Küçülen Hayatlar eleştirileri

Senaryosunu da, Jim Taylor ile birlikte yazan, "About Schmidt" (2002), "Sideways" (2004), "The Descendants" (2011) ve "Nebraska" da da (2013) imzası bulunan "Omaha doğumlu" Amerikalı sinemacı Alexander Payne'in yönetmen koltuğunda oturduğu “Downsizing”; fantastik bir "dramedy (drama - komedi)" olarak geliyor karşımıza...

Gelin isterseniz; 68 milyon dolarlık bütçesinin de sağladığı rahatlık sayesinde, üst seviyedeki yeşil perde ve görsel efekt teknolojilerinden yararlanılmasının yanı sıra ciddi anlamda göz dolduran bir oyuncu kadrosuna da sahip olmasına karşın, brüt 55 milyon dolarlık hasılat rakamıyla da gişeye çakılmış olan bu filme biraz daha yakından bakalım...

***

- Edwardsen Enstitüsü, Bergen, Norveç -

Kobaylar üstündeki deneylerinin, başarıyla sonuçlandığını gören Dr. Jorgen Asbjørnsen (Rolf Lassgård); bunu anında, çalışma arkadaşlarından Dr. Andreas Jacobsen (Søren Pilmark) ile paylaşır...

***

- Beş yıl sonra, İstanbul Kongre Merkezi, Türkiye -

Dr. Andreas Jacobsen, bilim insanlarının doldurmuş olduğu salonda yaptığı sunumda; bünyesinde görev yaptığı enstitüsü tarafından, 1950'lerden itibaren insanoğluna yönelik en uzun vadeli yegane tehdidin, aşırı nüfus artışı olduğunun tespit edildiğini belirtir...

Ve...

Ardından da...

Yıllar önce önerdikleri çözümler arasından bir tanesinin, sınıfı geçmeyi becerebildiğini söyleyerek; bu konuya ilişkin açıklamalarda bulunması için sözü, rahatlıkla cebe sığabilecek kadar küçülmüş olan Dr. Jorgen Asbjørnsen'e bırakır...

Elbette salonda bulunanların tamamı, son derece şaşkın vaziyettedirler...

Ama buna rağmen konuşmasına devam eden Dr. Asbjørnsen, beş yıl önce insanoğlunun ataları hakkındaki bir araştırma üzerinde çalışırlarken; ekibindekiler ile kendisinin, hücresel olarak tüm organik maddelerin yaklaşık olarak 2.744'te 1 oranında küçültülebileceğini fark ettiklerini vurgular...

Böylesi bir işlem; 1.80 metre boyundaki bir insanı, 12.9 santimetreye dönüştürebilmektedir...

Üstelik bazı balıklar ve kabuklu deniz canlıları haricindeki bitki ve hayvan türleri, bu deneye tabi tutulduklarında; herhangi bir yan etkiye de rastlanılmamıştır...

***

Bu prosedürün güvenliği kanıtlanır kanıtlanmaz, otuz altı cesur gönüllü; hücresel küçülmenin ilk insanları olarak, Dr. Asbjørnsen ile karısı Anne-Helene'e (Ingjerd Egeberg) katılmışlardır...

İşlem; dişler dahil vücuttaki tüm protezlerin çıkartılarak yenileriyle değiştirilmesinin verdiği ufak rahatsızlıklar dışında, acısız ve kısadır da zaten...

Denekler, (bir çeşit tıbbi anestezi uygulaması olan) ufak bir sedasyona alınıp dinlendirildiklerinde de; bir ya da iki saat içinde tamamen iyileşmişlerdir...

Tüm süreç tamamlandığında ise, kasaba artık; 7 metreye 10 metre büyüklüğünde ve insanlarını, hava olayları, hayvanlar ve böceklerden koruması amacıyla dizayn edilmiş gaz geçirgen bir duvarın içinde yer almaktadır...

***

Aynı esnada...

Dr. Andreas Jacobsen'de elindeki; otuz altı insanın dört yıl boyunca ürettikleri, doğada çözünemeyen atıkları ihtiva eden bir çöp poşetiyle, sahneye yeniden döner...

***

Söz konusu bu küçülme haberi, tüm dünyada büyük bir ilgiyle karşılanmıştır...

***

- On yıl sonra -

Omaha'da, annesinden (Jayne Houdyshell) kalan küçücük evde yaşamını sürdürmekte olan mesleki hastalıklar terapisti Paul Safranek (Matt Damon) ve karısı Audrey (Kristen Wiig), Paul'ün lise buluşması gününde; bu oldukça samimi nitelikteki toplantıya, küçültülmüş halde katılan Dave (Jason Sudeikis) ve Carol Johnson (Maribeth Monroe) çiftini de görürler...

Maddi anlamda, oldukça zor günler geçirmekte olan Paul ile Audrey, Dave ile Carol'ın; yeni oluşturdukları, fazlaca para gerektirmeyen yaşam tarzından oldukça etkilenmişlerdir...

Akşam eve döndüklerinde, Audrey'nin oturmakta oldukları mevcut evlerinden taşınarak daha büyük ve konforlu bir eve taşınma hayalinin suya düştüğünü öğrenirler...

Zira emlak danışmanının (seslendiren Milo Goodman) bıraktığı telefon mesajına göre, First National'a yaptıkları mortgage kredisi talepleri geri çevrilmiştir...

***

Çok geçmez...

Bu kara haber sonrasında Paul ile Audrey soluğu, Dave Johnson'ın da öve öve bitiremediği; kendilerini, "Amerika'nın Birinci Mikrotopluluğu" olarak tanımlayan "Leisureland Mülkleri" sahasında alırlar...

***

Derken...

Baş ürün sorumlusu Jeff Lonowski (Neil Patrick Harris) ve karısı Laura'nın (Laura Dern), Paul ile Audrey gibi orta halli pek çok insanı imrendirterek izletecekleri; proje kapsamındaki evler ve yaşama biçimlerine dair görüntülü tanıtıma geçilir...

Öyle ki, iki kişinin iki aylık mutfak masrafı sadece 83 dolardır bu diyarda...

Sanki kapıldıkları bu "coşku" yetmiyormuş gibi kendileriyle ilgilenen satış personelinin (Niecy Nash) verdiği mevcut 152 bin dolarlarının Leisureland'de, 12.5 milyon dolara dönüşeceği "gazının" da etkisiyle; ev ve araba şeklindeki tüm mal varlıklarıyla evdeki eşyalarını da satışa çıkartarak işlerinden de ayrılan Paul ile Audrey, küçülerek Leisureland'li olmaya karar vermişlerdir...

Tabii kimseciklerin kötüye yormadığı bu değişimin, yakın eş dost ve akrabalarla vedalaşma faslı da bulunmaktadır...

Örneğin suç oranın sıfır olduğu Leisureland'de yaşayacak olmak, Audrey'nin babası Larry'e (Phil Reeves) göre de harika bir tercihtir...

***

Neyse...

Paul ile Audrey'nin, bindirildikleri mavi servis otobüsü aracılığıyla, dönüşü olmayan Leisureland yolculuğu başlamıştır bile...

Dakika 30...

Vizyona girdiği yıl sinema salonunda ilgiyle izlediğimiz filmin geride kalanında, şu ana kadar fırsat bulup da seyredememiş olan sinemaseverleri; küçülme mevzusunun bambaşka bir hikayeye evrileceği, 105 dakikalık şahane bir bölüm daha bekliyor olacak...

Keyifli seyirler,

müthiş orijinal konu.. çok guzel degisik başlıyor film.. Sonra durağanlaşıyor..birşeyler eksik kalmış..sonu vasat.. Küçülen insanların hikayesi kadro çok iyi sürükleyicilik iyi

Açıkçası filmin konusunu bile incelemeden Matt Damon'nın başrolde olması nedeniyle seyrettim. Ancak, filmin hemen başında spoiler: verilen küçülme buluşu
filmi hakkındaki merakımı artırdı. Gerçekten ilginç bir konu... Matt Damon Paul Safranek'i gerçekten harika oynamış. Mükemmel bir film diyemem ama, izlemeye değer bir olduğunu da bir gerçek...