3 Nesil - Beyazperde.com eleştirisi : Aynı dünyada tek olabilmek.

Sinemanın özellikle de son yıllarda, “işin” popüler bir başlık haline gelmesiyle birlikte üzerine iyice eğildiği LGBTİ bireyler gerçekte neler yaşar? Yaşıyor? Yaşayacak? Yurt dışında da isim hakları sebebiyle gecikmeli olarak vizyona giren 3 Nesil, bu hafta itibariyle ülkemizde de seyircisi ile buluşuyor. Ray adlı 16 yaşındaki genç bir kızın, kendini bildi bileli “erkek oluşu” serüvenin en büyük halkasına bizleri davet eden yapım, hem trans bir bireyin duygusal yolculuğunu, hem de arasında büyüdüğü kadınların hikayesini paylaşıyor.

3 Nesil açık konuşmak icap ederse tam olarak nereye gideceğini bilememiş, anlattığı hikaye boyunca sürekli olarak farklı noktalara yalpalayan bir proje. Adından malûm, sadece Ray (Elle Fanning)’in yolcuğuluğunu değil, farklı jenerasyonlardan gelen aile bireylerinin de geçmişine eğilen, hatta bunun dozunu da bir parça kaçıran bir iş. Ancak bol ödüllü, Hollywood’un ağır topları diye klişeye bile kaçabileceğimiz isimlerden oluşan kadrosu, sıcak anlatımı, sadece LGBTİ bireyler ve yakınları değil, kendi deyimleri ile “konu”dan uzak kişilerin de keyif alabileceği yolcukluklardan.

Annesi Maggie (Naomi Watts), büyükannesi Dolly (Susan Sarandon) ve onun partneri Frances (Linda Emond) ile yaşayan 16 yaşındaki Ray (Fanning), kendisini her daim bir erkek olarak görmüş, öyle hissetmiş ve şimdiye kadarki en büyük kararını verecek bir genç. Ailesinin desteğini almayı başaran Ray ilk adımını da hormon tedavisi için atıyor. Annesinin resmi onayını alan genç adam beklemediği bir sorunla karşılaşıyor. Babası!

Kendisi ile bir geçmişi olmayan Craig (Tate Donovan)’ın imzasına ihtiyaç duyan genç, babası ile bir araya geliyor. Craig’in mevcut ailesiyle özel bir yemeğe de katılan kahramanımız üvey kardeşleriyle tanışıyor, annesinin de geçmişine ait detayları bize dolaylı yoldan açıyor. Bu noktadan sonra ise hikaye dallanıp budaklanmak için yoğun bir çaba harcıyor.

On a Clear Day gibi kıymetli bir filme imzasını atmış Gaby Dellal’in yönettiği 3 Nesil, özünde LGBTİ bireylerin yaşamına ait önemli doneler sunmuş, ancak buna yeteri kadar önem verememiş. İzleyici, bir trans birey olarak kendini kabullendirmeye çalışacak olan Ray’in mücadelesi (ki bu daha çok içsel bir çaba) ile belli bir yoğunluğa erişmek yerine, kendisini annesi Maggie ve babası Craig’in geçmişine ait karmaşanın içinde buluyor. Bu sürecin içine lezbiyen olan büyükannesi ve partneri de katılınca, film tam da adına uygun hale bürünüyor. 3 Nesil. Bir yanda birbirini anlamaya çalışan iki anne, iki kız, bir yanda “ileride ya pişman olursa?” diye sayıklayan bir baba ve hepsinin ortasında, kendini anlatmak isteyen, yeterli vakti bulamayan Ray.

3 Nesil her ne kadar LGBTİ bireylerin yaşamlarına ait zorlukları, acı ve baskıları göstermeye çabalasa da, bunu bir noktaya kadar yerine getiriyor. Kadronun neredeyse tamamı çizgi üstü performanslar sunduğu için kendinizi filme kaptırıyor, büyük keyif alıyor ancak daha fazlasını istiyorsunuz. Daha fazla Ray.

Renkli bir karakter olarak sunulan lezbiyen büyükanne Dolly, filmin hem akılcı hem de eğlenceli lokomotifi görevini görüyor. Hem dengeyi bozuyor, hem dengeyi sağlamlaştırıyor. Genç Elle Fanning ise Ray olarak kendisine sunulan donelerden sağlam bir kule inşa etmiş, bekleneni fazlasıyla veriyor. Watts’ın bağımsız ve kendi başına ayakta kalmış Meggie’si ise dramatik savaşın en çok yorulanı diyebiliriz. Evlerinde ikamet ettikleri Frances, dışta kalmış gibi görünen ama hikayeyi arka planda besleyen bir unsur. Baba Craig ise zaman zaman senaryonun ilerletici gücü olarak olduğu noktada sabitlenmiş.

Söyleyecek çok şeyi olan ancak arka planı sağlam tutayım derken odağı kaçıran, başka dallı budaklı kısma kendini kaptıran 3 Nesil, hem bir kendini iyi hisset filmi, hem de LGBTİ dünyasının yaşadığı baskıya dair irili ufaklı göndermeler sayesinde izlenesi, örnek bir film. Kaçırmamakta fayda var.

burcinaygun@gmail.com