (ABD) yerine Kanada’da çekilen ve tahminlerin ötesindeki bir beğeni ile brüt 40,4 milyon dolarlık bir hasılat rakamına da ulaşmış olan filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, “boğucu atmosfer” ve “belirsizliği” kendine tarz edinmiş sıra dışı bir sinemacının elinden çıkan nadide işlerden biri olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Bir gün önce, Eggers’ın ikinci filmi “The Lighthouse”u (2019) izleyerek yorumladığımız için bu kadar “iddialı” konuşabiliyoruz…

O film için de, “Neyin hayal neyin gerçek, kimin deli kimin akıllı olduğunu anlamakta oldukça zorlanacağınız, iki usta oyuncunun sıra dışı performansına ‘yaslanan’ oldukça farklı bir film” ifadesini kullanmıştık…

İşte bu filmde de durum aynen böyle:

O zifiri karanlığın içinde bul, bulabilirsen İngiltere’den Amerika’ya göç ederek gelen yedi kişilik (Thomasin, Caleb, Jonas ve Samuel gibi isimlerinin çoğu da İncilerden alıntılanarak konulan) ileri derecede “dini bütün” bir ailenin bütün fertlerine sırayla musallat olan “Gerçek cadı (yahut da şeytan) kim ve nerede yaşıyor?”

Elbette bu film, her şeyi göklerde aradığı için ayakları bir türlü yere basmayan 17. Yüzyıl bağnazlığının ardından gelen ve ilk kıvılcımları 18. Yüzyılda çakılan “aydınlanma felsefesi” ile “bilimin” egemen olduğu bir dünyanın değerinin anlaşılması açısından da son derece önemli…

Zira bu tür orta çağ hurafelerine artık sadece dört yerde rastlanılıyor: Geri kalmış toplumlar, tarih müzeleri, romanlar ve sinema filmleri…

Nam – ı diğer “The Witch”in, yönetmen Robert Eggers’ın ilk (uzun metrajlı sinema) filmi olduğunu yukarıda belirtmiştik…

Ancak bu film aynı zamanda, evin genç kızı Thomasin karakterinde kusursuz bir performans sergileyerek kendine, “Split” (2016) ve “Glass” (2019) gibi peş peşe gelen iki M. Night Shyamalan filminin oyuncu kadrosunda birden kapılarını açtıran Anya Taylor-Joy’un da ilk filmi…

Fakat o kadar iyi oynamış ki, filmografisini kontrol etmezseniz ilk filmi olduğunu anlamanız da asla mümkün değil…

Şimdi, yine bazı çokbilmişler, “Hayır yanılıyorsun, bu filmden önce ‘Vampire Academy’ (2014) de oynamış” diyebilirler…

Evet, bu bilgi doğru olmasına doğru da, ne yazık ki, oynadığı sahneler kurguda silindiği, yani filmin gösterime girecek son haline dâhil edilmeyerek çıkartıldığı için Anya Taylor-Joy’un sinema izleyicisi ile tanışması bu film ile olamadı… O yüzden de biz, “Vampire Academy”i, onun açısından bir ilk film olarak kabul ederek değerlendirmedik…

İşin kamera arkasındaki kısmına da şöyle kısaca bir göz atınca:

“The Lighthouse” (2019) filminin yorumunda da yazdığımız gibi Eggers’ın yola, Mark Korven (müzik), Jarin Blaschke (görüntü yönetmeni), Louise Ford (editör), Kharmel Cochrane (casting direktörü), Craig Lathrop (prodüksiyon tasarım) ve Linda Muir (kostüm tasarım) dan oluşan “taş gibi” bir teknik ekiple çıkıp öyle de devam eden bir sinemacı olduğunu görüyoruz…

E tabii böyle olunca da, haliyle başarı kaçınılmaz oluyor…

Belki, yine klasik bir laf olacak ama diğer yorumlarımızda olduğu gibi “spoiler vermeden” yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu satırlar filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…

İlk önerimize gelince:

O hakkımızı da bu kez, sinemada nitelikli işler yapmaya çalışan yeni nesil yönetmenlerin filmlerini takibe almayı hobi edinmiş sinemasever dostlara, “Emin adımlarla ilerliyor olmasına karşın, kendi ‘The Sixth Sense’ini (1999) çektiği andan itibaren sinemada, (yukarıda vurgu yapmamız nedeniyle bağlantı kurduğumuz) Shyamalan tarzında bir bilinirliğe sahip olacağına inandığımız Eggers markalı filmleri de ıskalamayın” diye seslenerek kullanmak isteriz…

Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 4 verdiğimiz bu arşivlik film için önerimiz de, olumsuz puan ve yorumlara aldırmadan “muhakkak bir şans da siz verin” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 5 Ocak 2020 günü saat 19.01’de yazılarak paylaşılmıştır...

son zamanlardaki en iyi korku filmi, filmin atmosferi harikaydı. oyunculuklarda çok iyidi, hekese tavsiye ederim

cadılar filmi.. 1600 1700 ler falan.. saçma sapan konusuz cadı filmi. sonu ne oldu nasıl bitti.. anlamsız..

Tam bir hayal kırıklığı. Hadi artık bir hareket olsun diye beklerken film bitti. 90 dakikamı geri istedim. İMDB puanına kanarak izlediğim gıy gıy gıy kulaklarınızı tırmalayan gerilimden çok rahatsızlık veren bir film müziği, hikayesi güzel olabilecekken içine edilmiş bri senaryo, atmosfer 100 yıldır kullanılan gri tonlu köy ve orman, oyunculuklar zaten olması gerektiği gibi aşırı bir efora gerek yok.
Bütçesinin 3,5 milyon dolar olduğu söyleniyor. Bizim genç ve yetenekli yönetmen kardeşlerimiz bence çok daha az bütçeyle çok daha gerilimli filmler yapabiliyor. Ancak 25 milyon dolar hasılatıyla film yaparken sadece ticari bir amaç güdülüyorsa, asıl olanın reklam ve manipülasyon olduğunun mükemmel bir örneği.
Kısaca fazla bir şey beklemeyin. Arada bir film izleyen biriyseniz, biraz da olsa gerilebilirsiniz ama korkudan daha çok sıkılacaksınızdır. Bu arada filmin başrol oyuncusu siyah bir KEÇİ.
Puanım atmosfer ve oyunculuklar için 2/5. İzleyecekseniz iyi seyirler. Rahat rahat patlamış mısır yiyebilirsiniz.

İzlediğim en mantıksız ve sıkıcı filmdi uyuya kalıcaktım resmen belkianlayamamam benim cahilliğimdir bilmiyorum ama ben hiç korkmadım ve gerilmedim keşke klasik bir korku filmi izleseydim bunu yerine filmde anlatılmak istenen şey fazla dinin insana neler yapabileceği diye düşenerek izlemeye başlamıştım ama sonu bu düşünceye uymadı bence eğer sırada bir jorku filmi arıyorsanız bu sizin aradığınız film değil

spoiler: Tek kelime ile "berbat" bir film. Zaman kaybı. Saçmalık. Çok ama çok sıkıcı İzlerken insanın uykusu geliyor. Baştan sona bitmeyen bir kabus gibi. Belli bir konusu bile yok. Senaryo,kurgu, hikaye her şey ama her şey uyduruk izlediğim en aptalca filmlerden bir tanesi olarak hafızamda kalacak. Bu filme harcanan parayı keşke sokak hayvanlarına barınak yapmak için harcasalardı.
spoiler:

Bir buçuk saatimi çabuk geri verin 😡 çok saçma bı film olmuş çok anlamsiz heleki sonu ne oldu ne bitti anlamış değilim

Oturdum sabırla izledim filmin adı cadi ama ortada ne cadi var nede korku..Başlangıç ve sonuç çok alakasız.herkes ölüyor o thomas niye kaliyor.o thomas cadi keciyse keciyi oldurebilirdi finalde Çok saçma bitti.kafada soru işaretleri ufacık bebegide filmin ilk 10 dk sinda öldürmeleri ayrı hir sacmalik

Filmin fragmanına can kuzenim Lorin'le baktık.Fragmanda izlediğim kadarıyla çocuk çarpılıyor.Hayır ben anlamadım bebek birden nereye gitti?Birde benim gördüğüm cadılar genellikle kadın,şişko ve burnunda kocaman bir ben olan yaratıklardır.Fark ettiyseniz yaratıklar dedim.Çünkü insan mı belli değil?Sanırım kimliklerinde cinsiyeti belirsiz diye geçiyor.Evet diyeceklerim bu kadar umarım biraz fikir sahibi olursunuz.Dediğim gibi çocuk çarpılıyor.Öptüm Ki By!

Sacma sapan bir film bitiremedim bile o kadar sikici konu yok,olay yok zaman kaybi kesinlikle tavsiye etmiyorum

Hiçbir soru çözülmedi. Hiçbir konu işlenmedi. Ne izledim bilmiyorum. Asıl bilmediğim IMDB puanın neden bu kadar yüksek. Tavsiyemce izlemeyin arkadaşlar. İyi izlemeler.